 |
| Church of Saint Hermes in Ronse, East Flanders, Belgium. (Photo credit: Wikipedia) (Saint Hermes guérit les fous des environs, mais laisse les Renaisiens telle qu'ils sont...) |
Eén spoor waar de auto met enige moeite kan rijden tussen de bergen sneeuw.
En toen ik gewassen en fris beneden kwam, waar de koffie al stond te geuren, hoorde ik weer dat al vertrouwde gehuil van een doorslippende auto. Toch even kijken wie nu weer vastzat... Toen ik aan het raam kwam veranderde het geluid en zag ik slingerend een camionette op de baan komen... Een depannage-wagen...
Normaal gezien is het vandaag academie, maar als ze hier nog niet zijn gekomen met een bulldozer om de baan te ruimen, dan ga ik daar niet door. We horen wel van stoutmoediger burgers dat de meeste banen redelijk zijn, maar hier boven op onze berg is het weer doffe ellende.
Zolang je geen tegenligger hebt, is er niets aan de hand, maar is er plots wel een tegenligger, dan moet of de een of de ander achteruit, of zich in de zijdelingse sneeuwmassa rijden in de hoop diep genoeg te raken dat de ander door kan... En dan nog meer hopen dat hij er weer achteruit uit kan sukkelen. Toch is dat de oplossing die velen verkiezen, want rij je een heel eind achteruit, dan is de kans op een nieuwe tegenligger weer groter...
Mijn oprit ligt redelijk zuiver, op hele stukken ligt zelfs helemaal geen sneeuw (bizar hoe de wind de sneeuw verdeelde !), en dus is mijn oprit hier nogal dikwijls het vluchtgat voor auto's die een tegenligger zien komen. Maar dat is niet de enige ellende ! Je ziet een tegenligger komen, dus stop je, en kijkt of hij zo lief zal zijn... of dat jij het maar moet opbrengen achteruit te rijden... Maar veelal is dat stoppen al genoeg om niet meer, of pas na veel gehuil van motor en doorslippende banden weer in beweging te komen. Gek genoeg zijn de grote Mercedes hier zo wat de slechtste auto's ! Die rijden nog met achterwielaandrijving, en dat gaat een pak moeizamer !
Het veld voor me ligt mooi wit, met hele rijen gele maïsstokken die er doorheen piepen, en de weide naast mijn huis is maar met een dun laagje bedekt, waardoor je het gras duidelijk ziet piepen...Gek, hoe dik ligt de sneeuw eigenlijk gemiddeld ? Op het nieuws hoorden wij van een straat in Ronse, waar de sneeuw 1.35 meter dik lag ! Ik vermoed, voortgaande op de laag sneeuw op mijn terras, waar de wind minder vrij spel heeft, dat de sneeuw hier ongeveer 15 cm dik ligt gemiddeld...
Ik heb maar eens mijn telefoon gepakt, en naar de stad gebeld, opdat ze eindelijk eens zouden de baan komen ruimen. Hoop doet leven !
We wonen hier dan wel hoog en droog, maar blijkbaar niet vrij van opgehoopte sneeuw... We wonen hier ook een stuk kouder dan beneden ! We zitten hier zowat op 9! meter hoogte (als ik de kaart goed interpreteer), en het scheelt hier steeds een à anderhalve graad met beneden de Edelare...
Er zijn dus ook nadelen aan hoog wonen... Maar we hebben een prachtig vergezicht, nu zeker over de besneeuwde velden van Vlaanderen... Als ik kijk door het raam van Koen's kamer, dan zien we tot voorbij Gent, ja tot aan Gent Zeehaven, en dat is een heel eind van hier ... Maar de wind van ginder waait blijkbaar ongehinderd tot hier ...
Ik ga stoppen, als we deze blog lezen binnen een paar jaar, dan zullen we ons herinneren: " Ach ja, dat was dat jaar dat het half maart zo bitter koud was, en de sneeuw hoogopgewaaid bleef liggen, het was meteen ook de koudste dag van het jaar in Ukkel (dus ook wellicht hier ?)
Zouden we vandaag post krijgen?
Gisteren geen postbode gezien...
Zou er buiten onze bevroren wijk nog leven zijn ?
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten