Rommel

Tour of Flanders 2012 (Photo credit: Brendan A Ryan)

Vandaag was het de dag van de kringloopwinkels en de sjacherbeurs, alle twee in Flanders expo...
Eerst zijn we eens door de kringloopdinges gewandeld, en daarna naar de sjacherbeurs gegaan, met een ingebouwde rustpauze...
Morgen is er dan weer een rommelmarkt in de porceleinhallen te Wevelgem ...
En gisteren zijn we met vrienden een lekker gaan eten in Kerkgate, een goed restaurant hier in ons eigen Mater, gelegen langs de ... Kergate... Je weet wel, die kasseibaan die jij ieder jaar kunt bewonderen in de Ronde van Vlaanderen, en waar wij alle dagen mogen op rijden...

Met andere woorden, druk, druk, druk...

Als je gepensioneerd bent dan is het alle dagen zaterdag, uitgenomen de zondag... En zeggen dat er mensen zijn die zich vervelen, die echt niet weten wat gedaan... Wij hebben hier het gevoel dat onze kalender altijd vol zit met van alles en nog wat. Gelukkig maar, want ik mag er niet aan denken dat ik de tijd zou moeten vullen met verveling.

Maar om heel eerlijk te zijn, een van de redenen waarom de kalender zo vol zit, dat is ook mede het gevolg van het feit dat we nu altijd tijd hebben, en ons niet meer moeten opjagen. Nu doen we alles op het tempo die we leuk vinden. Hebben we lust om te stoppen en een babbeltje te doen, dan doen we dat gewoon. Neem nu deze morgen, we stonden te wachten tot de deuren opengingen en raakten in gesprek met een dame van Menen, 70 jaar jong, die vertelde hoe zij, samen met twee vriendinnen een museum hadden ergens in de Nord (France), van oude poppen en alle toebehoren voor die oude poppen...

Een heerlijk mens, die ook tijd tekort kwam, want ze leefde voor haar hobby, en ze liep alle beurzen en rommelmarkten af, op zoek naar poppen en/of toebehoren...

Haar man bleef thuis, zij deed de markten, en in de zomer, bij de buitenmarkten, zet ze meestal reeds om 4, à 5 uur in de morgen aan om bij de eersten te zijn en alles te kunnen vinden wat er is te vinden. Ik vind dat heerlijk ! Ik heb het al menig keer gezegd, en zal het blijven herhalen, wie bezig is, heeft geen tijd om pijn te voelen. De dame in kwestie had al een paar rugoperaties achter de rug, en had ook veel pijn, maar als ik bezig ben... dan voel ik dat veel minder...  Een verwante ziel...
Ik vroeg of er in Menen nog barakken zijn... Nee, de wijk met die naam bestaat nog, maar er is geen enkele barak meer te vinden... Als kind ben ik nog op bezoek geweest bij kennissen van mijn vader, en gingen onder meer binnen in een van de barakken die er dan nog stonden, noodwoningen van de oorlog... In die tijd zag je er al die voor de houten wanden of wanden in betonplaten, een steen hadden gemetseld... en er een "huis" hadden van gemaakt, maar er waren er nog heel wat in gewone betonnen platen, zoals je nu nog wel eens ziet als omheining...

Dat waren voor mij als kind echte restanten van de oorlog, waar we heel verwonderd naar keken... Een hele, grote wijk, vol barakken...

Ik ga stoppen, want ik zit weer in het verleden...

tot de volgende ?