Niemand komt als je Leo roept...

Image by racingsnake via FlickrSinds een paar dagen zit de pauw van Mario hier op het dak van een der huizen in onze wijk. Midden in de nacht schreeuwt hij wanhopig "Leeoo", maar niemand komt als je Leo roept.
Blijkbaar wist het beest wel hoe hij boven op de schoorsteen moest geraken, maar is hij vergeten hoe je er weer af raakt... De pauw is een kieken van een vogel.
Ik vind het altijd een beetje fantastisch dat beest met zijn ellenlange staart te zien... Heel mooi, maar heel onhandig zo'n staart. In ieder geval schreeuwt het beest afgrijselijk, zeker als hij dat doet in het stilste van de nacht, gezeten op een schoorsteen zodat zijn schreeuw ieder slaapkamervenster binnenduikelt...

Als het beest honger krijgt zal het wellicht toch van zijn hoge troon afkomen, en terugtrekken naar zijne gemalin, de pauwenmadam die al net zo vrolijk staat te schreeuwen om heuren vent terug te lokken. (Volgens Van Dale is een vent een gesneden ezel...een Spaanse ezel dus, een ezelos...)

Vanmorgen gingen wij weer kijken naar de pauw, maar de schoorsteen is leeg... Waar is het beest naar toe ? Hopelijk naar zijn vrouwtje-lief, en hopelijk zal Mario nu de beesten proberen binnen te lokken, zodat hij ze kan pakken, en dan kan hij ze leewieken. Je kunt dat door aan één zijde de slagpennen te snijden, zodat ze geen draagvlak meer bieden om te vliegen. Je snijdt van iedere pen dan de vlag netjes af langs de schacht van de pluim. Zo blijft het beest er netjes uit zien, en kan hij niet meer (echt) vliegen. Nadeel van dit systeem is, dat bij de rui het beest nieuwe veren krijgt, en hij dus weer op de wieken kan. Daarom opteert men soms voor een drastischer manier van leewieken, men verwijdert de hand van de vleugel, dat is dus het gedeelte waar de grote slagpennen op staan. Men kan dit chirurgisch laten doen, of soms ziet men dat men in het gewricht een draad heel hard aantrekt, zodat alle bloedtoevoer weg is, en dat stukje afsterft en afvalt.
Het nadeel is dat het beest dan verminkt is, en dat dit zichtbaar is ook! Zelfs als het beest gewoon staat, zie je een merkbaar verschil tussen de geleewiekte vleugel en de gezonde vleugel. Bij het systeem van waar bij je de pluimen langs de schacht weg snijdt, zie je dat niet als de vogel gewoon staat of rondloopt.

Ik weet dat, welke oplossing men ook kiest, dit niet echt een vogel-vriendelijke maatregel is, maar je kunt bijna niet anders, want de meeste mensen zijn echt niet gelukkig als er plots zo'n vogel op het dak komt zitten om je heel de nacht wakker te krijsen... Je moet als je dieren houdt, ze ook op je eigen terrein houden... Bij een koe zet je een draad om de wei, bij vogels moet je andere maatregelen nemen, en daar een reuze-volière geen betaalbare optie is, rest alleen dat stomme leewieken...

Vroeger werden pauwen gegeten, waarbij men voor de bereiding het beest netjes het vel, met de pluimen, afdeed. Bij het opdienen op de tafel, werd dit vel, met de pluimen weer over het gebakken beest getrokken, zodat de pauw in zijn prachtige vederpakket op tafel verscheen. Moest je dat nu doen, en de mensen weten dat dit rauwe vel daar zit, dan wil er geen mens meer van eten. Bovendien lijkt het mij ook een uitstekende manier om ziekteverwekkers bij het eten te krijgen...

Nu is een pauw alleen nog maar een siervogel... En geef toe, zolang het beest zijn bek dichthoud is het een prachtig dier. Je hebt twee soorten, de groene en de blauwe pauw. Je ziet ook wel hier en daar wat kleurafwijkingen (kweekvariëteiten), waarbij de sneeuwwitte pauw ook wel heel mooi oogt. De groene pauw komt uit een andere streek dan de blauwe. Reeds van in de romeinse tijd lopen hier pauwen rond.
De Romeinen brachten hier ook het parelhoen binnen.
En men vermoedt dat omstreeks dezelfde tijd het konijn ook tot hier raakte. Het is niet echt duidelijk of het konijn (dat oorspronkelijk alleen in Spanje voorkwam op Europees gebied) zelf gekomen is, door uitbreiding van zijn woongebied, of dat het ook is ingevoerd door de romeinse bezetter.
Ik meen me ter herinneren dat dan ook de ezel hier is gekomen, maar dat weet ik niet meer zeker. Kippen waren hier al veel vroeger, alhoewel de wilde kip (Het bankivahoen) van uit het verre India stamt... Er was dus al wel héél vroeg uitwisseling van goederen, al van in het stenen tijdperk !
Voilà, voor een zaterdag na een heel korte nacht (met dank aan de pauw) is dit wel voldoende om eens op te knabbelen...
Tot de volgende ?