Bombouwpakket

Image via WikipediaMet al die terroristische aanslagen reageert de politie tegenwoordig heel snel en heel alert bij bommeldingen.
Toen bleek dat de bommelding in Ikea Gent geen alleenstaand feit was, maar er ook dergelijke meldingen waren in Rijsel en in Nederland ook bij Ikea, was er zo wat paniek.
En ja hoor, zeker in Gent was er niet alleen de melding, er bleek ook echt een bom te zijn, in een vuilnisbakje ontplofte een wekker. Poef !
Waarschijnlijk een bom zelf gemonteerd volgens het Ikea-systeem, en ergens een vijs verkeerd gemonteerd ?
Ik zit er nu maar wat mee te lachen, maar eigenlijk is het helemaal niet leuk !
Je zult maar rustig aan het kuieren zijn door dat enorme winkelcomplex, als er plots groot alarm wordt gegeven, en de politie manu militari iedereen naar buiten jaagt... Waar is onze Henk ? In het gedrum zoontje van drie kwijt geraakt...
Of dat oude mevrouwtje, dat niet meer zo snel ter been is, en kan kiezen: of in het gedrum ondersteboven gelopen worden, of zich wat aan de kant stellen en wachten tot de massa buiten is, en maar bibberen dat de bom niet ontploft terwijl je daar wacht...
Ook voor de winkel is het niet plezant: heel wat kopers die verdwijnen en misschien nooit meer terug komen, misschien wat mensen die buiten sukkelen met dat leuke Chinese beeldje nog in de handen, al het personeel moet ook naar buiten, maar moet wel betaald worden, voor een tijdspanne die alleen maar kosten met zich brengt...

Van mij mag men die bommelders of nepbomleggers en wat al meer echt wel vervolgen, met even sterke maatregelen als de echte bommenleggers.
Want de schrik is bij de mensen even groot geweest, en misschien was die schrik net té veel voor de tikker van oom Harry...
Nee, ik kan niet lachen met het aanjagen van schrik bij de medemens.
Het leven is voor een heel pak medemensen al vol stress, er hoeft echt geen bommetje bij.
...ook geen nepbom.

Uit de KINDERMOND...

Laatst was er hier weer eens vergadering van een groepje meisjes die hier binnenwaaiden met onze kleindochters... Ze stonden vol bewondering voor mijn aquarium. Eentje keek heel aandachtig naar de statig voorbij zwemmende schijfzalmen. Dat zijn grote vissen (meer dan 10 cm doormeter), een soort heeft de bijnaam "The silverdollar", omdat het echt bijna ronder schijven zijn, zilverkleurig en glanzend. De kleine bekeek die vissen heel nieuwsgierig, en kwam toen tot de conclusie dat die " dikke smalle " maar rare vissen waren...
Dikke smalle, ik vind het een echt leuke manier om die schijven te omschrijven, ik denk dat ze voortaan steeds de dikke smalle zullen blijven heten....

Het REGENT

Het voorspelde onweer hebben we niet gezien of gehoord, maar vanmorgen was het aan het regenen, zo van die gestage regen, niet te snel, niet te traag, nette regen als balsem voor de veel te droge grond. De weermannen, - vrouwen en wellicht ook de - wolven hebben ons voorspeld dat het voor heel de dag is. Ik hoop dat ze dit keer gelijk hebben... Want al de andere regenvoorspellingen waren er voor onze regio grandioos neven....

PIJN

De pijn is stilletjes aan het minderen. Ik kan nog steeds mijn turnoefeningen niet doen, maar het is toch al een stuk beter dan gisteren. Vanavond moet ik naar Aalst onder die speciale scanner de MNR of NMR, ik vergeet telkens hoe dat spel juist noemt... Dit onderzoek is een onderdeel van mijn dispuut met het Vlaams Fonds. Nadien moet ik dan ooit eens verschijnen voor een stel dokters die zullen vaststellen of ik al dan niet hulpbehoevend ben... Tot mijn grote spijt ben ik dat wel... Ik heb het -helaas- aan den lijve ondervonden, toen Anny haar been brak, en ik voor 'n keer zelf een en ander moest doen aan eten en drinken. Niet veel, het middagmaal kregen we thuis besteld door de goede zorgen van mijn schoondochter, en het kuisen deed mijn dochter. Mijn taak bestond vooral uit het zetten van de koffie, het opwarmen van het eten in de microgolf, het opdienen en afdienen (de afwas deed ons Veerle wel...). Na een paar dagen verrekte ik van de pijn, ik kan het gewoon niet aan. Ik vind dat verschrikkelijk ! Maar mijn grote schrik is dat Anny ook ouder wordt, en misschien ook een en ander minder vlot kan... Wat dan ? Vandaar mijn aanvraag bij het Vlaams Fonds...

Voilà, dat was het weer voor vandaag...
tot de volgende ?