Image via WikipediaIk heb nooit gedacht dat ik dàt nog eens zou schrijven ! Normaliter heb ik een hekel aan regenweer, maar na de periode van droogte moet zelfs ik toegeven dat de natuur regen nodig heeft...Alles stond kurkdroog, wat niet alleen aanleiding geeft tot heide- en Veenbranden, maar ook duidelijk blijkt uit de kleur van het gras, en het bedroefd neerhangen van de blaadjes aan veel planten. Wat een leuk bijkomend voordeel biedt aan dit regenweer, is het feit dat ook al het stof van de planten is weg geregend, en alles weer zijn eigenste kleurenpracht toont.
De regen doet zienderogen deugd aan de planten, je ziet als het ware de blaadjes weer zwellen en stevigheid aannemen. Planten hangen niet meer, maar staan er weer. En dat allemaal in een heel korte tijdspanne en dank zij dat pietepeuterig kleine beetje regen.
Water is leven brengend. (Als het er niet te veel is...Ik weet zeker dat ze momenteel in Amerika heel anders denken over water !)
Maar op een dag als vandaag, snap je echt heel goed waarom water ook zo'n grote symbool waarde heeft, en waarom het ook gekozen werd als teken van het doopsel en de reiniging van de ziel. Na een lange periode van regen kijken we heel anders aan tegen dat water...
Michèle Martin komt wellicht een dezer dagen vrij... Michèle is de madam van Dutroux, die tijdens de gevangenschap van haren Dutroux de kinderen netjes liet sterven door honger en dorst. Verschrikkelijk.
Geen wonder dat de mensen nogal fel reageren op deze eventuele vrijlating.
Zelf sta ik daar wat twijfelend tegenover.
Ik geloof niet echt in het systeem van gevangenis als dusdanig. Volgens mij moet men in de eerste plaats de misdadiger (iemand die iets mis deed) corrigerend behandelen. Men zou dus volgens mij niet moeten straffen in jaren, maar in behandeling.
Het probleem is dat we echter nog niet echt in de geest van de mens kunnen werken. We lukken wel in stukjes en beetjes, maar echt in het geheel en echt genezen, met waarborg op resultaat...dat is er nog steeds niet.
Gevangenissen zoals die nu zijn, lijken soms veel meer op hogescholen in de misdaad, dan wel op corrigerende instellingen. Dus precies het omgekeerde van wat ze zouden moeten zijn.
Het is dan ook geen wonder dat we nu en dan mensen zien vrij komen, die binnen de kortste keren weer aan het stelen, moorden, branden, verkrachten zijn... en die bewijzen dat ze helemaal geen heilzame invloed hebben ondergaan van hun gevangenisstraf, in tegendeel...
Toch vertelt men ons steeds meer en meer dat misdadigers eigenlijk zieke mensen zijn. Dat er iets mis zit in de genen...
Ik kan dit niet volledig aan nemen, ook al heb je aanleg voor tekenen, als je nooit echt bezig gaat zijn met tekenen, dan zul je het nooit kunnen. Ik bedoel maar, dat je een vrije wil hebt, en dat het hebben van een aanleg geen waarborg is dat je dat ook doet.
Je hebt nog steeds een vrije keuze, en ik spreek dan nog niet eens over het milieu waarin je opgevoed wordt, lees maar opgeleid wordt... Want ook dat speelt zijn rol!
Maar hoe dan ook, wie misdaden begaat, van welke aard dan ook, moet op een of andere manier in de eerste plaats weten dat hij/zij iets verkeerd doet, en moet ook weten hoe hij/zij dat kan ontwijken.
Er moet dus een heropvoeding mogelijk zijn, in die zin dat de maatschappelijke normen ook de norm worden van de ex-misdadiger.
Ik spreek dan uiteraard niet over de echt zieke geesten, mensen, die helemaal geen controle meer hebben over hun daden. Maar ook daar zijn we nog steeds pas aan het begin van onze kennis... Hoe geleerd onze profs ook lijken, op dat gebied zijn we nog nergens...
Ik weet zelfs niet of we er ooit zullen in slagen om de menselijke geest helemaal te doorgronden... Dat is zo'n complex geheel, dat de verbanden tussen de onderlinge delen zelfs nog niet eens allemaal gekend zijn, laat staan dat we er aan gaan werken.
Dus rest ons momenteel weinig anders dan het verwijderen van de misdadiger uit de maatschappij.
Dat is wat gevangenisstraf eigenlijk is.
Niets meer.
Eigenlijk straffen we hen niet, we verwijderen hen uit de maatschappij, isoleren hen. Maar die isolatie is er niet echt, we stoppen ze bij soortgenoten, en zo kunnen ze van elkaar gaan leren. Dus in plaats van corrigerend te werken is gevangenisstraf in veel gevallen een soort opleiding in de misdaad.
Hebben wij dan nu een waarborg dat Michèle als een geestelijk gezond (genezen) wezen terugkomt in de maatschappij ? Geen enkel echte waarborg, want wij kunnen de geest niet lezen... Wij kunnen alleen voortgaan op wat we uiterlijk zien. Ze is braaf, volgzaam, gewillig, dus zal ze wel terug kunnen in de maatschappij... of het is een goede toneelspeelster, die jaren aan een stuk een rol heeft gespeeld om vrij te geraken.
Soms neig ik tot een systeem waarbij mensen die werkelijk gevaarlijk zijn/waren voor hun medemensen door hun daden, dat die voor de rest van hun leven geïsoleerd worden, tenminste tot zo lang wij niet echt de geest kennen en echt kunnen behandelen. Maar ook dat is geen sluitend iets... Wat doe je met de man die met zijn wagen aan extreem hoge snelheid door een dorp scheurt? Want die is op dat moment ook een gevaar voor de maatschappij, net zo gevaarlijk als een would-be moordenaar...
Ik heb dan nog meer begrip voor iemand die met een stuk in zijn voeten gaat autorijden, want die is op dat moment niet in staat tot het nemen van de juiste beslissingen door zijn alcohol-intoxicatie... Ook al is dat ook misdadig te noemen. De kwaal is daar echter niet het misdadig rijden, maar wel het drinken van een te grote hoeveelheid alcohol.
Niet makkelijk dus...
En al zeker niet voor de de familieleden van de slachtoffers... Want daar blijft altijd een wrang gevoel na, en wellicht ook een beetje zucht naar wraak, naar revanche...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten