Een madame

Image by thomasgeuens via Flickr

De CD&V (conservatieve doem van Vlaanderen) heeft nu een madam op de kop van de lijst gezet. Weliswaar voor een onwettige verkiezingsronde, maar het is een kniesoor die daar op let. De feministen juichen, er is een kans dat de eerste vrouwelijke premier (een première ?) er aan komt. Maar in Wallonië tippen ze volop op Di Rupo.
Krijgen de feministen toch nog een beetje gelijk...
(Sorry, ik kan het niet laten!)

De dame in kwestie ziet er alvast veel symphatieker uit dan de woordvoerder van de CD&V, want die ziet er altijd uit of hij de microfoon zal opvreten, maar heel erg symphatiek oogt ze mij toch ook niet. Om het met de woordenkeus van wijlen ons moeder te zeggen: "Ze sluit gelijk een peperbusse" waarmee ons moeder op de steeds hard dichtgeknepen lippen van de een of ander doelde.
Die stijf gesloten mond wijst niet op openheid en op goedlachsheid.
Maar ja, met zo'n "verantwoordelijke" (hihihi) functie als politicienne, is het wellicht zo moeilijk je serieus te houden, zo erg, dat je na jaren moeizaam oefenen het lachen volkomen verleerd hebt, en je karakter meteen. Schluss, alles dicht, ze moesten eens iets vragen.

En de bedoeling van de verkiezing?
Domme vraag!!!! BHV oplossen natuurlijk ! Wat dacht je ?

Als er mij iemand het adres van de Raad van State kan bezorgen? Ik wil wel eens weten of het de moeite is dat ik op de dag van de verkiezing uit mijn warme bedje stap om daar ergens bolletjes te gaan kleuren achter namen van mensen die toch niets gaan doen, en wetende dat het bolletjes kleuren defacto onwettig, dus ongeldig is. (Ik had daar ergens een punt in moeten zetten, want ik val bijna zonder adem)
(Kan ook van koleire zijn, bij al die zever)

Ik vraag me af wat de vrienden die naast vriend van mij ook nog lid zijn van de CD&V van mijn blog denken. Wint de vriendschap het boven de partijtucht? Dan is er nog hoop, oh Vlaanderland. Wint echter de partijtucht het, dan zie ik de toekomst heel donker in... Dan lijkt het me wel dat There is something rotten in the Kingdom of Belgium nog veel erger is dan ik durfde te bevroeden. Dan ga ik, en alle weldenkenden voortaan met kniehoge laarzen moeten gaan rondstappen in het goor van de politiek. (Ga daar eens in gaan vissen!)

Nee, ergens meen ik dat wel een beetje, het zou me echt spijten vrienden te zien die zich nu nog kunnen warm maken voor dergelijke folieën! Als de mensheid nu nog niet tot bezinning komt, en nog enig geloof hecht aan die broebeleirs, dan weet ik het niet meer! Ze verklaren zelf dat de politiek een spel is (zie mijn blog en een interview in de Knack van enige tijd geleden!), en Jan met de pet zou dan ook nog voor hen moeten opdraven? Als ze toch maar spelen, wat zouden wij ons dan dik moeten maken?

Ik heb een hele carrière in de vakbond. In het Belgische systeem zijn er meerdere vakbonden, en is er een beetje onderlinge strijd tussen die vakbonden. Maar als het er op aan kwam om een zaak te verdedigen of te bekomen, dan trekken die vakbonden aan hetzelfde zeel! Op de vele algemene vergaderingen die ik gegeven heb ter gelegenheid van nieuwe conventies, heb ik regelmatig verteld, kijk, deze eis kwam van de andere vakbond, maar wij hebben die eis mede gesteund, want het idee is goed en belangrijk. Ik vertelde dan erbij dat het niet was omdat wij daar niet op gedacht hadden, dat het daarom niet goed zou zijn. Jullie zitten met hun leden op hetzelfde werk, en ondergaan hetzelfde ! Ik heb nooit geloofd in het systeem van oppositie omwille van de oppositie, en ik kan er nog steeds niet in geloven! Als zij een goed idee hadden, dan nam ik dat idee over, met vermelding dat het van hen kwam, en steunde het al wat we steunen konden. Dat is de manier om vooruit te geraken!

Als in het parlement iemand van de oppositie met een goed idee naar voren komt, dan wordt het al bij voorbaat afgeschoten, want het is van de oppositie. Het is duidelijk dat je met een dergelijk systeem bij voorbaat kansen mist.

Politiek zou goed kunnen zijn (met nadruk op kunnen) als je een groep mensen bij elkaar kreeg die werkelijk poogde om er het beste van te maken, om het even van wie het kwam, het doel moet steeds het belang van de gemeenschap, de staat, de inwoners zijn! Zolang men echter met een systeem van partijen werkt, zal dit überhaupt niet mogelijk zijn. Want dan krijg je weer last met het zelfde euvel waar de kerk mee sukkelt: De Macht omwille van De Macht...

Maar ach, laat ik er maar over zwijgen, ofwel weet je dat ook, ofwel hoor je bij de massa met de paardenbril op en de strakke teugel die jou zegt wat je moet denken en doen.

tot de volgende ? (Op de foto zonder de dichtgeknepen mond, met andere woorden een foto voor de propaganda!)