Afval sorteren...

Image by Terralemon via Flickr

Vlaanderen heeft er weer een nieuwe soort afval bij... geloofsafval...
Na de publieke biecht (nou ja...) van bisschop Van Gheluwe lijkt het plots of het geloof mag, pardon, moet overboord, de plomp in.
Bij welk soort afval moet je dat nu weer gooien? PDA ? of GFT ?

Maar is er en feite wel een nieuw feit? is er in werkelijkheid plots een zo grote breuk met het vertrouwen in God?
Ik geloof het niet, we wisten al langer dat er heel wat priesters het celibaat niet aankunnen. We wisten al heel wat langer dat velen er dan kozen voor "liefde" met een kind, omdat ze dat makkelijker onder druk kunnen zetten, we weten al langer...
Wat is er dan plots zo nieuw ? Eigenlijk niets, alleen, het is nu een bisschop, en hoge bomen vangen (nog steeds) veel wind.
Plots lijkt iedereen het eens met mij, dat mensen met een publieke functie, op een andere manier gemeten worden. Maar niemand lijkt nog in staat de daden te meten met dezelfde maat als waarmee soortgelijke daden gemeten worden voor daders die heel wat lager staan op de maatschappelijke ladder.
Nochtans is de misdaad krek dezelfde, zijn de gevolgen voor slachtoffer en dader identiek, maar de goegemeente grijpt de kans om die hoge pief eens door de modder te slepen, want geef toe, je krijgt niet iedere dag de kans om iemand waar je voorheen je hoed voor afnam, door de drek te halen.

Wie nu dit voorval aangrijpt om het geloof de rug toe te keren, heeft dit allicht al veel eerder gedaan, maar nog niet publiek gemaakt. Naar het publiek toe is het makkelijker zo iets te zeggen, naar aanleiding van...

Voor mij is er in feite helemaal niets veranderd, misschien alleen de overtuiging dat geloof en organisatie twee afzonderlijke dingen zijn nog wat sterker gemaakt. Ik heb al eerder gezegd, dat het Geloof, een goed iets is, maar dat het de kerken en geloofsleiders zijn, die soms vervallen in het kiezen voor de macht in plaats van voor de nederigheid en het geloof. Zelfs als maatschappelijk fenomeen is godsdienst een goede zaak, omdat het de mens wetten geeft en een Hogere reden om die wetten na te leven. Eerbied voor de naaste, voor de medemens is veel makkelijker duidelijk in te kaderen binnen een geloof, dan binnen een pakket van honderden en honderden wetten en wetjes... Bovendien dreigt niet alleen de maatschappelijke straf, maar ook nog een onbekende straf in een onbekend hiernamaals, en iets onbekends is veel straffer dan het bekende. Je weet niet wat je kunt verwachten, en je wordt heen en weer geslingerd tussen schrik en blijde verwachting.
Dat alleen zou Geloof moeten aanvaardbaar maken.
En ik denk dat zelfs de grootste godloochenaars (heerlijk old fashion woord) eigenlijk veel meer fulmineren tegen de kerk(en) dan wel tegen het geloof als dusdanig.
Ik ga nu niet iedere priester of imam of hoe heetten de bedienaars van de diverse geloven allemaal, over dezelfde kam scheren en hen betitelen als machtsmisbruikers... Ik ken er heel wat die echt pogen het Geloof te verspreiden, en die dit doen door hun manier van leven en werken, en hun woorden schragen door hun daden. Maar ik denk dat ze dat net zo goed zouden doen zonder die functie, maar met het zelfde geloof. Ik heb geen nood aan Godsgeleerden, maar aan mensen die oprecht leven, niet alleen voor zichzelf en de hunnen, maar evenzeer voor de anderen. Maar velen die dit ooit probeerden waar te maken, werden veroordeeld als zijnde ketters...Want zij gaven geen greintje voor het gezag van de kerk en zijn leiders.
Vermits ik dus mij afzet tegen het begrip "Macht" inzake geloofszaken, ben ik dus wellicht ook een ketter. Gelukkig maar, want ik kan het echt geloven en gezag moeilijk verenigen en zeker niet verenigd zien.
Zonder die macht en de symbolische waarde van de ambtskledij en dergelijke zouden er de facto al veel minder gevallen van kindermisbruik zijn in de kerk! Voor mij zou men al die symboliek en al dat pompeuze gedoe veel beter overboord gooien, en terugkeren naar de basis, naar het Geloof. Ook dat vastklampen aan woorden ligt mij niet zo goed.
Ik heb mij al dikwijls de vraag gesteld, mocht Ons Heer, nu geboren zijn onder de eskimo's in plaats van onder de Joden, hoe zou de Eucharistie er den hebben uitgezien? In plaats van brood een stukje zeehond en in plaats van wijn wat gesmolten ijs? Gaat het überhaupt wel om het feit dat het brood (ongedesemd!!!!) moet zijn, en wijn??? Nee, het gaat hem er over dat we telkens we eten moeten bedenken dat alles wat we eten en drinken van God komt, God is... (God is overal, alom tegenwoordig) Het gaat hem niet over dat brood, het gaat hem er over dat we ) God gedenken en gedanken voor iedere hap eten, 2) dat we momenten inbouwen om bij dat gegeven stil te staan en de plicht om dat eten te delen met de naasten. Maar ja, ik ben maar een ketter, die het aandurft symbolen over boord te gooien.

Maar de mens vraagt op een of andere manier om symbolen, om kapstokken waaraan hij zijn geloof kan ophangen, en er zullen wel altijd mensen bereid zijn om het gezag (en de macht!!!) op zich te nemen om die kapstokken recht te zetten en recht te houden. Blijkbaar zijn de meeste mensen nog niet sterk genoeg om het geloof in zichzelf te zoeken, te vinden, te houden, en uit te delen.

Men praat over de Islam en Sharia... en vergeet dat in ons evangelie staat dat wie de kinderen iets aandoet, met een molensteen om de hals...Woorden van de Heer. Letterlijk te nemen? Ik zie zo al de bisschop met een molensteen om de hals het water ingekieperd worden. Maar wellicht werd ook een dergelijk "gebod" letterlijk geïnterpreteerd in vroegere tijden, toen mensen nog maar alleen dit boek, dit woord kenden... en niet konden onderscheiden dat het gewoon een versterking was van het feit dat een dergelijke daad wellicht de zwaarst mogelijke zonde is.
De sharia zal ook wel zo evolueren, en naarmate meer kennis, meer begrip, meer vergelijkingspunten komen, zal men de tekst ook leren interpreteren tot wat het in werkelijkheid is, verwittigingen van "pas op! dat is verkeerd, en daar komt de straffende hand van god "... Zelfs waar de Islam zich lijkt op te stellen als enige weg tot zaligheid, is de bedoeling wellicht vooral dat men de juiste weg moet volgen, en dat iedere afwijking gevaar inhoudt voor zijn eigen redding. Je vindt dergelijke zaken in wellicht ieder geloof, of ze er van oorsprong in stonden ??? Ik twijfel daar eerlijk gezegd aan. Ik denk dat de schrijvers van de teksten in hun ijver voor het geloof wel wat straffe accenten hebben toegevoegd.

Daarom probeer ik uiteindelijk naar de kern te gaan van ieder geloof, de inhoud te zien door het bos van de lettertjes.

Bovenal bemin God, en de naasten als je zelf... zijn woorden die je in deze vorm of gelijkaardige, in ieder geloof terugvindt...

tot de volgende ?