De uitbreker

Image by BékiPe via Flickr

Buur is op reis naar het land van de vleespotten en de Farao's. Dus zorgen wij voor zijn twee love-birds, een paartje agapornis personata, parkietjes in felle kleuren, met een zwarte kop.
Wij hadden onze buur al verwittig dat deze parkieten echte uitbrekers waren, maar buur had nog geen last gehad.
Wij dus wel.
Gisterenavond zijn we gaan vogels vangen, de kooi eens goed nagezien, een beetje verduwd zodat alles goed dicht was en spande. Van morgen kwam Anny terug met een grote potferdekke, en ik moet ijzerdraad hebben!...'t Beest was weer de huiskamer aan het verkennen.
Martine zal kontent zijn, met de sporen op de mooie kast.
Anny is zo net terug van de vogelvangst en de zware werkzaamheden met ijzerdraad. Nadat ze alles had dichtgebonden wat dichtgebonden kan zijn, zag ze dat die kleine sm... een stuk van zijn etensbak had gebeten, en langs daar ontsnapte... dus daar ook ijzerdraad rond. djudedju.

Ik weet niet of er in het hotel aan de rode zee internet is, anders zit het er dik in dat Eddy straks leest over de escapades van zijn gevleugelde tuchthuisboeven. (Zou hij het dan al aan Martine vertellen, of wachten tot ze bijna thuis zijn, om de reis niet te vergallen? Of lezen ze alle twee de blog ?... we shall see...)

Gelukkig dat Anny ervaren is in het vangen en vastpakken van die parkieten, want hoewel die beestjes niet groot zijn, hebben ze een scherpe en krachtige bek, en als je niet op let, is er bloed bij! Ik vermoed dat mijn buur niet die ervaring heeft...kan nog leuk worden. Anny, wil je mijn vogel even komen pakken? Wat gaan de andere buren daar niet van denken?

Technisch heb ik een moeilijkheid met dit verslag van de gebeurtenissen. Het is namelijk zo, een mens moet een vogelnetje hebben om die beesten te kunnen pakken, maar vermits wij hier geen vogels meer kweken, hebben wij ook niet meer de beschikking over zo'n netje. Dus om correct te zijn we hebben dat beestje gepakt met een visnet. Hebben wij nu vogels gevist? Lach niet, Luc heeft het alvast eens voorgehad! Hij wierp zijn vislijn in, en net op dat moment schoot er een eend vooruit en slikte het wormpje (en de haak) in... Luc stond daar eerst verbouwereerd te kijken naar dat vliegbeest aan zijn lijn, en probeerde dan het beestje voorzichtig in te halen. Dat lukte, en met zijn twee konden we het beestje verlossen uit die penibele situatie. Je moet dus niet schrikken als je tegenwoordig Luc bij het vissen hoort reclameren op de eendjes die in zijn nabijheid durven te komen... Trouwens, hij heeft een abonnement op van die rare dingen! Hij ving eens een van die grote roodwangschildpadden die daar ook zwemmen...

Héhé, hoor je het? Ik zit meteen weer in gedachten aan het viswater... Morgen is het hobby, maar als het weer meevalt gaan we wellicht woensdag vissen... joepie!

Op mijn lindeboom zijn de eerste groene vlekjes te zien, enkele botjes zijn al aan het opengaan. Dus wellicht zie je al veel meer groen aan de linden die beneden in het dal staan, want hier boven op mijne berg (lees molshoop) is de natuur altijd ietske later... Het is koud buiten, niet in de zin van vrieskou, maar er is behoorlijk veel wind, koude gure wind. 't Zal dus moeten beteren om te kunnen gaan vissen... (Zie ik nu nog geen zon?)

Hoe lang ik reeds ga vissen? Zowat zo ver als ik me herinneren kan ging ik mee met Pa en Pee (een buurman uit mijn jeugdjaren). Toendertijd was het palingvissen. Om op te eten. Nu ga ik vissen voor het amusement, op bliek voor de handigheid, op karper voor de zware sport. Want zo'n grote karper, daar kun je wat werk aan hebben om die te "landen". Dat is zwaar werk (voor de vis wellicht ook). Maar we nemen geen vis mee, we genieten van het vissen, bekijken de pracht van de gevangen beestjes, en zetten die dan netjes terug in het water. Vissen zijn prachtige diertjes!
... en het is heerlijk om aan het water te zitten, en te genieten van de natuur...
was het al maar woensdag, en mooi weer...

tot de volgende ?