Gelukkige feestdag !

Image via Wikipedia

...kregen we op de 28 december nog al eens te horen, 't is immers het feest van de onnozele kinderen, waarbij men dan onnozel in zijn huidige betekenis stelt, in plaats van de oorspronkelijk bedoelde. Beter zou dan ook zijn te spreken over onschuldige kinderen...
En op 31 december vertelde ons moeder steevast dat er op de markt een vent stond met zoveel neuzen als er (nog) dagen in het jaar waren...
Kalenderhumor als het ware.
Of een poging om dat sombere jaareinde wat op te vrolijken?
We zitten immers in de donkerste dagen van het jaar, en vanmorgen was dat, met een wolkenzwangere hemel nog meer het geval dan anders... Om kwart na acht stond ik het donker te turnen om onze Koen's kamer.
En ondertussen krijgen we virtueel en reëel postkaarten met allerlei mooie wensen voor Kerst en Nieuwjaar, zoveel dat je onvermijdelijk dubbele en dubbele van dubbele ziet voorbij passeren. En de wensen zijn ook bijna allemaal gelijklopend: welzijn, welvaart en vooral een goede gezondheid, om ze eens heel kort samen te vatten.
We zijn echt niet bijster origineel in onze wensen, gewoon omdat we anderen toewensen wat we zelf wensen, en dat lijkt dan ook allemaal wat op elkaar.
Ik heb zelfs de moeite genomen om eens wat te grasduinen in de gedichtjes met Kerst en Nieuwjaarswensen, maar ook daar weinig origineels... Toch eentje, die ons een nieuwe lei en een nieuwe griffel toewenste, om eens vanaf een propere lei te kunnen herbeginnen. Daar zit wel iets in... We sleuren inderdaad ons verleden voortdurend met ons mee, en het pak wordt steeds groter en groter (en zwaarder...).
Misschien zou starten met een propere lei wel iets hebben...Maar om goed te zijn, zouden we eigenlijk niet een helemaal propere lei mogen hebben, de goede dingen die zouden er rustig mogen blijven opstaan, en we zouden eens al het slechte moeten kunnen wissen. Slechte in de zin van fouten die we zelf begingen, maar ook slechte herinneringen, pijnen en verdriet...want dat zijn de dingen die zwaarst wegen op een mens. Plezante dingen hebben de neiging je lei lichter te maken...
Ze helpen ook om de moeilijke en lastige dingen beter en makkelijker te verteren. Daarom wens ik iedereen vreugde toe! Echte diepe vreugde, het gevoel van je echt lekker in je vel voelen, het gevoel van longen vol zuurstof, het gevoel van de warmte van de morgenzon op een heerlijke zomerdag, het gevoel van een warme heerlijke plensbui in de zomer, het gevoel van een opborrelende lach...Kortom, je goed voelen...
Want dat houdt in dat je ook gezond bent, dat je niet echt wezenlijk iets tekort hebt, kortom dat het leven is zoals je droomt dat het zou moeten zijn...
Dat houdt in dat je geen pijn hebt, noch lichamelijk, noch geestelijk...
Dat houdt in dat je gelukkig bent en niets te kort hebt, maar ook niets te véél, want ook dat kan de vreugde belemmeren en nieuwe, andere zorgen geven...
Dat houdt ook in dat jij niemand kwaad doet, want dat geeft je ook niet echt een happy gevoel, en het houdt net zo goed in dat niemand jou kwaad doet...
Kortom...de hemel op aarde...
Niet mogelijk ?
Oh jawel, het zou perfect mogelijk zijn, als we maar eens begonnen met het niet alleen een ander toe te wensen, maar het ook daadwerkelijk toe te passen. Want vreugde is besmettelijk! We hebben weliswaar ziekte en pijn niet altijd in handen, maar zelf deze zijn veel lichter om dragen als we er met zijn allen, met onze besmettelijke vreugde, de schouders onder zouden zetten.
Kijk, dat wens ik jullie toe, en ik ga proberen dat zelf ook toe te passen.
En weet je, hoe ouder je wordt, hoe makkelijker het is om "goed" te zijn... Je hebt gewoon niet zoveel onmogelijke verlangens meer. Als je jong bent, dan wil je opbouwen, wil je meer en wil je beter... Als je oud bent, dan zijn die verlangens grotendeels weg. Je leeft het leven en je wordt geleefd... Je dag is geen opsomming meer van hoogte- en dieptepunten, alles verloopt veel meer gelijkmatig...
Is dat soms het geheim van het geluk ?
Geen onmogelijke verlangens meer hebben ?
Gelukkig zijn met wat je hebt, en niet meer steeds trachten naar meer naar beter, naar groter, naar nieuwer, naar moderner...
Kortom tevreden zijn...
en dat, dat is op zich al een beetje "Het Geluk"...
Het ligt niet ver af, je ziet het niet omdat het bijna onder je voeten ligt en je het steeds maar zoekt aan de einder.
Ik zou dus net zo goed kunnen zeggen dat ik jullie "Rust" wens...Niet zozeer in de zin van lui in je zetel zitten, maar veeleer in het niet meer betrachten van alles en nog wat.
Gewoon, content zijn... Genieten van het leven zoals het is...
Moge 2010 (en al de volgende jaren) je dat schenken, in ruime mate, zodat het leven aan je glimlach mogevoorbijglijden

tot de volgende ?