Image via Wikipedia
Daar staat ze nu, naakt in de vrieskou...met haar schriele armpjes omhoog, op één dik been...Ik heb het over mijn linde, of wat dacht je?
Oh ja, er hangen nog wel enkele blaren aan, maar die dienen alleen om haar naaktheid te accentueren. En dat haar armpjes schriel zijn, dat is het gevolg van de snoeibeurt van vorig jaar.Nu staan er veel te veel potlooddikke takjes op, die de volgende jaren elkaar zullen verdringen in een wanhopige strijd om Licht.
Ben ik niet alleen in mijn verlangen naar Licht en Zon.
In de tuin hangen weer enkele mezenbollen, en de mezen zijn er al, maar ook andere vogels kennen die ballen vet en zaad...en plots zijn daar weer massa's toeristen, vogels die anders mijn tuin nog niet bezien.
Omwille van het smeer...likt de kat de kandeleer, en komen de mussen naar mijnen hof.
Zitten we meteen bij Vader Cats, en de Catsiaanse dreun... Wie het wijf neemt om het lijf, verliest het lijf en behoudt het wijf... en de rederijkers, die in de moeilijke tijden van de Spaanse terreur de heksenprocessen en de bloedraad, een soort stil weerwerk boden via de rederijkerskamers. Veel van hun stukken waren dan ook allegorieën, en lieten het volk toe te lachen met de wrede bezetters.
Ook bij de schilders zagen we wel eens van die beelden met een dubbele bodem, zoals in de schilderijen van Brueg(h)el de oude (Pieter). Als je op al die beroerdigheden ook nog eens de kleine ijstijd cadeau kreeg, met hongersnood en vele epidemieën onder de half uitgehongerde bevolking.
Wat wij hier toen kenden, moet ongeveer zijn wat je nu kunt zien in vele derdewereldlanden. Bezetting, honger en vervolging en oorlog... eigenlijk veelal meer een broederoorlog dan een oorlog tegen een ander land.
Als we in onze schooltijd geschiedenis leerden, dan zagen en zien we dat veelal als een ambetant vak, met veel data en namen om te memoriseren...Maar het is véél meer dan dat! Het is een beschrijving van het leven in vroegere tijden, en in plaats van de leerlingen te pesten met data en dergelijke, zou men veel meer effect kunnen bereiken met de geschiedenis voor te stellen zoals ze is ervaren door de mensen van toen. Toon eens beelden uit Somalië terwijl je uitlegt wat de situatie was van onze mensen hier onder de terreur van Alva. Dan zal je uitleg plots veel meer diepte krijgen, en zal men wellicht ook veel meer en veel beter het absurde van oorlog en geweld leren kennen...Maar nee, jullie leren hen over veldslagen, over de krijgskunst (kunst!!!???) en over de wijsheid en doortraptheid van de veldheren, die op een piedestalleke gezet worden als helden uit een ver verleden... Die wellicht in onze tijd zouden moeten verschijnen voor het internationaal gerechtshof in Den Haag...Als misdadiger... En daar maken jullie helden van... djudedju... Alle hoop op een verstandiger en meer menselijke jeugd stampen jullie aldus de grond in.
Er is geen eer in een oorlog!
Er is alleen haat, honger, pijn en ellende, verdriet en woede, verbittering en weerzin...
Het zo geroemde Nationaal gevoel is totaal kunstmatig en eigenlijk zelfs een eerder modern verschijnsel. Voor Napoleon was het een onbestaand iets. Als er al sprake was van een binding met zijn streek, dan was dat hooguit gebonden aan stad of dorp, verder ging het niet.
Wat zouden wij hier van uit Oudenaarde ook moeten voelen voor de mens uit Maaseik ? We kennen er geen mens. En of Maaseik nu nog in de administratieve omschrijving van België ligt of is het al Nederland? Soms moeten we op de kaart kijken om zeker te zijn, zelfs nu nog...omdat we geen binding hebben binnen of buiten dat kunstmatige België of zelfs Vlaanderen...
We voelen ons alleen Belg als er een uit diezelfde administratieve omschrijving als wij, plots wereldkampioen wordt...Ook al zo'n absurd gegeven. Kijk maar eens naar de tabellen van de wereldrecords...die zijn drastisch veranderd sedert onder meer de landen uit Afrika plots ook erkend werden als landen... Met andere woorden, wellicht zitten er rondom ons op deze wereld nog heel veel wereldkampioenen, maar die vernederen zichzelf niet om voor een publiek de sokken uit hun schoenen te lopen, misschien hebben ze geeneens schoenen...Waar ben jij dan wereldkampioen van, als niet gans de wereld mee doet aan de wedstrijd ???
Allemaal zo kunstmatig opgefokt, en we lopen er in. We betalen belasting voor de instandhouding van een begrip zoals België, een begrip die we niet eens aanvoelen als eigen...
En dan gaan wij vanuit dit zinloze samenraapsel van steden en gemeenten een deel van onze kinderen uitsturen naar Afghanistan (een in onze ogen nog veel abstracter iets) om daar te gaan vechten voor ons idee van een democratie... Terwijl we hele dagen zitten te mopperen over ons eigen politiek bestel... sjongjongejonge...
En binnen 9 (negen!) dagen vieren we dan het Feest van de Vrede.
In Afghanistan
In Israël
In Irak
In Somalië
In in in in in in in.....
tot de volgende ?
In in in in in in in.......................
Geen opmerkingen:
Een reactie posten