In Great Brittain is een man geverbaliseerd voor het uithangen van posters op bomen. Volgens het proces verbaal waren de posters op de bomen vastgehecht met een (1) nietje. Dit was het bewust aanbrengen van een kwetsuur aan een levend wezen. De gekwetste schors biedt de mogelijkheid aan schimmels en andere kwalen om het leven van de boom te vernietigen...
Na protest van de posterhanger werd de klacht ingetrokken en werd de verbaliserende agent een beetje overijverig genoemd...
Sedert ik dat weet, kniel ik ik elke dag voor mijn linde, vol van spijt dat ik hem (haar?) gesnoeid heb... Ook al weet ieder tuinier dat snoeien gezond is, toch zijn het wonden, waar schimmels en...juist ja....
djudedju.
Hoe noemt die godsdienst waar ook Ghandi lid van was? Jaïnisme of zoiet ? Een godsdienst met een heel extreme eerbied voor het leven. Ik zag mensen die daar een doekje voor mond en neus dragen, om te vermijden dat ze zo per ongeluk een beestje binnenkregen en zo onvrijwillig ter dood brachten... Het zegt wel een en ander over de motivatie van Ghandi, en zijn manier van optreden. Het zegt ons ook dat er dus ook in die extreme manier van denken positieve kanten zitten. Zoals in alles... en er ook in alles negatieve kanten zitten, want niets is werkelijk volmaakt. Wat je ook doet, met de beste wil van de wereld, je zult er nooit in slagen om goed te doen voor iedereen. We kunnen alleen maar betrachten goed te doen voor zo veel mogelijk en slecht voor zo weinig mogelijk.
Als we lezen over die Britse agent en zijn proces verbaal, dan grinniken we over die extreme vorm van eerbied voor het leven. Als de paus een uitspraak doet tegen de condooms, als zijn uitdrukking van zijn eerbied voor het leven, dan steigeren we... En toch liggen die beide dingen niet zo ver uit een.
Ik vind het jammer dat er momenteel geen mens is die ook maar de moeite doet om de beweegreden van die uitspraak van de paus te evalueren. Ik kan me met de beste wil van de wereld niet indenken dat een kerkleider een dergelijke uitspraak zou doen met alleen de bedoeling zoveel mogelijk aidsgevallen te zien onder de zwartjes... En wie katholiek opgebracht werd, weet dat hij het in feite deed omdat volgens de kerk de oplossing zit in het braafjes leven in een gezinsverband zoals de kerk dat voorstaat, en dat voor het huwelijk geen seks mag geduld worden, als zijnde een zonde van onkuisheid. Binnen het huwelijk mag seks slechts met als doel de voortplanting. Al de rest is zondig.
Maar die oude geboden zijn ondertussen in onze Westerse wereld allang verketterd, en zelfs in de scholen van christelijken huize wordt nu aangeraden dat meisjes de pil nemen en jongens een condoom gebruiken. Niet dat ze voorstander zijn van seks voor het huwelijk, maar omdat zij erkennen dat het er is, en dat het dan beter is te voorkomen dan te genezen. (Niet volgens de striktste kerkorders!)
Er zijn binnen de Katholieke kerk als het ware twee kerken, de officiële en de praktische. Dat is niet alleen zo bij de Katholieke kerk, zelfs bij de verwesterse vormen van Islam en zo, vinden we ook een meer pragmatische vorm van belijden terug.
Is dat goed ? Is dat slecht ? Keer eventjes terug in mijn tekst, niets is volmaakt, niets is onverdeeld goed, of onverdeeld slecht. Eén zaak is er duidelijk ! Als je de reglementen aan de interpretatie overlaat, dan maak je het in feite niet makkelijker. Het is veel makkelijker om volgens een strikt stramien te leven, dan binnen bepaalde marges zelf je weg te moeten uitstippelen.
Dat is wellicht ook de reden dat er ontegensprekelijk uitwassen zijn, en dat er een steeds verder opschuiven is van de grenzen. Het wordt dan ook gewoonweg niet meer aanvaard dat er plots een paus is die van die "straffe" uitspraken doet, en men kan zelfs het oude denken niet meer herinneren, laat staan aanvaarden.
Maar laat mij eens profeet spelen...Gaan we wedden dat binnen een, twee, hoogstens drie generaties, we weer een terugkeer krijgen naar de strikte leefregel ? Want wat we nu kennen is niet echt nieuw, het is anders dan vroeger, gewoon omdat er andere middelen en mogelijkheden zijn, maar in feite hebben we in de geschiedenis al ettelijke keren de slinger zien over en weer zwaaien. Ik ga het sterker zeggen, laat er hier weer een noodsituatie ontstaan, zoals oorlog (hopelijk gebeurt het niet!), dan zul je zien dat die omslag er heel snel komt.
Wij ouderen hebben wat meer moeite dan de jongeren die er in opgegroeid zijn, met deze nieuwe manier van leven, maar och, ook dit is weer maar een slingerbeweging in de moraliteit van de mensen... Het is niet de moeite je er druk om te maken, het zal toch ook maar zijn tijd duren. Het ziet er anders uit dan vroeger, maar in de kern is het iets wat we al meer dan eens zagen voorbijkomen.
Kennen we nu een ontwaarding van gezin, van moreel besef, dan komt de tijd terug dat die norm veel te hoog zal liggen, en dat er weer mensen een eindeloze smart zullen kennen binnen een onverbrekelijk huwelijk...
En het gezonde verstand ? Het spijt me, maar dat is er bijna niet. Bijna nooit. Net zoals je vroeger moest mollig zijn om mooi te zijn en je dat nu knoertlelijk vind, net zoals je vroeger de zon moest mijden om mooi wit van velletje te zijn, en dat nu ongezond lijkt, net zo worden ook onze normen en waarden opgelegd door een "modeverschijnsel"... We oordelen met de normen die ons omringen... Veel zelf denken doen we niet!
Ik heb wel het gevoel dat we nu op een kantelmoment zitten, dat de terugkeer naar de normen en waarden niet zo ver meer weg is... met alle gevaren van excessen in deze er bij...
we kunnen alleen proberen voor onszelf een norm te stellen, min of meer binnen de lijnen van de huidige aanvaardbare begrippen... meer is er niet.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten