Er zal wel een klein tijdsverschil zitten, maat het gewone ceedeetje is dertig jaar oud !
Heb jij ook nog van die oude elpees liggen, die je nooit meer uit de hoes haalt ?
Ik heb er nog van 78 toeren, voorhistorische dingen als het ware !
Maar ook bij mij liggen ze daar ergens te liggen (Let op ! Ze krijgen weer waarde, want op de rommelmarkten en beurzen worden ze gezocht en zie je steeds meer mensen die weer zoeken naar die oude vinyltjes... Ze maken ze zelfs weer opnieuw, met alle nadelen van krassen en dergelijke ingebouwd !
Maar dat kleine schijfje, dat ceedeetje is dertig jaar oud ! Nog maar dertig jaar, want geef toe het is een van de meest vertrouwde dingen die we in huis hebben.
Ik herinner me, toen we pas in Oudenaarde woonden, in 1973, kochten we een platenspeler, en in een grootwarenhuis de eerste fonoplaten in een speciale aanbieding, anders waren die te duur...
Nu liggen er stapels elpees te rotten, en vele tientalles ceedeetjes, die nu en dan uitgenomen worden, voornamelijk richting auto... Want in huis staat meestal radio twee op, of de tv...In de wagen luister ik graag naar mooie muziek, en als ik nog ceedeetjes koop (op de rommelmarkt!!!) dan zijn dat dingen die een tijdje in de auto blijven, en dan belanden op de grote hoop, om er misschien pas na jaren weer uit te komen.
Dertig jaar... Ik weet niet meer wanneer hier het eerste ceedeetje binnenkwam, maar 't zal betrekkelijk vlug zijn geweest, want ik zat dan met opgroeiende jeugd, en als je rekent dat ze aan veertien jaar midden in hun "publiciteits"-jaren zitten, dan zijn die dingen wellicht al in of rond 1984 beginnen binnenstromen... Onze kinderen hebben bij mijn weten nooit elpees gekocht, het waren meteen van die kleine glanzende schijfjes.
Onze Koen heeft indertijd nog een paar boxen bijgeplaatst, die er nu nog hangen, kwestie van "goeie" klank te hebben.
Toen ik klein was speelde de radio zowat altijd... Wellicht zal er telkens een onderbreking geweest zijn bij het overlijden van een van mijn grootouders, want toen was er nog een verplichte zes weken rouwperiode, maar dat herinner ik me niet meer... (Wel herinner ik me de periode dat ons moeder dan in zwarte voorschoot rondliep, in plaats van in de prettige gebloemde voorschoten van anders). Maar normaliter speelde de radio van 's morgens tot 's avonds in mijn herinnering. Ons moeder zong zelfs vaak mee, toen ik nog klein was. 's Avonds luisterden we dan met zijn allen naar de luisterspelen. daarvoor bleef zelfs ons eeuwige boeklezen eventjes aan de kant.
En ook nu, bij mij staat er dus steeds of de radio, of de tv te spelen... Meestal hoor ik dat niet eens bewust, en dan schrik je plots op, omdat je een bekende naam hoorde, en probeer ik bij Anny te hoor te gaan of zij het hoorde wat ze vertelden over xxx... Anny luistert meer bewust naar de radio, dus veelal heeft zij dan het antwoord.
Maar sinds het overlijden van onze Koen worden er niet zo vaak meer ceedees gespeeld. Er is geen bepaalde reden toe, gewoon, we hebben voldoende achtergrond met de radio... Vroeger was het ook meest Koen die ceedeetjes op legde, veelal boven al, toen hij, net thuis, zijn werkkledij ging afdoen en zich wat verfriste. Heel luid soms, zodat wij beneden boven het geluid van de radio hoorden waar hij naar luisterde.
Dertig jaar... en wij vinden het al een ding van altijd geweest.
Geen wonder dat onze kleinkinderen dan zeggen: " Maar ja, opa, jij bent al héél oud hé?"... We zijn immers al meer dan twee keer zo oud als het ceedeetje, en dat is er al altijd geweest.
Sjongejongejonge...
Ergens heb ik nog een elpee liggen ... van Vader Abraham... Vader Grijzenbaard...
djudedju...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten