Spreekwoorden en zegswijzen zijn soms héél raar... Neem dat van in de titel, ik heb ooit één iemand gekend waarvan ik heb gehoord dat ze het hart niet op de juiste plaats had...En dat was een door en door doodbraaf nonneke. Masoeur Hubertine, in het Mariaschooltje op de Meiboom. Claude zal meteen weten op wie ik het heb, en mijn zussen ook.
Dat was een echt braaf menske, maar ik heb mijn moeder verschillende keren horen vertellen dat masoeur Hubertine verkeerd gebouwd was. Ze wist dat sedert dat het nonneke in kwestie eens geopereerd werd, en de dokters het de visu hebben vastgesteld. Bij masoeur Hubertine zaten alle organen precies andersom, wat links hoorde zat bij haar rechts, en wat rechts hoorde te zitten zat bij haar links. Dus zat wellicht ook haar hart in plaats van een ietsiepietsie naar links, eerder een ietsiepietsie naar rechts... Ze had daar helemaal geen last van, alleen had het de diagnose wat bemoeilijkt...
Enne, ik heb mij niet vergist, het hart zit niet links of rechts, het hart zit klof in 't midden, een heel klein beetje naar links, maar veel is het niet. Als je dus ooit iemand wilt doodschieten, in 't midden, juist, maar dan ook maar juist, onder het borstbeen onderaan. Ik moet eerlijk zijn, ik wist dat ook niet, maar de hartspecialist wist mij dat eens te vertellen naar aanleiding van een onderzoek. Vandaar dat hartmassage ook altijd gegeven wordt in het midden van het lichaam, juist op het begin van het borstbeen.
Eigenlijk was ik begonnen over spreuken en zegswijzen...
Ik ben de gelukkige bezitter van "Nederlandse spreekwoorden, spreuken en zegswijzen", een heel leuk boekje, vol met pakken spreuken die ik nog nooit heb gehoord.
Deze spreuken zijn gerangschikt volgens het "kernwoord", dus alles waar hart het centraal woord is, vind je onder h, hart... Maar soms moet je wel eens verder zoeken, want soms is het niet zo duidelijk wat het kernwoord is, en dan mag je gaan zoeken bij diverse woorden om het toch maar te vinden...
Er staan leuke dingen in
Zoals de juffer, zo is haar hond...
De kop van Jut...Jut was een Haagse moordenaar over wie in 1873 de kranten vol stonden...
Je ziet, je kunt heel wat bijleren in zo'n boek. Of wist jij dat Jut een moordenaar was ?
En dat brengt mij weer op het onderwerp van gisteren...En dezelfde avond toonden ze op VTM (misschien ook op VRT, maar toch niet in het middagnieuws) hoe enkele jongeren van "goeden huize" een man in elkaar stampten, zodat de man nog altijd in coma ligt, eigenlijk bijna klinisch dood is.
Verschrikkelijke beelden ! Je begrijpt niet dat een mens in staat is iemand zomaar in elkaar te slaan, en dan kapot te stampen, zo maar, voor de fun... Wat hapert er toch aan het mensdom? Want het is geen fenomeen van hier of daar, je ziet steeds meer dergelijke excessen... Wellicht is het die bedenking die er aanleiding toe was dat men in Engeland in de scholen de lijfstraffen terug heeft ingevoerd ? Of dit een oplossing is ?
Ik kan verkeerd zijn, maar ik heb de indruk, dat hoe meer men het geweld uit de normale dagdagelijkse samenleving weert, hoe meer we dergelijke uitspattingen van geweld zien... Je zou bijna het idee krijgen dat het een "menselijke" behoefte is, een vorm van geweld te zien, te ervaren. Krijgen ze die portie niet, dan maken ze het zelf, en gaan ze over tot excessen. Moeten we terug hanengevechten toelaten ? Ik noem maar dit als voorbeeld, maar je kunt honderden voorbeelden noemen van dingen die we nu wreed en onmenselijk noemen, het rattenschieten, het ganzenrijden, de levende visjes uitdrinken en noem maar op...Bijna al die dingen zijn nu verboden. Is dat de reden dat de oermens in ons nu ander geweld zoekt? Kijk maar eens op TV ! En het geweld op TV, is gewoonlijk veel erger dan al die eerder (vroeger) aanvaarde vormen van agressie. Ik weet het niet, maar is er in Spanje, waar nog de stierengevechten bestaan, minder dergelijk geweld (ik spreek niet van de toeristen) ? Men is nu bezig dat daar ook te verbieden...is dat wel wenselijk?
Ik weet het niet, maar ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat er ergens die in de mens, nog steeds een stukje oermens zit, die een beetje geweld vraagt??? Als je iemand ziet vallen, is je eerste reactie toch ook: lachen !, en pas dan kijken om te helpen???
Ik ben geen psycholoog, ik kijk gewoon naar wat ik zie, en geef mijn indruk weer. Ik pleit niet noch voor het een, noch voor het ander, maar ik meen dat het misschien wel een serieus gedegen onderzoek waard is. Wat denk jij ?
tot de volgend ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten