snieklaas

Normaliter waren de tweelingen vandaag weer bij hun "vader". Maar hij is ziek (gejuich op de tribune)...dus zijn ze weer hier... (Veel minder gejuich...)
Normaal kwam de sint morgen... maar nu zitten ze natuurlijk te zagen...dus...de sint komt !

Gisteren was het nog véél leuker ! In de namiddag kwam Eddy (buur) hier aanbellen. "Zeg, Anny, zou je vanavond deze cadeautjes aan onze deur komen zetten als je hoort dat ons rolluik dichtgedaan wordt? En klop dan maar eens hard op het rolluik..."

Wij hebben drie keer een valse start genomen, en weest zien of dat verdomd rolluik nu al dan niet dicht was...Iedere keer als we iets meenden gehoord te hebben, wij naar buiten... Het was een pak van ons hart toen we eindelijk heel duidelijk het rollende luik hoorden rollen....

Oef, onze taak was naar behoren vervuld...hoop ik toch want ik heb noch de buren niet gezien.

Ik heb een lang en vruchtbaar verleden als Klaas... De eerste keer was in de sociale school, toen ik Sint moest zijn voor de kleuters van de nabijgelegen school, in een wijk vol armoede en (toen al) vol migrantjes. Dat was in vol tenue, maar 's avonds was het sintniklaas T-dansant voor de studenten van de sociale school zelf. Het was juist in de tijd van de invoering van de clergy, het gewone mensenpak ook voor priesters,dus ook st niklaas in burgerkleren. We gingen met de tram naar het lokaal, een mooi uitgedoste vrouwelijke piet (dus eigenlijk een pierrette) en een klaas in een net grijs kostuum, met witte baard en witte haren, witte handschoenen met een grote zegelring, en natuurlijk de staf... De kaartjesknipper wou ons doen betalen, en wou niet geloven dat wij in de hemel niet beschikten over zulke aardse dingen als geld...wij hadden een ganse tram supporters en een steeds kwadere kaartjesknipper...
's Avonds (lees 'Nachts) werd het nog leuker... Er kwam een controle van de rijkswacht !!! De enige twee die net geen 18 jaar waren, waren ...ondergetekende sint en de mooie pierrette...
Wij hebben de rijkswacht vriendelijk gevraagd op hun knieën te zitten en een mooi liedje te zingen... Ze lachten, dronken een pint, en controleerden iedereen...uitgenomen sint en pierrette...
Oef !

Ik ben nog ettelijke keren sint geweest...Eén keer met paard en al...Maar ik weet begot niet hoe dat beest ooit weer thuisgeraakt is (Ik weet ook niet hoe ik...) De laatste post was bij de coiffeur.(dat weet ik nog...) Na afgifte van de cadeautjes vlogen de kleine kadeeën naar het bed, en wij naar de barkast...Veel meer herinner ik me niet. Verdraaid lastig zo'n ronde ! Overal krijg je iets aangeboden, hier ne cognac, daar een pilsje, daar een elexirtje, daar ne poussecafé, daar ne trappist...zwaar g'hebt er geen gedacht van !

Ik heb ooit nog eens zo'n tocht gedaan...nog wel drie dagen aan een stuk ! Ik woonde pas in Oudenaarde, in de Stationsstr toen er van de parochie de vraag kwam om mee te gaan met den "apeel" (Zo klonk het toch) Dat bleek een parochiale schooironde over gans de parochie van ste Walburga, die ontstaan is ten tijde van de pestepidemiën...
Je moet dat met vier man doen...en ik had het getroffen: Dokter Avet, (onlangs overleden - in diene tijd ne wreë kadee) Jules Van Ommeslaeghe (Arrondissementscommisaris en een plezante kerel) en Leon Bijls, een buur en niet onverdienstelijk amateur-schilder, en een notoir pottenpakker, en ikke...
We hebben op de derde en laatste dag van onze schooironde van de deken gehoord dat we alle rekords van opbrengst gebroken hadden...Nadien hebben we ook zijn kelder sterk doen minderen... (Zijn winst zal fel aangetast geweest geworden zijn) Ik ben drie dagen moortel thuis gekomen.
Maar dat was nog niets... Leon, al even zat, kreeg te horen dat zijn WC verstopt was... Hij opende op het koertje zijn beerput, en tuimelde er zo zat als hij was kopke voren in... Toen hij er uit gekropen was, sproeide zijn vrouwtje hem (onder het uiten van allerlei lieve woordjes...)met de tuinslang af...'t Was winter en 't vroor !
Leon is niet ziek geweest ! Alcohol moet toch een zekere protectie bieden...
Waar is den tijd...moest ik nu zo één avond alles door elkaar zuipen, ik denk dat ik het besterf...Toen ging ik 's anderendaags gewoon werken ...
Avet is dus onlangs gestorven, Leon Bijls is al jaren dood, en Jules Van Ommeslaeghe zou in het gesticht zitten, totaal dement...

Deze namiddag ga ik naar de kiekens kijken...'t is kleinveeshow in Zwijnaarde, in de zaal Melac, ik heb daar ooit, lang geleden nog vergadering gehouden. Op de vergadering noemde de voorzitter speciaal mijnheer de burgemeester welkom... Ik had nog niet dikwijls het genoegen gehad een burgemeester op mijn vergadering te krijgen...
Later bleek dat Remi Vlerick te zijn, die vroeger als propagandist van Cement en Steen bij ons thuis wel eens langs kwam...Heel lang geleden, nog voor ik geboren was... Hij kwam speciaal omdat mijn naam bij hem herinneringen op riep... Mijn oudste zus had ooit nog een souvenirtje op zijn broek gelegd.... Luiers waren niet zo safe als de pamper van nu...
Nu nog is er in Zwijnaarde een straat naar hem genoemd...
Allee, 'k ga stoppen, tot de volgende ?