Gezien ? Geen wolkje !
Heb je gezien waarom de grote Italiaanse schilders zo verliefd waren op de luchten van onze schilders ? Dat tere frele serene bijna naar wit overvloeiende licht...amper blauw te noemen...
Mooi hé!
En aan den einder die witte wolken, naar goud zwemend, met onderaan een blauwgrijze schaduw, en heel ver weg de einder die vervloeit in een ijl bijna onwerkelijke blauwgrijs waarin alles vervaagt en in die tere blauwe tinten gevat wordt...
Mooi he !
Nee, het is niet mooi, het is prachtig, het is subliem ! En door de weerkaatsing van de kale en natte velden schijnt alles nog meer op te lichten !
Kijk je ook wel eens als je rondloopt ? Werkelijk kijken ! Kleuren zuipen, lichten snuiven, tinten voelen tintelen...
Genieten van een onuitputtelijk palet...somber zijn bij grauwgrijze luchten, eclatant en optimist zijn bij die spetterende kleurenmassa's in de zomer ...
Genieten van de lijnen, de vormen van al wat je ziet...
Voorbeeld ? Gisteren bij de bankmadam in tantekes huis. Blijkt dat madam van Lierde is, Bart woont daar, maar zij is afkomstig van St Martens Lierde... Hé, daar kende ik eertijds een man, een oud-mijnwerker, ik was verliefd op die man zijn kop, een echte kop voor een romeinse keizer...Madam bekeek mij een beetje raar, verwonderd, lachend aan... Ik moest zeggen dat ik als tekenaar de dingen wel eens anders bekeek... Ik weet niet of ze nu met rare gedachten vertrokken is of niet, maar het kan mij niets schelen, ik meen het, Frans Loman, had een prachtige kop ! (Ik denk dat Luc (courgette) nu een beetje nadenkend zit te knikken)...Ik was niet verliefd op Frans, maar op zijn kop !
Mensen, geniet toch van het mooie !
Heel lang geleden kon ik met de collega's van het werk naar Rome. Voor mij was HET hoogtepunt, het bezoek aan het vaticaans museum... Twee makkers zaten mij een beetje raar te bekijken toen ik dat zei: een museum, kunst, dat was voor hen twee keer niets, en dat bezoek was er voor hen juist iets teveel aan... Enfin, 't ene woord bracht 't andere mee, en ik kwam overeen eens aan hen te tonen en uit te leggen waarom dat zo mooi was... En ik ben geslaagd ! Ik heb hun leren zien ! en nooit zullen die twee nog dezelfden zijn ! ze kijken nu werkelijk naar de dingen !
Als je een beeldhouwwerk van Moore bekijkt, dan kun je veelal niet zien, of toch niet onmiddellijk zien wat het voorstelt, maar de lijnen en de soepelheid trekken aan, zelfs zonder begrip...Maar als je dan zijn kudde schapen van op een afstand bekijkt, dan zie je plots werkelijk schapen in de wei...Hij is zo'n grote omdat hij er in slaagt de essentie van de lijn, van de vorm neer te zetten, tastbaar te maken. Van dichtbij heb je dat schaap niet direkt gevonden... Maar als je dat beeld hebt gezien, werkelijk hebt genoten, dan zie je telkens als je in de verte schapen ziet, telkens weer die beeldengroep...
Dan wordt je jaloers op die mensen die werkelijk niet alleen van zien genieten, maar die dat ook werkelijk kunnen neerzetten...
Ik zeg altijd, als je er ook maar één keer in slaagt iets te maken dat werkelijk de essentie van de werkelijkheid toont, in welke vorm dan ook, dan ben je Kunstenaar, met een hoofdletter. Als je dan ziet dat er begenadigde mensen zijn die diverse echte Kunstwerken wisten te scheppen, dan zijn dat Kunstenaars die in de galerie der onsterfelijken terecht komen... Soms weten we niet eens hun naam meer, kijk maar eens naar de grotschilderingen in Altamira, daar zitten verschillende sublieme werken tussen ! En heb je al gezien hoe modern die buffels en paarden ogen ? Ook toen lukten ze er blijkbaar in de werkelijkheid in zijn esentie te vatten ! Groots !
Allee, ik ga stoppen...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten