koekeloerepoezewoefke

(kruising tussen een haan, een kat en een hond)
Is een kruising tussen een schaap en een geit dan een gaap of een scheit ?
Herinner je je nog die mopjes uit je kinderjaren? Je leerde ze van je ouders, en die wellicht van hun ouders enz enz... Waar zijn die dommigheden nu naar toe?
Stel jij ook vast dat er steeds minder moppen verteld worden?
Dat er precies minder gelachen wordt ?
En als er nog eens gelachen wordt, dan is het ofwel over seks ofwel over racistische thema's...
Waar is die leuke zever van toen nu naar toe ?

Nu moet je naar de tv kijken om nog eens te lachen, maar ook daar is het veelal seksistisch of racistisch of doodgewoon vulgair...dat is in.

Waar is de tijd van een Fons Janssens met de lachende kerk? (Een dominee komt een pastoor tegen op een heel smal voetpad. "Ik ga niet uit de weg voor een ketter !" bitst de pastoor. "Ik wel," zegt de dominee, "ik wel..."
Toon Hermans met de Tango van het blote kontje en honderden andere...
André van Duyn met zijn grollen?
Martin en Leo?
Ik mis dat. Die humor die zo menselijk was, die je soms dwars door een dubbele bodem deed vallen, en je lachend liet opstaan...

De agressie in de maatschappij neemt toe... Ik weet niet of dat echt zo is, ik heb het hier al eens verteld, toen ik klein was vochten wij dat de stukken er afvlogen, maar eens het gevecht voorbij waren wij opnieuw vrienden. Zie jij nu nog dat afreageren bij de jeugd? En als ze al eens ruzie maken, dan komen direkt de ouders zwaaien met politie en dergelijke. Als wij thuiskwamen met een blauw oog, dan moesten wij niet op medelijden rekenen, en ook niet ijlings naar de dokter gaan, neen, veel kans dat wij er nog een rammeling bovenop kregen omdat we gevochten hadden... Nee, wij waren niet minder agressief, maar wij mochten op een "onschuldige" manier onze agressie botvieren...en dan was hij weg. Nu mag dat niet meer en nu komt die agressie niet boven bij kinderen, maar bij volwassenen of bijna-volwassenen, en dan wordt die agressie plots veel destructiever dan in illo tempore...
Als Jantje nu straf krijgt, dan gaat mamaatje reclameren bij de leraar...Als wij straf kregen, dan hadden wij veel liever wat klappen met een rgel op onze kneukels, dan straf schrijven...Want straf schrijven, dat zag men thuis, en dan kregen we er nog een straf boven op... Wij leerden tucht, manu militari...nu mag niemand aan dat dutske van een ventje raken, want mijn kind, schoon kind... Als wij vroeger door de haag kropen om in een boogaard appelen te gaan pikken, dan werd de politie niet op ons afgestuurd, nee, dan poogde de eigenaar ons te pakken te krijgen, en dan kregen we een rammeling dat we zeker een week lang voelden als we ons durfden neerzetten... En we vertelden dat niet vol zelfbeklag aan ons moeder, want dan kregen we er nog een rammeling bovenop...
Nee, er was vroeger niet minder agressie, maar ze was gekanaliseerd...en tegen de tijd dat we volwassen werden, was die agressie grotendeels verdwenen, weggeklopt...
Nu mag je een kind niet meer aanraken, je veroorzaakt een psychisch letsel dat het manneke (of meisje) zijn leven lang meedraagt...Truut, dikke truut !
Een samenleving kan niet werken zonder gedragsregels, en die gedragsregels moeten nageleefd worden. Anders werkt het niet !
Ik hou mijn hart vast hoe het verkeer zal zijn als die bende die nu met vijf naast elkaar de schoolpoort komt uitgefietst en de volle rijweg vrolijk blokkeert, terwijl de politie er op toeziet of er toch geen automobilist is die zou durven toeteren...
Niet alleen steken die jonge gasten dan vriendelijk hun middenvingertje omhoog, maar de politie zal u verbaliseren wegens lawaaioverlast... logica ...
Je moet een kind niet tegen het hoofd kletsen, maar van een goeie trek op zijn billen is er nog geen een doodgegaan, wel heeft het geholpen om ze te leren leven in gemeenschap.
Ik heb véél kletsen gekregen (ik had er veel nodig) en ik ben alleen ons moeder dankbaar (zij was thuis de straffende hand) dat ik die kletsen heb gekregen, en dat ik ontzag heb gekregen voor het gezag en voor de regels... En mijn kleinkinderen weten dat opa en/of oma als het nodig is nog altijd eens billenkoek geven... maar ze komen nog altijd graag, en ze kennen de gedragregels hier ten huize héél goed.
Toen onze kinderen nog klein waren, dan hadden wij bijna ieder vakantieperiode wel een nichtje of een kozijntje die hier ook kwam logeren...en nu nog zitten ze te lachen en te genieten van het feit dat ze ooit, allemaal in één rij op hun knieën moesten zitten...ze zouden niet durven hebben rechtstaan, maar ze wisten dat het verdiend was, en ze aanvaarden hun straf zonder meer, meer zelfs, ze vonden het plezant daar zo in een rijtje te zitten...het was niet echt een straf, het was helemaal niet zo erg, maar toch hielp het hen te leren wat de gedragregels waren.
Laat een kind spelen, maar laat ze ook eens gezond vechten, laat ze al die energie eens verwerken... beter nu dan later op een destructieve manier.
Opa is weer eens aan 't zagen... Maar vraag het maar eens aan Mieke, aan Kristel, aan Francis...ze zullen knikken en lachen...Want hier mochten ze ravotten en spelen en echt kind zijn.

In 1990 hebben Anny en ik voor het eerst eens verlof genomen, zonder de kinderen...We deden voor de eerste maal een dagenlange voettocht in de Haut Auvergne. Prachtig...Maar een van die dingen die ons zijn bijgebleven is dat de kinderen er konden spelen en ravotten, midden op de straat, met alleen een broekje aan, en de kleinsten zelfs zonder...geen schoenen of niets, zo zwart en smerig als maar denkbaar is, maar echt gelukkig...
Zo was het ook in onze jeugd, alleen met iets meer kleren aan (de temperatuur is hier niet zoals in Haut Auvergne) maar echt ravotten, en je heerlijk vuil maken... Als nu een kind vuil is, dan bekijken ze de ouders scheef...

Wij liepen (en onze kinderen ook) nog door de velden, rolden in 't gras en in de aarde, klommen in de bomen, braken takken af om "sabels" of bogen mee te maken, holden een vliertak uit om een "klakkebusse" te maken...Nu is een bos en een boom heilig, en mag een kind alleen kijken naar een boom.

Opa, je bent werkelijk aan 't zagen...'k ga stoppen, nog wat naar het nieuws kijken, naar de hooligans...