Beste Mieke, ik vond het héél lief dat je nog belde om me te laten weten dat er een uitzending was op TV over rugpijn, maar ook zonder kijken heb ik al pijn, dank u... Ik zie vraagtekens in de mooie ogen van mijn oompjeszegster? Wel ja, ik ben zoals het merendeel van de bevolking, als ik een boek lees over ziekten, dan heb ik steeds de indruk dat ik daar ook zoiets voel...het gaat pas over nadat ik verder lees dat het alleen voorkomt bij de Lahmanen wonend in Zeboestan...Met andere woorden, ik kijk en lees zeker niet meer over rugpijn, ik heb het al, en ik moet er geen nieuwe vormen bij denken.
Bovendien heb ik al zowat alle vormen van geneeskunde, met uitzondering van het Ajur...en nog wat, een indische geneeskunst.adjurdeva???..langsgeweest. En bij het begin van de behandeling, of bij de eerste consultatie beloven ze allemaal de hemel op aarde...(Er was een uitzondering, de acupunturist zei dat hij misschien de pijn iets zou kunnen onderdrukken, maar niet genezen...Na enkele beurten is plots alle kans op een herstel verdwenen. Ik moet het allemaal niet meer weten. Ik weet nu al lang dat ik leef op pijnstillers, en sinds enige tijd heb ik -JOEPIE !!!- geen ontstekingen meer. De dokter van de pijnkliniek zal het wel wijten aan zijn nieuwe samenstelling met meer spierontspannende dinges er in, maar ik weet zeker dat het in feite van het homeopathische Traumeel komt...Maar hoera, op die wijze wordt ik buiten de grondpijn die er altijd is, en die ik goed heb leren verdragen, alleen nog geconfronteerd met helse bewegingspijnen die na enige tijd weer wegdimmen als ik wat kan rusten. Soms duurt dat wel een paar dagen, maar dat kan ik allemaal wel aan, en zolang het niet overgaat in ontsteking en de daar bij horende ontstekingspijnen, gaat het wel. Ik weet dat het weer mindert.Ik weet dat ik maar moet oppassen, en dat als ik iets toch doe, er pijn bij hoort. Leuk? Nee, maar voor mij is dat al een héél groot winstpunt !
Ik heb dus niet gekeken naar de TV...Niettemin bedankt om eens op je nonkel te denken !
Ik ben gisteren op de middag toch naar de rommelmarkt geweest te Heurne. Er stond de helft minder dan vorig jaar...Het dreigende weer zal daar wel voor heel veel tussenzitten. Ik ontmoette er enkele van mijn oude bestuursleden-vrienden, en kon wat babbelen tegen hen en tegen enkele markters. Mijn dag is weer goed. Het was wel hoog tijd dat ik weer aan mijn rolls royce was, maar tegen dat ik thuiskwam was de pijn al weer grotendeels weg. Vanmorgen is het helaas anders...
Ik heb eens naar het weerbericht gekeken, en alles is stabiel: het blijft regenen, er zit wel wat variatie in, lichte regen afgewisseld met stortbuien en tegen de avond serieuze kans op onweer met veel gedonder en gebliksem...Mijn zus zal weer met dichtgeknepen billen in bed liggen vannacht, als het aan de kust ook zo'n goed weer is...
Haar TV is nog altijd niet hersteld, ze kijk nog steeds naar een vervang-tv...Ze kreeg haren tv al eens terug als zijnde hersteld, maar er was alleen beeld en geen klank. In sommige huishoudens komt dat regelmatig voor...zelfs zonder tv...en zonder blikseminslag...alhoewel...
Opa heeft vandaag al weer zware werken mogen doen! Gwendolyn en Kimeberly kwamen hier toe met een plastic doosje met daar in enkele wandelende takken. Opa en oma hebben dan gans het huis afgezocht of er nog ergens een oud aquariumpje stond... Dat moest dan natuurlijk eerst gewassen worden, dan wat zand er in, een dakje maken met hor (jaloezie in 't schoon vlams) een klein flesje om wat water in te doen, en in de regen enkele ligustertakjes gaan halen. Straks als het goed weer wordt (???) nog enkele braamtakjes en wat klimop, en de wandelende takken hebben een aards paradijs...maar met duiveltjes er bij ! Beide meisjes willen die beestjes voortdurend in de hand nemen, en we moeten hen voortdurend bezweren (de juiste terminologie bij duiveltjes) dat ze die beesten moeten gerust laten !
Nu zitten ze alle vijf seconden te vragen of het nog regent, zodat we die braambladeren en klimop kunnen halen... Ik leef terug in de tijd, toen Koen ook met dergelijke beesten thuiskwam... Er heeft hier in huis al wat rondgekropen, gevlogen en gelopen ! Veerle zaagt omdat de kinderen altijd voort vriendjes mee binnen brengen...Ik heb haar gevraagd om eens haar hand op haar hoofd te leggen, en eens te kijken wie er onder stond. Het was hier de "Zoeten Toeval", er zaten hier altijd hele hopen kinderen. En dat was zo zolang ze schoolgaand waren, nadien, toen ze gingen werken verminderde dat stillekens. Maar ja, ze hadden het van geen vreemden... Ik herinner mij dat ons moeder eens oliebollen bakte voor gans de Chiro -meer dan 100 kinderen- ze kwamen per ploeg, en zaten dan per twee op de trap, tot aan de zolder, en de potten met oliebollen gingen voortdurend de trap op en af... Suzanne hielp bakken, en ons vader was gevlucht naar de cinema... Hij had wel eerst gevraagd of ons moeder zot was??? Blijkbaar is dat op een of andere manier te zien aan ons huis ook, ik herinner mij, Bart en Veerle waren nog niet getrouwd, we gingen 's avond naar ons bed, toen er een voorzichtig belletje klonk... Wie was er daar nog, op dat late uur ???
Er stond een jong meisje, in uniform van een jeugdbeweging, aan de deur..."Meneer, zou ik aub eens naar het toilet mogen gaan aub???" Wat zeg je dan? Ja, natuurlijk...maar er kwam niet één plassertje binnen, maar wel twintig ! Ze waren bezig aan een dropping... Het gekakel en gegichel in mijn gang heeft wel een tijdje geduurd, en de "chasse" van 't WC bleef maar stromen...Het moet dus wel aan iets te zien zijn...maar ik weet niet wat.
Nu zijn onze kinderen weg, en den "toeval" is ook weg, de kleinkinderen hebben hier in de omgeving geen vriendjes/vriendinnetjes, dus de bel rinkelt niet meer zo vaak. Jammer ...
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten