Mieke zond zonet een mailtje dat Mika met zijne kop tegen een betonpaaltje geknotst is. Neen, er is niet aan het paaltje, maar Mika mocht naar de spoed om zijn kop te laten naaien...En natuurlijk gebeurt zoiets net voor ze op verlof gaan, en moeten ze ginder "in den vreemde" de draadjes laten uithalen. Nu, als 't ne echte is, dan gaat hij nog veel builen, blutsen en kwetsuren oplopen...We behoren nu eenmaal tot een ras van zeer voorzichtige en bedachtzame mensen, en 't betert niet met verouderen, zie maar naar Bart die bij zijn afbraakwerken zo voorzichtig was dat hij zijn poot brak. Wees dus gerust Mieke, het beste moet nog komen...Heb jij indertijd je nichtje, ons Veerle gezien met een geschaafd gezicht, twee blauwe ogen en een dik gezwollen neus ???
Gisteren met veel pijn vertrokken op visvangst. En 't werd nog erger !!!
We legden ons lijntjes, en na amper 2 minuutjes had ik al een bliek, en nog één, en Luc één en Luc nog één, en dan plink!!! Luc zijn onderlijntje afgebroken, een passerende karper... Nieuw onderlijntje, ...Plink , lijn kapot, niet alleen het onderlijntje, maar lood en al weg. Nieuw lijn monteren... Luc, al sakkerend weer ingelegd...Plink...nog een lijn kapot.
Ik zeg, Luc, leg eens een zware lijn in...en ja hoor, 5 minuutjes later: bingo !
De hengel plooide vervaarlijk, maar glasvezel is sterk... zeker vijf minuten werk om de vis aan de kant te krijgen, en dan nog wat sukkelen om hem dicht genoeg te krijgen dat ik hem kon scheppen. Karper vangen met zo'n lange hengel is niet evident, zeker als je niet links of rechts kunt gaan door de bomen.
Een karper van 3,5 kgr ! Met een vaste lijn is dat een serieuze vangst ! Maar 't was al...Luc ving nog 1 bliek aan die zware lijn, en nog enkele beten aan zijn karperlijn, maar noppes.
Ondertussen bleef ik maar bliek en blei vangen, een paar kleintjes, maar het merendeel van een serieus formaat.
Aan mijn karperlijn echter...niets.
Luc kreeg er wel beet en ik niet...Luc viste met boilies, en ik met tijgernoten, dus...overgeschakeld op mijn zelfgemaakte boilies, en ja, al vlug beet ! ...noppes...
Weer ingeworpen, met ons magisch lokaas er bij, en bingo ! De lijn zoefde van de molen, ik sloeg aan, en ja, hij hing !
Meer dan 10 minuten heb ik daar gesleurd en gesjouwd aan dat beest, en normaal als het te zwaar wordt geef ik de hengel door aan Luc, maar nu was dat beest zo wild aan het vechten, dat ik de kans niet kreeg, ik was steendood en op van de pijn toen wij hem na een kwartier ongeveer toch op de kant kregen... 7 (zeven) kilogram, allemaal spieren en vechtlust ! Luc heeft mij gefotografeerd met mijn gsm, maar ik heb de foto's er nog altijd niet afgekregen... dus een beetje geduld, het komt wel, de kat zijne steert komt wel, en 't is zo'n klein beestje...
Ik heb dus vannacht, voor de tweede opeenvolgende nacht niet veel geslapen van de pijn...Maar hoezee !, sinds de nieuwe mix van medicatie en/of de homeopathische pilletjes (Traumeel voor de geïnteresseerden) zet de pijn zich niet vast, het gaat niet over in een ontsteking, hoezee !
Leve de homeopathie denk ik dan stilletjes...
Ik heb het al gezegd, met de pijn kan ik leven, zolang het zich niet vastzet, overgaat in een ontsteking en daar dan zit te kloppen en te bonken. Nu is het lastig, maar het is "doorbijtbaar"...tof woord hé ? Ik verrijk de nederlandse taal nogal hé ! De Dikke zal content (of kontent?) zijn !
dus, veel pijnlijke maar gelukkige groetjes van je vissende blogger.
toetmorg'n ? (vertaling voor niet westfluten op aanvraag te verkrijgen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten