Vandaag, hebben wij, vol mededogen, de kloek voorzichtig opgenomen, en de drie resterende (slechte) eieren van onder haar genomen. Het beestje heeft 21 dagen, nu al 22 dagen, zonder van het nest te komen gebroed. Ze is zo mager als een houtje... Zeven mooie kuikentjes, in alle kleuren zaten onder haar verscholen.
Hopelijk geeft ze de kuikens nu gelegenheid tot eten en drinken...Sporadisch gebeurt het dat een kip blijft broeden, en haar kuikens wanhopig probeert onder zich te houden. In dat geval moeten we de kuikens onder de kip vandaan halen, en desnoods de kloek in een kuip met een laagje koud water zetten, zodat ze onmogelijk nog kan gaan zitten. Maar dat zal hier wel niet het geval zijn, dat is heel uitzonderlijk, het getsjilp van de hongerige kuikens lokt de hen naar het voeder.
Ik heb het u al verteld, zijdehoenen danken hun eeuwenoude rasbestaan enkel en alleen aan het feit dat ze echte levende broedmachines zijn, en in China aan het feit dat ze verwerkt worden tot medicamenten.
Het zijn ook echt knuffeldieren, levende bolletjes wol die rondlopen, en die zeer vertrouwelijk zijn met de mens. Zelfs de hanen zijn bijna nooit agressief. Ik heb er nog nooit ene gezien. In tegendeel, ook deze zijn meestal zeer vertrouwelijk met de mens. Ze hebben maar één nadeel, met hun blauwe vel en zelfs blauwige beenderen zul je bijna niemand vinden die ze ook op eet. Ik heb er een ontmoet, en die stroopte het vel af voor het bakken...
Totdaar de kippen en kuikens...
Ik heb verrekt veel pijn. Het voorstel om de morfine een stukje af te bouwen zal wellicht niet lukken... Enfin, we hebben toch geprobeerd, want ik heb een hekel aan die dingen.
Gisteren kwamen Jacky en Jacqueline onverwachts op bezoek. Het was jaren geleden dat ik ze gezien had. Het zijn oude geburen uit de stationstr in Oudenaarde, en vrienden van wijlen nonkel Julien. We hebben wat afgebabbeld. Ze hebben beloofd nog wel eens langs te komen. Ze waren naar de rommelmarkt in Kornelis geweest, en hadden er een javaans beeldje gekocht. Al babbelen toonde ik hun mijn werken in pyrografie, en weet je, ik heb er een verkocht. Een zicht op Walburga (de toren) gezien door het vroegere zakstraatje, die verdween bij de creatie van het fameuze gat in de markt...
Allee, tot morgen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten