Gisteren was het een drukke dag ! Héél vroeg in de namiddag kregen we een telefoontje van Lea, "Of het goed was dat Etienne eens langs kwam... Ze zouden anders graag mee gekomen zijn, maar ze waren al belet door iets anders..." Geen probleem, laat Etienne maar komen, graag zelfs."
Etienne kwam niet zo maar, zijn koffer lag vol prei "Of we daar iets mee konden doen?" Natuurlijk kunnen we daar iets mee doen, met drie gezinnen zelfs ! Een deel voor Veerle, een deel voor Bart en een beetje voor ons.
Het was aangenaam om gezellig te kunnen kouten bij een tas koffie, over verleden, heden en toekomst. Het bezoek kon niet langer dan een uurke duren, want hij moest nog in Ronse zijn ook. We waren pas weer in de zetel beland, als de bel ging?
Ewoud met een knappe dame. Het bleek Anemoon te zijn, de dochter van een goede vriend, die een jaar of vier terug overleden was aan kanker. Ik had Anemoon niet meer gezien sinds ze een jaar of 5 oud was, en nu is om en bij de dertig. Ze zit bij Ewoud in de klas, dank zij het feit dat men van uit de VDAB ook voor sommige beroepen kan gaan studeren... (Er zit er bij Ewoud ook eentje van 47 !)
Toen ze hoorde dat Ewoud Goderis noemde had ze gereageerd dat ze een Goderis kende, waarop Ewoud had gezegd: "Ja, mijn opa zeker ? Antoon?"
Gedicht van Dirk Vermassen (Vader van Anemoon) voor zijn eigen uitvaart:
Niet wenen
niet verdrietig zijn
er is geen einde
enkel maar een nieuw begin
enkel een dag
liefst zonovergoten
enkel een nacht
met zachte rust
en dan
niet wenen
niet verdrietig zijn
want er is geen einde.
Ondertussen staat dat lieve kind ook al op mijn facebook... Eigenlijk is het soms triest dat ik in contact moet zijn met de nakomelingen van vrienden die er niet meer zijn... Gelukkig zijn er ook nog vrienden die er wel nog zelf zijn, en soms waar ik met de vrienden én met hun kinderen in contact sta. (Eigenlijk zijn dat meestal geen kinderen meer, maar al lang en breed volwassen mensen, maar voor mij blijven dat dan de kinderen van... of zelfs al de kleinkinderen van.)
Ergens is facebook daarvoor een goed ding, want normaliter verlies je al die nakomelingen uit het oog. Een deel ervan waren eigenlijk al "verdwenen", maar kwamen dank zij facebook weer boven water.
Anemoon zat hier op haar gemak, en we babbelden honderduit over haar vader, en over Pallieter en de kinderen daarvan... en over het toneelstuk dat haar vader schreef, en waar ik een rolletje in speelde... Toen ze weg reed (ze had Ewoud gevoerd tot hier), at ik rap een geuteling of twee (dank je wel Eddy !) en ondertussen was Frederik hier ook beland, die vertelde over zijn dag in Gent.
Toen Frederik weg was, zat ik amper weer achter mijn computer, toen Els en Lieselotte binnenkwamen, met de twee honden. Ook met hen weer wat zitten babbelen en wachten tot Bart hier toekwam van zijn werk... Dat was de laatste bezoeker van de dag. Oef. Heerlijk zo'n dag waarin je eens over dingen kunt praten die buiten het normale huishouden vallen. (Of buiten de nieuwsberichten vol moorden en oorlog)...
Vannacht lag ik dan te denken aan al die babbels, en aan facebook...
Heerlijk om zo toch nog een beetje in contact te blijven met al die mensen die al tot het verleden behoorden.
Wie zegt dat Internet geen goede kanten heeft ?
Ik heb eerlijk gezegd heel weinig slechte ervaringen met Internet. Maar ik ga dan ook niet naar websites waar je (veelal onwettig) kunt downloaden, ik ga niet naar porno-sites en dergelijke, en ik werk met Linux, waardoor je eigenlijk gaat vergeten wat virussen zijn...
Of... het moet zijn dat ik totaal onverwacht op zo'n rare site terecht kom... In Ronse was er een Action gekomen, dat was nieuw in de streek, en Bart en Els hadden er over verteld. Toen ze weg waren ging ik op internet even die winkelketen opzoeken... Maar ik wist niet hoe de naam juist geschreven was, en googlede Aktion... Dat bleek Duits te zijn, en ik kwam op Duitse porno terecht... djudedju
Ondertussen is er ook al een Action in Oudenaarde, en gaan we regelmatig eens binnen in deze winkel, als we in die buurt moeten zijn.
Weet je, we hebben een heerlijk leven, hebben nog veel contact met heel veel mensen, op een manier waar je gespaard blijft van de negatieve roddels. Leve Internet !
tot de volgende ?
2 opmerkingen:
Het was voor mij ook een zeer aangename babbel en ontmoeting. Het kan geen toeval zijn dat onze levenslopen elkaar kruisen. Alles gebeurt met een reden. De wijsheid van de ene versterkt de kennis van de andere. Bedankt om het mooie gedichtje van mijn papa niet verloren te laten gaan. Ook vele groeten van mijn mama. Groetekes Annemoon
Het was voor mij ook een zeer aangename babbel en ontmoeting. Het kan geen toeval zijn dat onze levenslopen elkaar kruisen. Alles gebeurt met een reden. De wijsheid van de ene versterkt de kennis van de andere. Bedankt om het mooie gedichtje van mijn papa niet verloren te laten gaan. Ook vele groeten van mijn mama. Groetekes Annemoon
Een reactie posten