donderdag, januari 22, 2015

's Morgens vroeg...

vandaag                                                     op 21 december 2014
dageraad 7.59'                                            8.05'
zonsopgang 8.36'                                        8.45'
zonsondergang 17.17'                                 16.41'
donker 17.54'                                              17.20'

Héhé ! we hebben al weer een heel stuk dag meer dan toen !
Het is tijd om het winterdipje af te schudden en je te gaan inleven in het heerlijke licht van de zomerse zon ! Ik weet wel, het duurt nog een tijdje, maar in mijn tuin staan de camelia's al volop te bloeien ! Die witte dat is mooi, maar die rode die van onder een laagje sneeuw de wereld kwamen inpiepen, dat was pas een symbool van hoop op zomer !!!

Het winterdipje...
Ach, dat is niets in vergelijking met een echte depressie.
Je voortdurend zo slecht, zo ellendig, zo nietswaardig voelen.. dat moet verschrikkelijk zijn. Zo verschrikkelijk dat sommige mensen het leven niet meer aan kunnen en tot zelfdoding komen...
Soms zijn de redenen van de depressie voor een buitenstaander zo futiel, zo klein, dat de depressie haast onbegrijpelijk is. We staan er verbijsterd op te kijken. Soms hebben we dingen die ons tegengaan, die minstens even erg lijken, of soms zelfs nog veel erger zijn.
Een depressie gaat dan ook niet over de aard van de moeilijkheden, maar over het feit dat de getroffene ze niet kan verwerken, en alle kleine moeilijkheden gaat cumuleren tot een onoverkomelijke berg.
Als je gezond bent dan doe je dat niet. Je cumuleert de dingen niet. Je zit zonder geld, je hebt de griep, je zoon heeft een buis, je auto wil niet starten... Voor u en voor mij is dit een opsomming van dingen, voor een depressief iemand hangt dit allemaal aan elkaar. Soms hoor je dat al bij mensen die ergens op de rand van een depressie zitten: "Het slaat allemaal tegen, het moet weer met mij gebeuren, het is nog niet genoeg dat..."

Als je niet depressief bent, dan begrijp je die manier van redeneren niet echt. De griep en een zoon met een buis hebben immers niets met elkaar te maken?

Ik denk dat voor een depressieve mens, de moeilijkheden de eigenschappen hebben van drijfzand... Je zakt er telkens een beetje in, en op de duur krijg je je been niet meer los uit de modder.

Het is een ziekte.
Het is geen inbeelding, voor die mensen is dat een realiteit.
Zo erg, dat ze zelfs liever een einde maken aan het leven dan verder te vechten tegen iets wat hen letterlijk over het hoofd is gegroeid.

Waarom ik daar nu aan denk? Gisterenmorgen zag ik nog een foto van een mooie jonge dame, een foto van een heerlijk fris lachend juffertje... en 's middags las ik al dat ze gevonden was, wellicht het slachtoffer van zelfdoding...
Het heeft me enorm getroffen ! Zo'n mooi jong ding, met zo'n heerlijke lach om de mond. Het was haast niet te geloven dat iemand die er zo lachend en blij uitzag plots in die diepe uitzichtloze put kan vallen.

Waarom kan de ene mens haast moeiteloos de moeilijkheden overwinnen, terwijl een ander er aan ten onder gaat? Ik snap het niet, jij wellicht ook niet. Och ja, ze kunnen het zelfs zien aan de hersenen, maar het ziet er naar uit dat de hersenen wijzigen onder invloed van de depressie, eerder dan andersom. Men heeft wel vastgesteld dat bepaalde zaken die een diepe indruk nalaten in de jeugd, de aanleg tot depressie bevorderen... Maar het is duidelijk dat het niet alleen een geestelijk iets is, er is een lichamelijke link.
Hoe meer we te weten komen van de menselijke geest, hoe meer begrip we hebben voor al die zaken die we vroeger helemaal niet begrepen. Ze kunnen nu al zien aan de hersenen aan wat je denkt, nog niet letterlijk, maar bijvoorbeeld wel of het leuk is of triestig. Ze kunnen tegenwoordig steeds meer onderscheiden van de werking van ons brein... Wellicht komt de tijd dat ze operatief bepaalde van die ziektes gaan kunnen genezen?

Maar ondertussen zitten we nog steeds met mensen die depressief zijn, zo onbegrijpelijk diep zitten, dat ze niet eens meer de lust hebben om een uitgestoken hand te grijpen... Als je iemand hebt, bij wie je de symptomen van depressie ziet, wacht niet, trek meteen aan de alarmbel, en doe de behandeling opstarten.

tot de volgende ?


1 opmerking:

Woelmuizenier zei

Enerzijds amusant, anderzijds heel treffend:
- Sue: hij heeft problemen. Daarom gaat hij naar een psycholoog. Zo draagt hij zijn probleem naar buiten.
- Crocodile Dundee: heeft hij dan geen vrienden?
Meer en meer mensen lijden er onder. We leven inderdaad in een zeer geïndividualiseerde maatschappij.