Naar het schijnt zouden we binnenkort een nieuwe regering hebben... Naar het schijnt...
Naar het schijnt was de vorige regering heel slecht, vooral omdat er geen evenwicht was tussen Vlaanderen en Wallonië, en vooral omdat Vlaanderen binnen de regering geen meerderheid had...
Naar het schijnt wordt de volgende regering véél beter, omdat het onevenwicht nu nog veel groter is, maar dat het maar Wallonië is dat in de minderheid verkeert.
Dat zou veel minder erg zijn, omdat Wallonië eigenlijk in de minderheid hoort te zitten, ze zijn de facto met minder inwoners dan wij, Vlamingen...
Het is Gaston Eyskens, zaliger nagedachtenis, die er ooit voor zorgde, dat de verhoudingen tussen Vlaanderen en Wallonië zo moesten worden uitgebouwd, dat er steeds een evenwicht is.
Gaston was een wijze man, die wist, als hij of de Vlamingen, of de Walen werkelijk baas liet worden over de andere, dat dan de boel al lang zou gesprongen zijn.
Nu hebben wij een regering waarvan er een deel is, die wakende droomt van dat springen van het land. (België barst).
Misschien liggen al die mannen nu met natte dromen, maar toch is het land - Goddank- nog niet gebarsten... Ook niet met als partner één Waalse partij, met minder leden in de regering dan de Vlamingen, want als het er op aan komt, dan zullen alle Walen wel aan één zeel trekken om alles samen te houden. (Gelukkig maar !)
Ik hou van België, ik ben Vlaming, maar hoe rechtser Vlaanderen wordt, hoe minder Vlaams ik me voel.
Als je leest dat "ze" alle heil zoeken bij de ondernemers en de ondernemingen, dan krijg ik koortsrillingen. Ik heb het allemaal al wel eens meegemaakt... Was het niet op het vlak van de regering, het was wel op vlak van ondernemingen... Ik herinner me verscheidene bedrijven die er in slaagden een akkoord te bereiken met hun eigen werknemers, om in te leveren, want anders zouden er afdankingen komen, zou het bedrijf de concurrentie niet aankunnen, zou er een faling van komen en zou iedereen werkloos worden... Ik heb GEEN EEN van die bedrijven weten overleven dank zij die inleveringen. Ze gingen doodleuk toch failliet, en de arbeiders waren en werkloos en hun ingeleverde geld kwijt... In een geval heb ik bekomen dat de curator eens opsporingen deed naar dat ingeleverde loon... Het was spoorloos. Op de officiële documenten was het wettelijke loon ingeschreven en was er geen spoor van de inlevering te vinden.
Bedrijven hebben als enige doel: WINST.
Niet meer, niet minder.
De betere bedrijven investeren een deel van de winst in het bedrijf om het te moderniseren, en de winst te verhogen. Een ander deel van de bedrijven roomt het bedrijf af, om zoveel mogelijk winst in de zakken van de ondernemer te krijgen.
Maar in beide gevallen gaat het over winst.
Zelfs bedrijven die "sociaal" zijn, en hun werknemers goed "verzorgen", hebben als medereden dat een contente arbeider beter presteert en dus meer winst oplevert.
Nee, ik veroordeel de werkgever niet, uiteindelijk is en blijft het doel van ieder bedrijf winst.
En het is aan de werknemers en hun vakbonden, om er voor te zorgen dat er een evenwicht is tussen het winstbejag en een goed leven voor de werknemers.
In sommige bedrijven is dit een eeuwige strijd, in andere wordt er een modus vivendi gevonden en zijn beide partijen tevreden met het behaalde.
Nu is de droom van de komende regering dat door het steunen van de ondernemingen, er meer tewerkstelling zou komen, en dus meer welvaart.
Op het eerste zicht is er niets mis met deze redenering... Alleen vergeet je dan dat het enige doel van een onderneming de winst is. En steun is... winst.
Dus gaan er een reuzengroot aantal van de bedrijven de steun binnenhalen en helemaal niet opteren voor meer tewerkstelling !
"Ja maar," hoor ik u denken " Men kan toch de bijkomende tewerkstelling binden aan de steun???" Ja, dat heeft men al ettelijke keren gedaan, ook zonder resultaat. Want dan gaan de bedrijven u bewijzen dat zij eigenlijk mensen zouden moeten afdanken, en dat ze de steun net nodig hebben om de arbeiders in dienst te houden.... Wij hebben dat al heel vaak gezien... en vastgesteld dat na het verstrijken van de vastgelegde termijn, de afdankingen er toch komen... of dat het bedrijf de boeken neer legt.
Een faling ? Ja, het bedrijf gaat failliet, maar slechts heel, heel zelden gaat de werkgever ook failliet... Je ziet bijvoorbeeld dat al het onroerende goed niet in het bedrijf zit, maar behoort tot de persoonlijke eigendom van de werkgever... om maar een uitweg te tonen...
Ach, het maakt me allemaal een beetje misselijk.
Het zou zo moeten zijn, dat de regeringsleden die over deze materie beslissen, ook ervaring hadden met deze zaken... Dat ze de streken en listen en lagen kenden... Maar ja, wie zit er in de regering? Politici... En ken jij veel politici die ervaring hebben opgedaan op de gewone arbeidsmarkt ? Als gewone werknemer ?
Plato zei het al: "Een verstandig mens doet niet aan politiek. Daardoor worden wij door idioten geregeerd"
Er lijkt nog niets veranderd...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten