Onthutsende cijfers...
Ik had tot nog toe alle sympathie voor de vrachtwagenbestuurders die voortdurend beticht worden van asociaal gedrag en zo, maar ik moet mijn mening dringend gaan herzien ! Zich in het verkeer begeven met een wagen die niet in regel is, niet aangepast is aan het verkeer, in slechte staat is, dat is ronduit asociaal. In de meeste gevallen moeten we echter niet in de eerste plaats de chauffeur bekijken, maar het bedrijf, die veelal de chauffeur dwingt met dergelijke dingen de baan op te gaan, of hun werk te verliezen. (Dit laatste fenomeen is niet nieuw, en ik weet niet hoe het nu zit, maar vroeger hoorde ik dat ook regelmatig van chauffeurs die op de baan waren met een bus !!!)
Ik weet dat de druk hoog is, en dat de onmogelijke concurrentie met de vrachtwagens en -chauffeurs uit het voormalige Oostblok daar zeker ook in mee speelt, maar toch: je speelt niet met mensenlevens ! Stel, dat je met je eigen wagen op de baan bent, en plots stel je vast dat er iets niet meer functioneert..., dan ga je proberen dit onmiddellijk te herstellen, of als dit niet lukt, zo voorzichtig mogelijk verder te rijden, tot aan de eerste garage of tot aan je thuisbasis... Je bent niet meer op je gemak, je bent bang dat je iets zult voorhebben, dat je misschien zelfs wel een ander mens zoudt kunnen kwetsen, of erger nog: doden, met een voertuig dat niet in orde is...
Ik heb het nog niet voor gehad, maar alleen al vaststellen dat ik op baan was zonder geld en zonder identiteitsbewijs, was voor mij van die aard, dat ik helemaal niet gerust meer reed.
Wellicht is dat ook met u zo...
Stel dan dat je vrachtwagenbestuurder bent, je weet wel, bestuurder van zo'n grote kolos, en je weet dat de remmen niet in orde zijn, de banden versleten zijn... En je wordt gedwongen om toch te rijden. Je moet bovendien ook nog eens snel rijden, want je leveringen moeten in tijds gedaan zijn, en je moet tijdig ter plaatse zijn om de retourvracht op te pikken...
Nee, ik beeld me dat niet in... Heel onlangs hoorde ik nog een chauffeur zo'n verhaal vertellen. Hij had tijd om me op te bellen, want hij stond daar toch langs de baan... Hij had de baas verwittigd van het dreigend mankement, maar hij moest rijden, want de goederen moesten... Gelukkig was er alleen schade, de verwachte schade aan de vrachtwagen... Maar leuk is het niet, en niemand kon of kan verzekeren dat het altijd zo goed zou aflopen.
Nee, ik ga hier niet gaan kafferen op die bestuurders of zelfs niet op de werkgevers... Men zou op een of andere manier iets moeten doen aan de oneerlijke concurrentie... Men zou moeten een systeem kunnen uitbouwen, waarbij de kosten (loon, brandstof, afschrijvingen... enz...) voor iedereen ongeveer op zelfde hoogte zouden liggen. Men zou dit misschien kunnen via een belasting op het gebruik van de wegen van een land, belastingen die zouden geheven worden in functie van de totale kostprijs van dat vervoer, om zo een evenwicht te creëren. Ik weet wel dat dit een enorm werk zou zijn, dat dit pas een eind na de feiten kan gebeuren, maar we hebben legio werklozen... Die dan misschien een zinnig werk zouden doen.
Och, misschien is het zo niet te doen, maar er moeten toch wel middelen zijn om te komen tot een systeem waarbij onze bedrijven en onze chauffeurs niet in het verdomhoekje geduwd worden! Er zijn wellicht genoeg knappe koppen om zoiets uit te werken.
We leven in een wereld die steeds kleiner wordt... Terwijl we nog steeds met al die landelijke en zelfs regionale lonen en voorwaarden zitten. Zolang we dat doen, gaan we moeten systemen uitdokteren om dergelijke problemen op te lossen... Ik ga niet weer herhalen dat ik nog nooit een grens heb gezien... Grenzen zijn kunstmatige dingen, uitgevonden door de mens, enkel en alleen om te voldoen aan zijn eigen ikje, mijn land, mijn eigendom, mijn taal, mijn huidskleur... djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten