 |
| Urban combat in Seoul, 1950, as US Marines fight North Koreans holding the city. (Photo credit: Wikipedia) |
Telkens ik op de rommelmarkt nu van die oude pakken Sunlight zie liggen, denk ik aan Ma en aan Korea...
De oorlog duurde van juni 1950 tot juli 1953... Tot mijn verbazing, want in mijn geheugen was dat iets wat heel ,heel vlug voorbij was gegaan... Er streden ook Belgen, en er zijn zelfs Belgen daar gesneuveld. De aanval begon door een aanval van de Communisten...
De paniek die dat veroorzaakte was groot, want ik herinner me dat het heus niet alleen ons moeder was die ging hamsteren, iedereen deed het, en blijkbaar was zeep een van de dingen waar in de oorlog 1940-1945 grote nood was aan geweest, want zeep was zo wat hamstergoed nr 1...
De vorige oorlog (de tweede wereldoorlog) had ik niet meegemaakt, en toen Korea begon was ik net geen 4 jaar oud... Dat ik er toch nog herinneringen aan heb, bewijst de impact dat het had op ons gezinsleven.
Dat zijn de dingen waar ik nu aan denk, als ik nu luister naar de TV en de radio, lees in de nieuwsberichten op mijn computer... "Zou ons moeder weer zeep gaan opkopen?"...
Maar ergens diep in mij zit ergens een schakelaar ingebakken, die bij het woord Korea gaat knipperen met een felrood lichtje: alarm... Ergens maakt heel die kwestie dat ik diep van binnen schrik voel. Wellicht niet in dezelfde mate van ons Moeder zaliger, die immers die oorlogsjaren kort voordien aan de lijve had ondervonden...
Oorlog dat zijn voor mij de verhalen van ons Ma en talrijke boeken, waaronder "Berlijn" en "Moskou" en "Stalingrad", drie boeken die je moet lezen met een emmer tussen je knieën geklemd, omwille van het bloed dat er bij stromen uit loopt... Ik heb die boeken hier nog, en misschien moet ik ze maar weer eens ter hand nemen... Om mij weer in te leven in de wereld waar ons moeder heeft in geleefd weer eens nabij te brengen...
Een hele tijd geleden schreef ik een blog, naar aanleiding van een ander boek, waarin je duidelijk kon lezen dat we eigenlijk nog geen moment zonder oorlog waren in deze wereld, sinds de laatste wereldoorlog... Het is zo erg, dat we zelfs niet eens meer opkijken als men op de radio weer praat over een nieuw conflict...
Dus zal wellicht ook de meerderheid van de jonge mensen niet eens echt opkijken bij al dat gedreig en al dat spierballengerol in de regio van Korea...
Ik wel...
door het verleden
door ons moeder
door de vele verhalen die niet in de geschiedenisboeken staan, maar gegrift zijn in mijn geheugen... van de verhalen die ons moeder vertelde, en mijn groottantes...
Door het feit dat ik nog in bezit ben van een oud kookboek, waarin heel wat briefjes en krantenknipsels met "oorlogsrecepten"... Hoe bak je wafels met aardappels, hoe bewaar je het best spruitjes...
Hoe maak je ...zeep...
djudedju
tot de volgende ?
2 opmerkingen:
Die Un uit Noord-Korea kan ons waarschijnlijk niet bereiken, maar is wel degelijk een gevaar voor Seoul. Ik dacht dat daar 40 miljoen mensen wonen. Je moet er niet aan denken dat hij in al zijn wijsheid besluit om daar een atoombom op te gooien.
Het feit dat zo'n daad gelijkstaat aan zelfmoord en dus uiterst dom zou zijn, stemt me nog enigszins optimistisch. Maar toch...
Gr. voor jou en Anny,
Henk
Ik heb nog een pak sunlight zeep van in de tijd van Korea!!!
Een reactie posten