 |
| An example of Allāh written in simple Arabic calligraphy. (Photo credit: Wikipedia) |
Dit jaar geen maïsmuur voor mijn raam, maar aardappelen... Petaoërs op zijn Maters. (De ao is een klank zowat tussen de twee in)
En het is weer aan het regenen. Gisteren mooi warm weer, zelfs mijn linde vertoont al wat van blaadjes, en vandaag een vest frisser en weer regenen... Mooie liedjes duren niet lang in Absurdistan....
Maar de wereld ziet er al heel anders uit, regen of geen regen, je ziet weer groen, frisgroen ! En bloempjes die bloeien in gras en op struiken. De fruitbomen staan in bloei, de lente is er ! Eindelijk !
Ik voel geen meniscus meer, geen sinusitis, en mijn antibioticapillen zijn op. Ik hoor weer bij de normale mensen (nu ja...).
Ik ben nog niet buiten geweest, maar het ziet er voor het eerst dit jaar uit alsof het een malse regen is, een groeiregen... Is dat door het ontluikende groen? Of door de nette rechte rijen balken waar de aardappels in geplant zijn ? Het ziet er anders nat uit dan vroeger, dan tijdens die eeuwige winter. Kortom het lijkt een minder vervelende regen dan anders, maar ja, ik heb er nog niet in gelopen...
Straks activeert men nog maar eens de actie 1212, voor Syrië....
Die mensen zitten daar al een paar jaar in oorlog, in een vuile oorlog.
Waar Amerika manu militari zijn democratie gaat opdringen, zie je relatief weinig burgerslachtoffers, heel anders dan wat we hoorden vertellen over de laatste wereldoorlog, waar ons huis tot twee keer toe plat gebombardeerd werd... Het gebeurt zo zelden dat men nu, als men met de gesofisticeerde wapens van de Amerikanen per ongeluk een burgerdoel treft, men er iedere keer een item aan wijdt op TV...
In Syrië lijkt het wel of men bewust op burgers mikt...
Dit is wellicht ook geen toeval... Het is een burgeroorlog, wat wil zeggen dat (onder meer) burgers vechten. Dan is het uiteraard ook moeilijk te bepalen of de ene burger een opstandeling is, en de ander niet... Het is dan ook makkelijk zat om gewoon alle burgers te viseren...
Het is ook een oorlog waar (weer eens) geloof een rol speelt, en dat zijn gewoonlijk oorlogen waar beide partijen zich verzekerd weten van een plaats in de hemel, want ze vechten voor hun God... Ik heb bewust geen Allah gezet, want we kennen dit van andere oorlogen op andere plaatsen met andere goden, ook van de Christelijke God...
En toch acht ik niet de Godsdienst schuldig, maar de instellingen die zogezegd de Godsdienst op aarde vertegenwoordigen... de kerken, de priesters, de sjamanen, de imams, de weet ik veel hoe ze allemaal genoemd worden in al die godsdiensten...
Maar hoe dan ook, of ze nu vechten met Gott mit uns of met Allah, de gewone mensjes, de mensenkinderen zijn het slachtoffer...
De beelden van die vluchtelingen in die kampen doen je iets...
En iedere keer weer schrik ik een beetje van het feit dat het daar ook nog eens koud is. Op een of andere domme manier zie ik Syrië en heel die regio als een warm land, maar blijkbaar is dat dus niet waar. Misschien hebben ze er minder extreme kou dan wij hier, maar het is er kou, en zit dan maar eens in een tentje...
Het ergst vind ik dat voor de kinderen...
en ik denk niet alleen aan hun honger, niet alleen aan hun kou, niet alleen aan hun armoede, niet alleen aan het feit dat ze er geen jeugd hebben...
Ik denk vooral aan hun toekomst...
Wat komt er terecht van kinderen die opgroeien in een kamp, in die afgrijselijke toestanden?
Het is al niet gemakkelijk om van je kinderen goede mensen te maken, die waardevol zijn in de maatschappij, in onze wereld waar we alle middelen hebben... Hoe moet dat dan zijn in die omstandigheden?
Hebben ze daar scholen? Hebben ze daar voldoende medische verzorging ? hebben ze daar voedsel die voldoet voor kinderen in hun groei, hun ontwikkeling ?
Kweekt men daar geen geestelijk misvormde mensen ?
Ergens hoor ik een advocaat dan de jammerlijke jeugd in roepen als excuus voor een of andere misdaad in een voor hem vreemde maatschappij...
Ergens stel ik me dan voor, dat iemand die uren in de rij moest staan voor een handvol couscous, die plots in een van onze grootwarenhuizen staat....
Ergens zie ik dan iemand die verbijsterd staat te kijken hoe wij nog degelijke kledij in die container werpen...
Ergens zie ik dan...
Probeer het je eens in te denken: iemand ontsteelt je al je geld, je huis, je werk, je eten... en niemand helpt je, oh ja, je kunt daar terecht in een omheinde wei, waar veel te weinig tenten staan voor veel te veel mensen... Waar je moogt aanschuiven voor een hap eten...
Dat is erg.
Dat is heel erg !
Maar stel je dan eens voor, dat men heel je jeugd ontsteelt, dat men je opvoeding, je scholing, je beschaving allemaal kan afnemen...
Dat lijkt me nog veel erger...
Stel dat je dat na enkele jaren ontvlucht...
Je raakt tot in ons rijke België...
Je probeert werk te vinden, maar je kan zelfs niet lezen of schrijven, je weet zelfs niet hoe je naam geschreven wordt of wanneer je geboren bent... Hoe vind je dan werk in deze wereld hier ?
Je bent een werkloze vreemdeling. Een profiteur
je leeft op kap van de Belgen die werken.
Nee, verdomme ! Je bent een sukkelaar die zelfs niet aan werk geraakt omdat men je jeugd heeft afgepakt. Omdat het zo verschrikkelijk moeilijk is die vreemde taal te leren, voor jou, die zelfs zijn eigen taal alleen kent in een vorm van dialect en doorspekt met het taaltje van het kamp...
aktie 1212
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten