 |
| Français : Traduction en français du roman de Multatuli Max Havelaar, Dentu, Paris, 1876 Illustration de couverture. (Photo credit: Wikipedia) |
Reeds een paar dagen zie ik nu 's morgens de zon ter kimme rijzen... Eerst kwam ze van tussen de bomen naast het gebouw naast de kerk van Horebeke, gisteren van achter dat gebouw, en vandaag zat ze al van achter de kerk te piepen... De zon staat op in het Oosten, maar vermits ik zie dat ze alle dagen een streepje opschuift, waar is dan het Oosten? Waar de zon staat op 21 december (niet te zien), of waar hij stond op 21 maart laatstleden? Ik heb er geen benul van. Ik zou eens lang genoeg moeten opblijven om de Poolster te vinden, daar dan recht vooruit naar kijken, mijn rechterarm zijdelings strekken, en daar ligt dan het oosten... (Ongeveer)
Ja, ik heb een kompas hier ergens in huis, ik zou eens moeten zoeken (of vragen aan Anny, die heeft een beter geheugen voor zo'n dingen), maar om daarmee het noorden te bepalen moet ik een eind het veld opwandelen, want anders is er te veel invloed van al het ijzer in ons huis, of van de leidingen in de grond voor ons huis... En dan moet je er nog rekening mee houden dat het noorden van het Kompas het magnetische noorden is, en niet het werkelijke noorden... De Poolster is dan wel iets handiger...
Maar eigenlijk heb ik die wetenschap niet nodig. Het is alleen maar dat ik me dan erger aan dat "De zon staat 's morgens op in het Oosten", als dit niet klopt.
Ik weet niet wat het is, maar na het ontvallen van vriend Roland, hoorden wij hier al van 4 overlijdens van bekenden, of van ouders van bekenden... Eentje is heel pijnlijk ! Nico is dood ! Nico is de man van Gudrun, Gudrun Cottenier, de beroemde bloemenschikster die jarenlang wekelijke een optreden had op VTM... Gudrun komt hier jaarlijks mijn hortensia's kopen voor haar cursus bloemschikken.
Nico is sinds een paar jaar ziek, een spierziekte, zoiets als A.L.S., maar blijkbaar niet helemaal die variant. Je zag hem in een verschrikkelijk snel tempo achteruit gaan, op het laatst kon hij niet meer praten, niet meer slikken, niets meer doen..? zelfs niet meer verstaanbaar praten... Ik weet zijn precieze leeftijd niet, maar hij was nog heel jong, veel te jong om te sterven, veel te jong om zo'n verschrikkelijke ziekte te ondergaan..
Nico was zeer gelovig, en vond veel troost en veel sterkte in zijn geloof.
Ergens ben ik daar een beetje jaloers op... Ik ken nog zo'n mensen die zo een immens godsvertrouwen hebben, dat het voor hen ergens een echt tastbaar houvast vormt. Ik ben blij dat Nico dat had, dat zal zijn lijden voor hem wellicht iets draaglijker hebben gemaakt !
Ik weet nog niet wanneer de begrafenis zal zijn, of waar... Of in welke kerk, misschien is hij zaterdag wel de eerste mens die begraven wordt in onze herstelde kerk... Onze kerk zou immers nu in het weekend na maanden onbruikbaar te zijn geweest, weer open gaan...
Het is gek, het is wellicht helemaal niet echt zo, maar het lijkt nogal dikwijls zo te zijn, dat overlijdens van bekenden in groepjes komen... Is u dat ook al opgevallen? Natuurlijk zal het niet echt zo zijn, is het toeval dat het nu mensen zijn die je kent, zijn er altijd wel ongeveer evenveel overlijdens per dag, per week... Maar toch lijkt het zo... En dan denk je plots wat meer dan anders aan de dood...
Ik ben (weer) Max Havelaar van Multatuli aan het lezen...
Natuurlijk is de stijl wat oubollig, maar het is een prachtig boek !
en vergeet niet:
De vreugde ligt niet in het oogsten van de padie, maar in het oogsten van de padie die je zelf hebt gezaaid
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten