de dokter

Image via Wikipedia

Vanmorgen moest ik van Anny (en wellicht ook van mijn gebuur?) naar de dokter. Ik hoest te veel. Ik gebeld, en gevraagd of ik nog deze morgen kan en mag gaan... Ja, om 9 uur.
Je zit daar dan in de wachtzaal te zitten. Vermits alles nu op afspraak is, heb je geen aanspraak meer, en kun je je onledig houden met het doorbladeren van voorhistorische tijdschriften. Soms ben je verwonderd dat de drukkunst toen al bestond. Zo oud zijn die dingen soms.
Op de rommelmarkt vragen ze geld voor dergelijke oudbakken pakken berichtjes.
Vandaag las ik een artikel over de slag bij Waterloo. Napoleon kon het op een moment niet meer aanzien en trok zich terug in zijn tentje. Maar dat had ik bij een vorig doktersbezoek al gelezen.
Ondertussen hoor bij de dokter een dame die met schelle stem al haar problemen schetst met haren vent. Ik wist niet dat daar pilletjes voor waren.

Als je bedenkt dat er tussen mij en de dame een deurgat is, met twee deuren, om alle lawaai binnen te houden... Wellicht kreeg de dame pilletjes voor scheepstoeters.

Bij de dokter moest hij eens luisteren naar mijn ademhaling. Conclusie: je hebt een valling. "Om dat te weten moest ik echt niet komen hé !" Hij grinnikte, hij kent mij al.

Hij schreef een hele brief op, en dat moest ik nemen. "'t Is toch geen fles hé?" "Ja..." ... "kijk, ge moogt me zo'n capsules voorschrijven  (gebaar van een diameter van een stuk van 2 euro), maar flessen, dat moet ik niet hebben, hé ! ik spuw mijn herte en mijn ziel uit als ik dat moet slikken. Ge weet zeker niet hoe dikwijls ze me als kind daarmee gemarteld hebben?"  Ik heb pilletjes gekregen.

Dan bij de apotheker... Oh ja, geef mij ook nog eens een flesje neusdruppels, en verpak het eens apart in een schokvrije verpakking... Verbaasde blik... Mijn vrouw heeft het vorige laten vallen... "Pas op! of ik vertel het haar wat je hier allemaal vertelt !" We lachen alletwee, en het stageairke haalt ondertussen al mijn medicamenten bijeen, voor mijn rug, voor de valling en voor de dertig andere dingen die blijkbaar steun nodig hebben. Meer dan zesduizends oude Belgische Frankskes...djudedju

Kijk, dat is een teken van ouderdom... Nog steeds alles omrekenen naar franken... Kinderen doen dat niet meer, die weten amper wat een frank is (was).

Gisteren zijn we naar de winkel geweest om een nieuw bed te kopen... Het was nodig, een van de poten was plots scheef gaan liggen. We slapen voorlopig op een bed dat aan een kant gesteund is door een groot blok hout. En we gaan dat nog een hele tijd doen, want het duurt een tijd voor het bed er is. Eigenlijk de bedden... Want we hebben besloten om twee bedden neveneen te zetten, met achterin ons hoofd het idee: "Mocht er ene ziek worden en beneden moeten liggen, dan kunnen we één bed naar beneden halen. We hebben dan meteen maar elektrisch te bedienen bedden genomen, weer met dezelfde bedenking... Als je een zieke manueel wat recht wilt zetten, dan is een motor heel wat makkelijker...

Dure dingen die bedden, maar ja, je koopt dat ook niet ieder jaar. En we kochten met het oog op de toekomst...dus... En wie weet, misschien heb ik in het nieuwe bed wel iets minder pijn... Alhoewel, bedden zijn geen medicament. We kregen wel de raad om twee verschillende matrassen te pakken, voor mij een steviger en iets harder exemplaar... Ik weeg te veel. Dat wist ik al, maar niet dat je daarvoor een andere matras moest hebben.

Ik heb het pilletje voor de hoest nu al een uurtje binnen... Hoest nog steeds.
djudedju


tot de volgende ?