Dooi

Image via Wikipedia

Het is plus 1 graad... het dooit heel zachtjes en geleidelijk. Gisterenavond zag ik dat het aan het sneeuwen was, dus wellicht zullen er momenten geweest zijn dat het hier en daar glad was, en langs kleine wegen wellicht nu nog glad is... De velden zien er nu nog steeds witter uit dan ze gisteren er bij lagen, maar toch: het dooit !
Ik ben er alvast niet kwaad om... Ik hou niet van gladde wegen en ook niet van dat bittere koud. Van mij mag het gerust wat warmer zijn en blijven. Laat de winter maar voorbij zijn, ik heb genoeg gehad. En ik ben er zeker van dat de vogeltjes dat ook denken, want ze hebben koud gehad, de beestjes. Toen ik nog een volière had staan, heb ik verschillende keren mee gemaakt dat er vogeltjes waren die een of meerdere teentjes verloren door de vorst. Dus zullen er in het wild wellicht ook wel sukkels zijn die een of meerdere teentjes missen! Vooral bij de mannetjes was (is) dat een ramp. Om te paren moeten ze zich goed kunnen vasthouden, en dan zijn die tenen van enorm belang. Ik zag nu en dan dat die mannetjes niet meer vruchtbaar waren, of liever, dat ze de paring niet degelijk konden uitvoeren. Voor de kweek waren die beestjes dan afgeschreven, en ze konden ook niet meer mee doen op exposities, want daar werden ze steevast afgekeurd.

Dat van die exposities speelt wellicht niet mee in het wild, maar dat van echt goed en degelijk paren speelt wel mee. Ik heb gedurende de koude dagen eens heel goed en rustig mijn massa mussen bekeken, terwijl ze kwamen voederen. Mijn eerste indruk was dat ik niets anders zag dan ringmussen, maar later zag ik toch tussen al die ringmussen ook enkele huismussen zitten. Heel groot is het verschil niet, je moet ze eens goed kunnen bekijken. Maar nu met een voederhokje op twee meter van mijn raam zie ik ze duidelijk. Huismussen zijn ook veel schuwer, en het duurt wat langer voor zij dichterbij komen. Ringmussen zijn veel stouter, en zitten meteen aan het voeder, en jagen de andere vogeltjes weg om er goed bij te kunnen. Niettemin heb ik de indruk dat er merkelijk minder huismussen zitten dan ringmussen.

Nu en dan hoor ik en lees ik, dat men vogeltellingen organiseert. Ik snap dat niet. Probeer maar eens de vogels te tellen ! Die beestjes zitten geen moment stil, je kunt hoogstens een brute schatting doen, en wat betekent dat dan? Als ik aan mijn voedertafel een gewirwar van mussen zie, dan durf ik niet zeggen of dat er nu vijftien of twintig zijn. Ik zou het echt niet kunnen zeggen, het zouden er net zo goed maar 12 kunnen zijn op dat moment. Ze vliegen heen en weer, zijn er, dan weer niet en even later zijn ze er met meer terug, of zijn dat allemaal andere?

Nu, bij mij zitten er een heleboel mussen, ring- en huismussen. Maar ik weet niet hoeveel, en zeker niet hoeveel van elke soort. Ik zie ook roodborstjes, winterkoninkjes, heggenmussen,  pimpelmeesjes, koolmeesjes, staartmezen en ik vermoed dat er nog een matkop of zwarte tussen zat ook, maar het kan best een wat vuile koolmees geweest zijn ook, want ik kon het beestje helemaal niet goed bekijken. Merels en tortels en zelfs een paar spreeuwen kwamen ook naar de voedertafel, en wellicht ook nog wat andere soorten, die ik niet heb opgemerkt. Ik zit daar niet de hele dag naar te kijken. Wat mij meer interesseert, dat is dat een pak van die vogelsoorten hier dan niet alleen overwintert, maar ook in de zomer hier in mijn tuin of in de buurt blijft en hier de lucht vult met hun gezang.

Dit voorjaar ga ik ook eens werk maken van het maken en hangen van nestkastjes voor hommels en andere insecten... Mijn tuin is al een wilde tuin, ik wil er ook een zo divers mogelijke biotoop van maken, vol met leven. Ik ben helemaal niet blij als ik voor mijn deur dat immense veld zie, waar de bodem zo dood is als de dood maar kan zijn... Ik heb zelfs regenwormen uitgestrooid in mijn tuin, en bosaarde, vol leven er in gelegd, hopende dat zoveel mogelijk soorten ook in mijn tuin blijven. Ik legde er stukken dood hout in om kevers te lokken, en ik zag vorig jaar heel wat vlinders die ik al lang niet meer zag. Het helpt, zelfs op die piepkleine tuin-schaal van mij...

Vroeger had ik soms struiken die in enkele dagen bladerloos gevreten werden, nu niet meer... Ik heb nu immers niet meer alleen "schadelijke" insecten, de goede soorten zitten er ook, en houden de boel in een wankel evenwicht. Wankel, omdat mijn tuintje maar een klein eilandje is in een insectenwoestijn...

Je kunt er natuurlijk jouw gedacht van hebben, maar ook die kleine beestjes hebben recht op leven, en weet je, kort voor de werkelijke lente er aan komt, komen de voorboden: een hele vlucht staartmezen landt dan in mijn tuin, en zoekt tussen alle takjes en twijgjes, hiphoppend, naar insecten. Ook zij zijn een deel van dat evenwicht. En hoe langer het duurt, hoe beter alles werkt, hoe evenwichtiger het allemaal is. Vroeger hadden we hier ook nu en dan een wespenplaag, de laatste twee jaar, ondanks het feit dat er in de kranten en op TV groot alarm was, waren er hier geen overmaat aan wespen. Wellicht was hun plaats al ingenomen door "prettiger" beestjes ?

Ik weet het niet... maar het is goed zo. Een tuin boordevol leven... misschien pas ik er ook nog een tijdje in...

tot de volgende ?