't Is nog donker...

Image via Wikipedia

Want ik zit hier al heel vroeg te bloggen...Nu ja, heel vroeg naar mijn normen dan, want het is ondertussen al 8 uur geworden. Meteen bedenk ik dat ik in een vorig en werkzaam leven dan al mijn jas aan het aantrekken was om te gaan werken, en dat heel veel mensen dagdagelijks al veel vroeger op weg en zelfs aan het werk zijn. Wat zit ik hier dan te klagen?
Bijna iedere morgen wordt ik gewekkerd door een vertrekkende vrachtwagen uit onze wijk...Meestal draait het dan rond 5 uur...Paris s'éveille...Mater ook.

Soms vind ik dan de slaap niet meer terug, en lig ik in het duister mijn bed om te wroeten om het terug te vinden. Soms knip ik gewoon het licht aan om wat te lezen. Als ik geluk heb, slaapt Anny nog, in het andere geval hoor ik een klagend stemmetje over het licht drammen, en dan leg ik mijn boek maar weer weg, het licht uit en verder wroeten.

Maar nu hoorde ik Anny nog net opstaan, en toen ik naar de verlichte cijfers van mijn wakkermaker keek, viel het mij in dat Veerle weer de vroege shift heeft, en dat Anny dus de tweeling op de bussen moet zetten... Toen ik haar het huis hoorde uitgaan, ben ik ook maar opgestaan, mijn turnoefeningen gedaan, mij gewassen en aangekleed, ik heb de honden uitgelaten, koffie gezet, mijn yoghurt genomen, mijn sinaasappelsap, en al mijn medicamenten. De honden terug binnen gelaten, ze een stuk oud droog brood gegeven, dat is gezonde snoep voor hen. De rest van het droog brood gaat mee met Bart voor zijn dwerggeitjes. De TV aangezet en nog wat gekeken naar het nieuws van gisterenavond laat... en dan naar mijn kwampjoeter.

Monique kwam hier al vlugvlug op bezoek, met een groot stuk stof en een kartelschaar. Ik had die gevraagd om weer enkele modelletjes te kunnen klaarmaken voor de hobby... De bedoeling is dat ik met die stof een "kerstboompje" maak, op een kegelvormig stuk piepschuim. Ik heb ook twee soorten van kransen mee, die ik ook ga voorbereiden. Dan laat ik de keus aan de mensen om in december een kerststukje te maken. Zo blijven we bezig hé...

Ondertussen zijn de rolluiken al lang naar boven, en is het min of meer klaar. De lucht is bijna helemaal dicht met een grijze wolkenmassa. Mijn barometer is ook aan het zakken, en wellicht krijgen we vandaag weer wat regen. Echt Herfstsfstweer...Alleen de wind ontbreekt om er echt somber weer van te maken.

Oktober loopt al weer naar zijn eind, en straks is het weer november, de dodenmaand, met allerzielen, allerheiligen en 11 november wapenstilstand, één lange periode van stilstaan bij de doden... In het geval van de oorlogsherinnering stilstaan ook bij de menselijke waanzin. En de waanzin is nog lang niet over! Je moet maar het nieuws aanzetten op je TV om weer bommen en terreur te zien, iedere dag weer, zonder ooit tot een eind te komen... Verschrikkelijk!

Ik kan me echt niet voorstellen dat ze mij een geweer in mijn pollen stoppen en zeggen: komt er van ginder ene, schiet hem dood!... Ik denk niet dat ik dat ooit zou kunnen... Schieten op een wildvreemde mens, die ik ken noch van pluimen noch van haar... Die mens deed me niks, ik kan er dus ook niet eens kwaad op zijn, laat staan hem doden...

Wat de Hamerikanen doen, mensen gaan "bevrijden... Gewoon omdat ze vinden dat iedereen hun manier van leven moet toepassen... Dat is de vrijheid??? Vrijheid is een heel relatief begrip, je bent zo vrij als je jezelf voelt. Dat houdt ook in dat vrijheid een individuele gewaarwording is, en dat wij dus niet kunnen oordelen of een ander volk, met een andere manier van leven nu meer of minder vrij is... Hoe vrij voelen wij ons nog met al die camera's die al ons doen en laten filmen? Is het geen symptoom van onvrijheid dat we voortdurend zitten te bomen over onze privacy ?
Stel dat jij het besluit neemt om nu eindelijk eens helemaal op je zelf te gaan leven, zelfbedruipend, zonder ook maar van iets of iemand af te hangen. Je moet eerst en vooral al voldoen aan de wetgeving om een stuk grond te ontginnen, te bewerken en er van te leven. Je moet er belastingen op betalen (maar je hebt geen geld als je niet in het systeem mee doet...) Nee, vrijheid is heel, héél relatief. We moeten onze vrijheid in ons zelf zoeken, en leven binnen een maatschappij met regels om die vrijheden te waarborgen...Maar wat die vrijheden dan zijn, zit ingekapseld in een heel pak reglementeringen. Die regels zijn hier anders dan in Nederland, en toch behoren wij beiden tot dezelfde groep van het "vrije" westen... en voor een deel dingen kijken wij jaloers over de grens, en zij kijken net zo jaloers naar ons. En voor andere dingen voelen wij ons veel beter aan onze eigen kant van die "grens", ook al zo'n gek ding, die helemaal niet te rijmen is met het begrip "vrijheid"...

Zonet kreeg ik de vrijheid: "Toon, kom je brood maken?", en dus heb ik alles in de juiste volgorde in het broodmachine gedaan, en het machine aan gezet. Binnen een goede drie uur komt daar dan een mooi welriekend brood uit. (Vergeet niet één soeplepel citroensap (uit het flesje) bij te voegen, dan is je brood veel malser en milder van smaak - nee, het smaakt helemaal niet zuur!).

Heerlijk mals bruin brood, niet te donker, en heerlijk vers...MMMMMmmmmm....
Weet je, we leven echt in het paradijs, tenminste als we het zelf zo ervaren! Dat is pas de echte vrijheid, je mogen goed voelen, diep in jezelf.

Gisteren moest ik bij de apotheker langs. Het was zo wat 14 uur, ik stap de winkel binnen en de vriendelijke apotheker wenst mij "Goedemorgen", ik antwoord, met een glimlach in mijn stem: "Goede middag!" ... Meteen wordt hij zo rood als een biet... Heerlijk, mensen die voor zoiets nog kunnen blozen! Ik kon het niet laten te lachen, en zijn vrouw lachte vrolijk mee...Hij ook, na een klein momentje van menselijke aarzeling... Heerlijk is dat, dat warme menselijke, dat kleine dingetje dat ons doet lachen met en naar elkaar. Zelf als het ijzig koud is, heb je dan een warm gevoel!

Gewoon, mens zijn met de mensen, en je een beetje durven blootgeven, je zo groot maken dat je niet echt kleiner wordt als ze met je lachen... Durven eens de clown uit te hangen. Alleen kleine mensen durven dat niet, om het anders te stellen: Je moet groot zijn om je klein te kunnen maken!

tot de volgende ?