Kiekens en k'nijnen...

Image by steve p2008 via Flickr

Deze voormiddag zijn we naar Merelbeke geweest, gaan kijken naar de kiekens, de konijnen, de kalkoenen, de duiven, de parelhoenen, fazanten, lama's, paardjes en ga zo maar door tot de z van zeboe (maar die was afwezing).

We hebben genoten, met volle teugen van de menselijke kwekerskunsten. Zonder genetische manipulatie!

Een kippensoort is er, waar ik echt verslingerd op ben: de Duitse Faverolle. Eigenlijk is het van oorsprong een Frans ras, maar in Duitsland hebben de kwekers er nog wat kleuren bij gestopt, waardoor die kip bijna exotisch aandoet.

Het verschil tussen haan en hen is ook verrassend, je kunt bijna niet geloven dat ze bijeen horen. Bovendien is het ook een van die weinige rassen met vijf tenen!

Het zijn kippen met een baard, en bij de haan is die baard dan ook nog eens zwart, bij een witte kop en met een rode kleurenvlek in de hals...'t Kan gewoon niet op.

Een tweede dier waar ik steeds wat langer bij sta te kijken, is de kalkoen van Ronquières, een Belgisch en zeer oud kalkoenenras, in diverse kleuren.

En dan heb je natuurlijk ook de eenden en de vele soorten ganzen. Vooral de imposante toulousegans trekt daar mijn aandacht, maar ja, de Vlaamse gans ontbrak er...

Naast de Vlaamse reus en de Belgische haas, hebben wij een heel pakket eigen konijnerassen, te veel om hier op te noemen, maar ze zijn mooi, zonde van ze te moeten slachten om te kunnen genieten van een lekkere schotel "Laperaux à la bière d' Audenarde"... Ook niet te versmaden.

Bij de kippen heb je de krielen, de gewone kippen en wat je eigenlijk zou moeten indelen bij de reuzenkippen... Jersey Giants en onze eigen Mechelse kalkoenkoppen vallen op door hun imposante gestalte... er zijn er nog, maar die twee heb ik onthouden om dat ze zo opvielen. Ook de Brahma's zijn zo imposant. Maar bij de krielen zie ik telkens weer dat de hooggeroemde Japanse Chabo's echt naar de kroon gestoken worden door onze Belgische krielen, waaronder de Antwerpse Baard en de Grubbe naar mijn gevoel het mooiste zijn, en kort daarop de Ukkelse...Maar uiteraard zijn dit persoonlijke voorkeuren.

Misschien zit je nu wel te denken, wat zit hij hier nu door te drammen over al die onnozele beesten??? Gewoon, ik hou van dieren, ik hou van mooie dieren en ik hou van nuttige dieren. Ik sta vol bewondering voor het feit dat onze voorouders door voortdurend te selecteren op bepaalde kwaliteiten, er in geslaagd zijn te komen tot bijna ideale beestjes... Wat je nu echter ziet op de tentoonstellingen, dat is van een andere orde... Daar zie je dat men op een bepaald ogenblik vaststelde dat men een volmaakt iets had, en men heeft dit vastgelegd, eigenlijk met de bedoeling voortaan nog alleen te selecteren op het behoud van het volmaakte toonbeeld van het ras.

Dat heeft voor gevolg dat we daar bijna uniforme beesten hebben binnen één ras, en dat er hoogstens variëteiten zijn inzake kleur en/of tekening. Daar zit een winst in voor het ras, maar ook een verlies...
Neem nu de Brakelse, die vroeger beroemd was tot in Groot Brittanië als de everydaylayer, de kip die iedere dag een ei legde... In werkelijkheid waren dat zo'n 180 eieren maximum, maar voor die tijd waren dat formidabele leggers. Als je nu een Brakel neemt, en je komt aan 100 eieren per jaar, dan heb je bij geluk een "goede" legger vast. Want de selectie s er niet meer op de leg, maar op kleur tekening en postuur...

Je ziet, er blijft werk aan de winkel!

Toch kan ik het je aanraden om als je de kans hebt, eens zo'n tentoonstelling van neerhofdieren te bezoeken... Je staat versteld bij het zien van al die soorten die uiteindelijk uit de oerkip, de oereend, het oerkonnijn, de rotsduif gekweekt zijn !

En, als je ergens plaats hebt, dan is het houden van een paar kippen leuk, je hebt er nog wat eieren bij, en een groot deel van je afval wordt verwerkt door de kippen... Niets dan winst dus. Maar hou dan niet die rasloze hybriden, hou dan aub een echt ras van kippen. Ze zijn veel mooier om zien, en geef toe, het oog wil ook wat ! Je kunt het nuttige voor één keer combineren met het aangename, het mooie...

Morgen is het weer rommelmarkt... een heel ander iets, maar voor mij ook een ding waar ik graag op vertoef. Ook al heb ik vandaag al heel wat pijn, het zou moeten heel erg worden voor aleer ik de rommelmarkt laat vallen. Maar het is een beetje zoals ik gevreesd heb, en bijna voorspeld in een van mijn vorige blogs... Ik ben deze zomer buitengewoon goed geweest, maar met het slechte weer is mijn pijn er ook weer... Ik zou moeten verhuizen naar een of ander warm land...maar de ziekenkas betaald dat niet terug.

Tot de volgende ?