de meelmot

Image via Wikipedia

Ik weet niet of je dat vermaledijde beestje kent, maar ik hoop van niet!
Sinds enkele jaren al, zit ik met dit beestje opgescheept, en wat ik ook doe, ik raak het maar niet kwijt. Het heeft me al heel wat gekost!
Het is een klein onschuldig ogend motje, maar het leeft op mee en alles wat er familie van is.
Wellicht heb ik het ooit uit een of andere winkel meegebracht naar huis, maar wanneer of welke winkel??? Nu, het doet ook niet ter zake! Op een of andere manier raken die beestjes altijd bij een of andere bron van eten, en onmiddellijk beginnen ze daar ook een nieuwe kweekronde in. Je kunt dan dat eten de vuilnisbak in kieperen...
Denk niet dat je ze kunt weren door alle meelbevattende levensmiddelen in blikken of plastic dozen te stoppen, want hoe ze het doen weet ik niet, maar ook daar raken ze steeds weer in. Ook glazen potten brengen geen soelaas, wellicht wringen ze zich op een of andere manier door de fijnste reetjes of gaatjes door, en ik vermoed dat ze zich door plastic heen vreten, want ook in die luchtdichte tupperware en zo komen ze binnen...
's Avonds komen ze te voor schijn, en zie je soms rondvliegen in huis. Dat is voor ons de periode van jacht op de meelmotjes. Het zijn er nooit heel veel, maar iedere dag zie je er wel een paar. En nu en dan vind je dan een nieuw pak koekjes, waar je als spoor van de aantasting, een soort draderige dingetjes ziet. Is de aantasting in een verder stadium, dan zie je zelfs kleine witte maden rustig de koekjes opvreten.

Ik heb al in een winkel de eigenaars er van verwittigd dat ik de beestjes had opgemerkt, en in een andere winkel hoorde ik dat ze de zaak op een sluitingsdag helemaal "bewerkt" hadden met een selectief gif, en alle voedingswaren met meel in, vernietigd hadden... Maar thuis kun je dat niet zo makkelijk doen, je kunt moeilijk een weekendje op hotel gaan om de meelmotten te vergiftigen in je huis, bovendien zit ik met een mooi en groot aquarium, en alle bestrijdingsmiddlen blijken ook giftig voor vissen... Dus blijven we oeverloos vechten... We hangen plakbriefjes met lokstoffen waar de op paring beluste mannetjes dan aan vast kleven, we hebben jaren ook gewerkt met zo'n blauwe insectenlamp, en we controleren regelmatig alle voedingswaren...Want gek, maar wat je regelmatig gebruikt, daar komen ze niet in. Het lijkt wel dat de beweging hen afschrikt, of misschien doodt de beweging wel de kiemen in de eitjes ?

In het begin denk je dat je de enige bent met van die beestjes, maar je ziet steeds meer van die specifieke bestrijdingsmiddlen verschijnen, dus er moeten veel mensen met die plaag sukkelen.

Ooit las ik dat laurier de beestjes zou afschrikken, dus legde ik overal laurierblaren in alle kasten, heel mijn huis rook naar laurier, maar de motten niesden niet eens... Ook kruidnagel, maar idemdito... Dus, we zoeken voort naar bestrijdingsmiddlen en vechten door. Ooit nam een winkelier kontact voor me op met een gespecialiseerd bedrijf, om te weten wat we zouden kunnen gebruiken in de strijd. De man aan de andere kant van de lijn raadde een product aan, en wij met een hart vol hoop naar huis. We moesten wat bloem in een potje doen, dat mengen met gif, en ter beschikking stellen van de motjes... Na een week ging ik kijken naar dat potje, en zag de larven welig tieren op het gift... exit gif...

We hebben er mee leren leven...Naar het schijnt komen de oorspronkelijke beestjes uit Indië en aanverwante plaatsen, en zijn ze via schepen en vliegtuigen naar hier gebracht. Het is een van die beestjes die hier geen vijanden hebben, en dus vermenigvuldigen zonder ooit van andere wiskundige bewerkingen te hebben gehoord. Het lijkt misschien niet zo erg, maar het is dus ook een van die faunavervalsingen waar we steeds meer mee hebben te maken. Ik denk dat halsbandparkieten en wasberen misschien meer opvallen, maar wellicht veel minder schade berokkenen dan dat kleine onooglijke motje...

Zie je 's avonds van die kleine motjes, nachtvlindertjes in je huis vliegen, sla dan maar alarm, en begin aan een verschrikkelijk en hopeloos gevecht van de "grote" mens tegen dat kleine onooglijke beestje...

en wees gerust, je hebt er een bezigheid aan voor de rest van je leven...

En denk niet dat ze niet gaan zitten waar geen eten is, want je vind ze zelfs in je slaapkamer, en daar ligt geen eten, en komt ook geen etenswaar. Eens je ze hebt is het quasi onmogelijk ze kwijt te raken...

Er zijn ook her en der mensen die net zo'n verschrikkelijke plaag hebben aan een ingevoerde soort van piepkleine miertjes, die net zo onuitroeibaar lijken als die motjes, en zo zijn er nog van die vervelende kleine beestjes die plots opduiken in je huis, en waar je dan jaar in jaar uit strijd mee voert! Er zou nu ook een termietensoort aan het oprukken zijn, die al voorbij Parijs (in onze richting) aan het komen is... Allemaal dingen die we naast de welvaart uit de mondiale handel als bonus bij krijgen.

En onze huizen met centrale verwarming zijn nette kleine tropische gebieden waarin die beestjes zich heerlijk thuisvoelen, en bovendien hebben wij hier in het rijke westen voedsel bij heelder hopen, klaarliggen voor die hongerige kleine insectenmondjes...

In de landbouw duiken ook soms van die nieuwe beestjes op, denk maar terug aan de coloradokever van een vijftig jaar terug, waar we ook jaren tegen gevochten hebben voor we ze wisten onder controle te houden... Ook in het graan duiken nieuwe plagen op, allemaal import...

De volgende heersers der aarde, na de mens die zichzelf aan het vergiftigen is, zullen wellicht insecten zijn, die lijken de strijd steeds weer te winnen...

nu ja, aan mij zal het liggen, ik vecht door, iedere avond met mijn electrische vliegenmepper op mottenjacht...

tot de volgende ?