Vanmorgen zijn we naar Kalken gereden naar de rommelmarkt. In het doogaan was het redelijk, maar in het terugkeren heb ik op sommige plaatsen serieus snelheid moeten minderen om nog veilig te rijden, het regende niet, het gooot! En plots, van 4, 5 auto's achter ons kwam er ne zot voorbijgestoken! Had er een wagen van de andere kant gekomen zonder lichten, dan was het boempataat ! En er zijn er, die zelfs in zo'n archieslecht weer het toch nog riskeren zonder lichten te rijden. Als de wagen voor mij meer dan 50 meter van mij af was, zag ik zijn achterlichen al niet meer, laat varen dat ik de auto nog zag. Bovendien was de testpiloot dan ook nog met een donkerblauwe auto, het kleur waarvan bewezen is dat het de minst zichtbare kleur is !
Het was weer de rommelmarkt van de vrouwenbasket van Laarne. Dat is een keer of drie per jaar, een keer voor iedere ploeg denk ik. Iedere keer weer komt de voorzitter ons een handje geven, precies of wij oude bekenden zijn... Ik kocht er (natuurlijk) weer een bloempje als steun voor de club. Het waren weer orchideeën, en ik merkte plots een prachtige gele miltonia-kruising op...Het bleek volgends de aanwezige kweker een rariteit te zijn, hij had maar één zo ene in gans zijn kweek. Ik vond hem mooi en kocht hem voor Anny. Toen ik hem vastnam bleek dat hij een enorme wolk van parfum verspreidt ! Hij staat hier nu aan mijn bureel heerlijk te rieken.
De rommelmarkt zelf was iets minder dan vorige jaren, misschien omdat het op een zondag is, en er dus veel vaste markten zijn?
We hebben toch genoten van ons eerste uitstapje na de hospitalisatie...Maar echt gerust ben ik niet, ik hou haar in het oog, en als ik haar niet kan zien, dan zit ik te luisteren of ik niets abnormaals hoor. Hopelijk is het nu met die medicatie veel beter, maar ik denk dat het een tijdje zal duren voor ik weer wat gerusterderder ben... Ik toon het niet, want anders zit ze te ronken dat ze niets heeft... Eén ding is zeker, ze slaapt nu 's nachts als een roosje, zelfs als ik een boek lees, dan merkt ze het niet eens, en als ze toch eens wakker wordt, dan reclameert ze, maar voor haar zin uit is is ze al weer vertrokken...
Het enige probleem is het zoekwerk om iets te drinken. Vrijdag in de home was er een suikervrije en lekkere limonade, nu heeft ze een beetje heug tegen meug colalight gedronken. Ik nam soep. Als je er niet mee bezig bent, dan valt het niet op dat er zo weinig suikervrije dranken op de kaart staan... Nu ja, we komen er wel uit. Nu is ze haar haren gaan wassen, ik moet het ook nog doen, maar veel helpt het niet, zodra je buiten komt wordt je natgeregend en is je haar weer naar de knoppen. Bij Anny gaan de krullen er uit of worden kroezig, bij mij wordt het direkt weer vet. Vet haar is ambetant, je moet het vaak wassen, en hoe meer je het wast, hoe rapper het vet wordt. Bovendien stel ik iedere keer weer vast, als ik na de wasbeurt mijn haren kam, dan t er steeds weer een deel verdwenen zijn...'t wordt herfst op mijn bolleke...
Ik heb al een paar dagen minder pijn, zelfs de zeurpijn zit op een laag niveau, en ik kon de rommelmarkt uit doen zonder te eindigen als een kromgewroet oud peetje, ik had uberhaupt dan wel pijn, maar ik ben erger gewoon.
Voila, dat is weer dat, ik ga de wapens neerleggen (vandaag moet dat !)
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten