Rembrandt

Vandaag een oud boek gevonden over het leven en de kunst van Rembrandt. Ik heb het gekocht, en zal het naderhand aan Bart geven, voor hem in Rembrandt de grootste ever...
Gisteren heb ik wat zitten babbelen met Bart, hij heeft weer een totaal nieuw soort tapijt ontworpen, het is nog in de ontwerpfase, maar volgens Bart wordt het weer een totaal nieuw iets ! Het reeds door hem geweven staal schijnt een prachtig effect te geven.
Ik ben iedere keer weer gelukkig als ik hem zo over zijn werk hoor praten.
Hij gaat nu een groot atelier maken op de zolder van zijn "stal", een heel grote zolder, als hij het laat uitwerken. Hij heeft blijkbaar reeds wat informatie gevraagd, om zo een ruimte te hebben om al zijn weefgetouwen en spinnewiel en al die andere dingen bijeen te krijgen. Hij is ook op zoek naar een tuftings-pistool, een ding waarmee je "manueel" kunt tuften.
Hoe heerlijk is het om van je hobby je beroep te maken? Het is voor mij al heerlijk iemand zo begeesterend over zijn job te horen spreken.

De einder is bruin, allemaal bomen in hun blootje, die hun takken zo dicht mogelijk bij elkaar houden, zodat je nog amper een boom kunt zien omwille van de takken. Ik heb ooit eens een schilderij zitten bestuderen, om te ontdekken hoe die schilder er in slaagde zo goed het kale bos op de achtergrond weer te geven. Ik heb het ontdekt, en het was eigenlijk heel simpel, hij schilderde gewoon het stuk van de hemel waar het bos voor kwam te staan, in een bruinige kleur. Hij maakte daar dunne boompjes op in de achtergrond, iets donkerder en gedetailleerder in het midden en donker op de voorgrond en zeer zorgvuldig uitgewerkt. Die bomen dat was niet zo moeilijk, maar het is die bruinige achtergrondslucht die het grote geheim was. Simpel ? ja, zoals bijna alles simpel is als je het antwoord hebt gevonden.
Het beroemde aan de Mona Lisa, is niet de glimlach, maar de sfumato...een geleerde naam om te zeggen dat Leonardo da Vinci een nieuwe techniek toepaste, hij schilderde de hoeken van de lippen niet meer echt gedetailleerd, maar liet ze opgaan in de achtergrond. Daardoor heeft die glimlach iets onbestemds iets onwezenlijks... Latere schilders hebben die techniek overgenomen, en nu is die werkwijze heel normaal geworden. Kijk maar eens naar heel oude schilderijen, daar is ieder figuurtje netjes afgewerkt, en staan er ieder stuk voor stuk. Na Da Vinci ziet u dat dit niet meer het geval is. Je ziet dat bijvoorbeeld een been van een figuur eigenlijk niet meer op het doek te zien is, het is opgenomen in de schaduwen van de achtergrond. Van dan af aan waren de schilderijen veel "echter", en iets later begon men met die techniek ook nog zaken te accentueren, op die manier trok men bepaalde delen van het schilderij naar voor, bijna uit het schilderij groeiend...en dat alles is grotendeels ontstaan door de "ontdekking" van de linkshandige Leonardo...

Misschien denk je nu, wat interesseert mij dat, maar als je echt leert kijken naar kunst, dan zul je zien dat het niet alleen mooi is (of kan zijn), maar dat je er ook een hele evolutie in kunt terugvinden... Kijk ook maar eens naar de perspectief, vroeger wist men niet hoe men een echt perspectief moest weergeven, en alle figuren leken op hetzelfde vlak te staan. Dan zag je onder meer de schilderijen waarop de "hoofdfiguur" gewoon groter werd getekend, en men creëerde een soort perspectief door vluchtlijnen te suggereren, maar vanuit de hoofdfiguur in plaats van uit de horizon. Nu beheerst men de perspectief, en jogleert men met meerdere verdwijnpunten, wat soms een heel mooi effect geeft. Kijk daarvoor ook eens naar strips, veel striptekenaars zijn echte meesters in het tekenen van uit een speciale hoek. (Bij Lucky Luck vindt je dat heel veel)

In de allerlaatste ontwikkelingen zie je dat men alle verworvenheden van heden en verleden door elkaar durft te gebruiken, zodat je soms het gevoel hebt duizelig te worden als je "in" het doek kijkt. Met andere woorden, kijk niet alleen naar het "prentje", bekijk ook eens wat de schilder wou zeggen, en hoe hij dat beklemtoonde...

Ik heb u al verteld, hoe ik, in één bezoek aan een museum, twee collega's heb leren kijken. Probeer ook eens te kijken naar de werken. Ik weet wel dat ik, door wat scholing, wellicht nog een deel dingen meer zal ontdekken dan u, maar u zult zien dat u ook steeds meer en meer genoegen zult vinden in kunst, en dat u steeds meer zult proberen te ontdekken.

Dan pas zul je begrijpen waarom, uit de nevelen der tijd sommige kunstenaars hemelhoog geprezen worden, en anderen veel minder... U zult leren kijken naar de gulden snede, naar de compositielijnen achter het schilderij, evenwicht en harmonie, naar kleurenpallet en kleurenstructuur, en noem maar op...Dan wordt kunst bekijken een feest. En dit geldt niet alleen voor tekenen of schilderen, ga eens naar Middelheim (tegen Antwerpen) naar de beeldhouwwerken kijken. Zet u eens voor een beeld, maar ga er ook eens rond, bekijk het eens van alle kanten, en zie waarom dit beeld zo "spreekt"...

Ik heb het boek van Middelheim onlangs nog eens in handen gehad, en dan wandel ik in gedachten weer rond, hoor ik weer de reacties van mijn kinderen op die dingen...Heerlijke dagen...

Ik ga stoppen, 't is zaterdag, rustdag voor de joden en de eerste christenen...ik ben altijd solidair met de rust...
tot morgen?