Vlak voor mijn raam staat een lantaarnpaal. Vroeger was dat zo'n betonnen onding, maar sedert enkele jaren liggen de kabels nu ondergronds en staat hier een moderen metalen (en geplastificeerd !) verlichtingspaal.
Aan die paal zijn enkele historietjes verbonden...
Toen wij hier kwamen wonen, stond hier dus een betonnen paal, maar zonder verlichting. Onze huizen waren wel in orde (alleen de centrale verwarming was nog niet compleet), maar we hadden nog geen voetpad en geen oprit. Je moest dus heel goed kijken waar je je voeten zette, wilde je niet in de modder of het water zitten. Maar zonder verlichting gaat dat niet...je zag hier geen klop !
Al de andere huizen van de wijk hadden dus wel verlichting, op een plaats stonden er zelfs twee op één meter van elkaar, een oude betonnen en een nieuwe moderne, alle twee lustig te verlichten.
Ik belde naar de eerste schepen, ene van "onze" kant, maar die zei dat hij mij niet kon helpen, dat dit de bevoegdheid was van de ingenieur van den heiligentriek... Ik naar die man gebeld, maar hij kon mij niet helpen, eerst moest dit door de schepen geregeld zijn in de gemeenteraad...
Ik dacht terug aan wat ons moeder ooit eens deed met de gasmaatschappij, en belde de ingenieur terug op, na weer een vruchteloos gesprek met de schepen... Ik vroeg hem wat gazet hij las ? Want ik zou nu onmiddellijk naar alle kranten een schrijven richten met foto's van de twee palen naast elkaar, en de twee woningen in het helleduister...en dat zijn naam er in vetjes zou bijstaan, evenals zijn antwoord...
Toen ik 's middags thuis kwam hing er een mooie nieuwe lamp aan die oude betonnen paal...
Heel wat jaartjes later kwam een goede vriend, die ook veiligheidadviseur van de bouwnijverheid is, eens op bezoek en wees mij op de paal, zeggende dat ik een aangetekend schrijven moest richten naar de electriciteitsmaatschappij, dat zij verantwoordelijk waren bij eventuele schade aan mijn woning of eigendommen mocht die paal die duidelijk betonrot vertoonde zou omvallen.
Twee dagen later stonden hier controleurs te controleren en ik ontving ook een aangetekend schrijven dat er van betonrot geen sprake was. Ik schreef hen terug dat ook bij een omgevallen paal het nog duidelijk zou te constateren zijn, en dat zij in ieder geval de verantwoordelijken waren.
Ongeveer een maand later stond hier dan een mooie nieuwe paal ... Ik heb wel met verwondering vastgesteld dat zo'n paal meer dan 2 meter in de grond steekt !
Nu zit mijn oprit weer in het duister...Mijn mooie linde staat netjes voor de paal en verduistert met zijn massieve schaduw mijn oprit, maar daar mag en kan ik niets van zeggen hé...
Mijn linde is nu bijna volledig geel, en er hangt een hele streep lichtbruine bladeren in van mijn duitse pijp die zich door die takken heeft geslingerd.
Sommige van die klimplanten zijn echt fantastische planten hé ? Ik heb in mijn tuin enkele passieflora's staan. De gewone passieflora is in ons klimaat winterhard, maar draagt slechts uiterst zelden vrucht, wel produceert hij massaal de prachtige passiebloemen. Dat is ook een klimplant, en wat voor één ! Op een jaar groeit hij 5, tot 7 meter ver, in alle denkbare richtingen. Nu en dan knippen wij hele takken weg, met veel leedwezen, want we knippen ook de bloemen weg die gans de zomer lang verschijnen op deze snelle groeier. Van in maart april dit jaar, het was zeer vroeg al redelijk warm, hebben wij bloemen, en nu nog staan er tientallen te bloeien. Als je weet dat zo'n bloem maar 3 dagen zichtbaar is...
Met Anny gaat het beter, ze jaagt zich wat minder op in haar verblijf, en ze aanvaardt het nu dat het wellicht ten vroegste maandag zal zijn voor ze eventueel "gelost" wordt. Ze hebben al van alles onderzocht aan haar, maar bij haar weten was alles wat ze onderzochten in orde. Ik weet niet of alles zichtbaar is aan je lichaam... Ik heb al jààààààààààààààààààààààààren een been dat aan een kant gevoelloos is, ik ben daar voor ook eens vijf dagen opgenomen geweest, heb dan naar Jette moeten gaan voor bijkomende onderzoeken, en op den lange duur hebben ze moeten zeggen dat ze niets vonden...Nu denk ik dat dit wellicht het eerste signaal is geweest van wat er in mijn rug aan 't gebeuren was ... Misschien had ik dan al sporen van osteoporosis ??? Wel heeft Anny nu al enkele andere medicamenten gekregen, maar wat het is ? Daar hebben we het raden naar...
Gelukkig is het blijkbaar een "aangename" madam waar ze bij ligt... Ze babbelen wat, en zitten wat te kijken naar de tv en blijkbaar ontleden ze zelf ook hun "ziekte" en keuvelen over al wat ze al tegenkwamen in hun leven... Die madam is ook een rommelmarktster, en ook voor boeken ! Ik heb wel de indruk, aan wat ze daar ligt te lezen, dat ze meer franse boeken leest. Ik kan dat wel lezen, en begrijp ze ook, maar ik kan mij er niet in inleven, ik moet teveel inwendig zitten te vertalen om echt plezier te hebben aan dat boek. Misschien zou ik het toch moeten doen, en zou zo mijn frans weer meer actief aanwezig zijn in mijn kopke... Want dat is gek ! Als ik een dag met Erwin babbel in het frans, dan is mijn frans 's avonds al weer veel beter dan 's morgens. Ik merkte dat indertijd ook op toen we gingen wandelen in Schotland...De eerste dagen moest ik weer zoeken naar mijn woorden, maar na enkele dagen was ik weer in staat met iedereen te converseren.
Raar is dat ! Het zit er dus wel, maar het is precies of het ergens opgestapeld ligt in een berghokje, en dat je het eerst weer moet gaan opzoeken, afstoffen vooraleer je het weer kunt gebruiken...
Voila, dat is het voor vandaag. Ik heb vannacht weer niet veel geslapen, en aan het gekraak van het bed van de buren te horen was Eddy ook meer wakker dan slapende... Ik hoop dat het niet mijn schuld is, ik heb alles zo stil mogelijk gedaan, en het was pas rond zes uur dat ik miserie begon te hebben met den hond.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten