Bij Veerle dan, net zoals het vroeger hier was, toen onze kinderen klein waren, is het nu bij Veerle. Iedereen in de wijk die een halfdood beest vindt, brengt het bij de tweeling, de dierenliefhebbers bij uitstek...
Gisteren was er bij Michel een duif tegen zijn raam gekwakt, hij had het beestje opgeraapt en bij Veerle gebracht... 's Anderendaags lag het beestje toch dood, wellicht het gevolg van een schedelbreuk.
Vroeger was dat hier net zo. Nu de kinderen weg zijn, en wij veel minder contact hebben met de wijk, is dat niet meer het geval. De binding met de wijk, dat waren wij niet, dat waren onze kinderen, en het feit dat bijna alle andere kinderen van de wijk hier wel eens (sommigen heel veel) kwamen spelen. Vooral Bart had enorm veel vrienden in de wijk, en hij heeft nu nog altijd met enkelen daarvan regelmatig contact.
Vanmorgen zijn we voor het eerst in lange tijd weer eens naar de rommelmarkt geweest, het was binnen, in de gemeentehallen te Merelbeke. Het was niet groot, maar ik vond er enkele mooie boeken (hoe is't mogelijk hé???) Onder meer een prachtig boek over de brusselse trams en trolleys in de gouden jaren van de tram... Weliswaar "en françoise", maar de foto's en tekeningen van die oude trams, van de paardetram tot kort voor de metrowerken... Ook de oorlogsjaren met de kapotgebombardeerde tram en noem maar op. Heerlijke onderwerpen om in pyrografie te verwerken. Het was een boek van 40 euro, ik kreeg het voor 2 (twee) eurootjes...
Foto's van Station Astrid naar de Expositions à Vilvorde...In 1935 ! Ik weet niet zeker of dat dan ook al wereldtentoonstelling was, ik moet het boek nog bestuderen en lezen, en een boek lezen in een vreemde taal is niet zo evident, meestal kan ik de betekenis van onbekende woorden wel uit de context halen, maar soms moet je er een "dictionnaire " bij halen, dat leest dus niet zo vlot. Ik hoorde iemand vertellen dat hij liefst de boeken leest in de oorspronkelijke taal, en ze had het dan over engels, frans én duits... Of wel is dat een briljante talenkenner, oftewel een groter stoefer... Als ik een boek lees in een vreemde taal, dan beperk ik mij tot verklarende boeken, geen romans of verhalen, omdat ik mij niet echt kan laten wegdromen in een boek waarin de geest eerst de vertaling moet maken, voor aleer de gevoelens ook maar aan bod kunnen komen. Niets voor mij, ik moet kunnen mee-leven in een boek, als ik dat niet kan, dan is het voor mij geen mooi boek !
Als iemand dat echt kan, dan is dat normaliter maar in één vreemde taal, diverse talen zo goed begrijpen dat je je er echt kunt in inleven, dat kan ik moeilijk geloven... Ik geloof wel dat je het kunt lezen, dat je het kunt begrijpen, maar dat je er echt in kunt mee-leven, nee, dat kan er bij mij niet in !
Deze namiddag gaan we nog eens langs naar café Pallieter, je weet wel, van wijlen de spaarkas. Georgette was bij het verdwijnen van de spaarkas bang dat wij haar zouden vergeten, nou, dat doen we dus niet.
Ik heb onlangs geschreven over de ratten, welnu, ze zijn er al weer ! Ook dat is vroeger dan anders, wellicht is het ook het slechte weer die die beesten eerder dan anders naar binnen jaagt. We zij al weer twee halfwas kuikens kwijt, en dat is meer dan genoeg ! We zijn onmiddellijk gestart met vergift te zetten, en ze hebben er massaal van gegeten, hopelijk zijn we ze vlug kwijt !
Het is onze schuld, we hadden meer alert moeten zijn, en kijken of de twee potten die jaar in, jaar uit op een veilige plaats en beschut voor de regen staan, of daar al aan gegeten was... Maar ja, het is nog zo vroeg, we hadden ze nog niet verwacht !
Voila, dat is toch al wat meer nieuws dan gisteren... we zijn al weer wat bekomen.
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten