zomaar

Heb je vanmorgen al eens de moeite genomen om je ogen te openen ? Echt te openen, wijd ! Kijk dan eens in de spiegel... Herken je die wijdopen ogen ?
Gek hé ! Het zijn je eigen ogen, van toen je nog heel jong waart... De ogen die je kunt zien op die heel oude fotootjes...
Hoe en wanneer zijn je ogen zich langzaam gaan "dimmen" ? Toen je het kind zijn verloor ? Toen je de verwondering over alles, over gans de wereld verloren bent ?
Want die wijdopen ogen zijn spiegels van ver- en bewonderig over alles wat ze zien...
Wanneer en waarom ben je die verwondering kwijtgeraakt ?
Misschien kunnen die oude fotootjes...Maar neen, het is blijkbaar niet plots gegaan...Het is langzaam gekomen, een dagje met een keer...Plots was je dat kinderlijke,dat opene, dat heerlijke, dat ontdekkende, dat nieuwe kwijt...beetje bij beetje verloor je al je illusies en de verwonderde blik in je ogen.
Hou je ogen zo maar eens wijd open, zoals vroeger... Zie je dat het witte plots veel witter is ? Dat alles helderder is ? Verwondert je dat ?
Zou verwondering, nieuwsgierigheid, openheid te beheersen zijn?
Of is dat alleen bij die rare homo sapiensis die nog het vermogen hebben hun oren te "spitsen"? Ik weet dat niet iedereen zijn oren kan bewegen, en zij die het kunnen zullen dan vastgesteld hebben dat niet alleen de oren, maar de ganse hoofdhuid naar achteren glijd, en het gezicht opentrekt, ook de ogen...zonder het voorhoofd te rimpelen... je krijgt een "open" gezicht...
Ik behoor niet alleen tot die zeldzame groep, bovendien kan ik ook mijn neusvleugels wijd open zetten, om alle geuren intenser bij mij binnen te krijgen en te analyseren...
Net zoals de "wijsheid"s-tanden zijn dat zaken die bij de mensen aan het verdwijnen zijn. De groep mensen die dit nog kunnen wordt bij iedere generatie kleiner en kleiner...
Of dit een goede zaak is ???
Bij de kippen heeft men de laatste decennia gewerkt naar de creatie van superkippen...Men wou komen tot een kippenras dat in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk fijn wit vlees produceerde, men wou komen tot een ander kippenras dat zo vroeg mogelijk begon eieren te leggen, gedurende een zolang mogelijke tijd, met een zo hoog mogelijke eiproductie, men wou voor de klein behuisde stadsmens een kippenras creëren, die zo klein was, dat je in een fikse kanariekooi rustig een koppeltje kon houden...
En wonder boven wonder lukte men in al die betrachtingen! Maar dan stelde men vast dat bepaalde bijna vergeten ziekten weer de kop opstaken, en verstandige kip-ologen herinnerden zich dat er in de oude kippenrassen bepaalde rassen waren die immuun ware voor die ziektn en die afwijkingen...En men ging op zoek naar de "idioot" die was blijven kweken met dat oude ras, er had wel minder vlees, het lei ook niet alle dagen een ei, maar het was mooi, en zijn vader en zijn grootvader waren altijd goed geweest met die kippen... Kortom, die oude rassen betekenden de redding van "de kip"... het eindproduct is nu niet meer het nec plus ultra, maar het is een goede, een sterke en een mooie kip...zoals vroeger...
Wie weet zullen mijn genen, met die gekke mogelijkheden, ook van belang blijken in de strijd tegen wie weet wat ....
Ik zit hier nu, heel gelukkig, mijn neus wijd open te sperren, en mijn oren te spitsen, met wijd geopende ogen mijzelf weer kind te voelen en me te verwonderen over

al

die

mensen

die

mijn

blog

lezen...

tot de volgende ???????