die avond in de regen, heel verliefd en heel verlegen
samen,
onder moeders paraplu...
't regent
de grond is nat,
de lucht is nat
de grond waar nog wat stof op zat
is nat, dat zacht in slijk vergaat
de fietser die wordt nat
als hij zuchtend naar zijn werk toe gaat...
't REEEGENT !!!!
Wééral !
Maar we mogen niet klagen, we hebben het in februari nog nooit zo warm gehad ! Ja, met de warme truien aan bij de radiator, starend door het raam naar de regen... Warm... Het enige winstpunt is dat waarschijnlijk mijn chauffage minder zal (zou ?) gebrand hebben dan anders ... Wat anders ? Gewoon pesterij ! de mazout was goedkoop nadat ik de mijne gevuld had met dure, en zal weer net duur worden bij de volgende vulling...want ik zal het net zoveel langer uitzingen met mijn dure mazout tot hij weer aan een historisch hoogtepunt staat !
En ik mag niet klagen, echt niet, ik kan mijn tank nog laten vullen...Ik zie hier in mijn wijk iedere week aan het zelfde huis een tankwagen stoppen en een klein beetje mazout lossen...genoeg tot de volgende week...Nee, ik mag niet klagen...echt niet..
Ik moet nog maar eens naar Zingem, neen, niet naar tanteke...Naar de brave buurvrouw... De bejaardenhelpster zal maar één keer in de week meer langskomen, er is geen werk genoeg...De buurvrouw strijkt en wast teveel... Van mij mag dat allemaal, maar het moet niet, en duren is een schone stad, maar blijven duren... Ik zal dus voorzichtig met de buurvrouw moeten praten om te weten of de belasting voor haar niet te erg wordt...
Weet je, ik deed liever onderhandelingen met een werkgever, als vertegenwoordiger van de vakbond, dan zo iets... Ik heb het gevoel dat ik voortdurend op eieren moet lopen. Ik wil de laatste van de echt goede buren niet voor het hoofd stoten, wat zij doet is grandioos, maar niemand weet hoelang wij nog met die situatie zitten, en ik heb liever een oplossing die ook op lange termijn houdbaar is... Het kan morgen gedaan zijn, maar het kan ook nog een hele tijd duren. Als wij door de genomen maatregelen alle druk voor tante wegnemen dan denk ik dat dat hart nog wel enige tijd kan blijven pruttelen. Hopelijk voor haar.
Ik ga stilletjes stoppen, me wat bezinnen hoe ik dat best zou aanpakken zonder kwetsend te zijn en dat brave mensje niet voor het hoofd te stoten...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten