Gisterenavond naar de huisarts gegaan, voornamelijk omwille van de pijnlijke schouder van Anny. Zoals verwacht moeten we foto's en echo laten nemen, maar de dokter is quasi zeker dat het een peesontsteking is...Geen wonder dat het pijn doet !
Vanmorgen ben ik dan naar de apotheek gereden om een nieuwe voorraad medicamenten voor Anny en voor mij...Ik mocht meer dan 6.000 oude belgische frankskens neertellen... Ik denk dat ik zowat de beste klant ben van de de apotheker ! Nu ja, zolang we er ons kunnen mee verhelpen...
Herinner je je nog dat ik hier gesproken heb over het minstens 15 keer knabbelen van je eten voor je het inslikt ??? Het werkt !!!
Ik ben al bijna 4 kilo kwijt ! En ik heb niet het gevoel dat ik minder eet, en ik heb zeker geen hongergevoel ! Ik ben wel niet meer bezig met het tellen van de knauwbewegingen, ik knabbel nu mijn eten tot het werkelijk volkomen fijngemalen is. Voor groenten en aardappelen zal dat zeker meestal minder dan 15 keer zijn, maar voor vlees wellicht heel wat meer !
Waar ik vroeger, ondanks het feit dat ik veel meer eet dan Anny, steeds de eerste klaar was met eten, ben ik nu altijd de laatste. Van sommige voedingswaren zie ik dat ik merkelijk minder eet met dat systeem, maar van andere heb ik zeker niet de indruk ! Helemaal niet moeilijk of lastig dus, en het WERKT !!!!!!
Als ik het eens vergeet, dan zie ik dat direkt op de weegschaal ! Het is echt verbluffend. Ik kan niet anders dan het iedereen aanraden. Bovendien is het ook nog gezonder en is de spijsvertering beter.
Ik heb vannacht niet veel geslapen, teveel pijn. Gelukkig was het vanmorgen al weer een beeeeetje beter. 't Zal dus wel weer terugvallen op de normale hoeveelheid!
Vannacht heeft het serieus gewaaid, op 't randje van storm, en heel de nacht kletterde de regen tegen het raam... Ik heb mijn kiekens zwemvesten gegeven, en een soort sneeuwschoenen waarmee ze hopelijk niet verdrinken (verzakken) in de modder. Wel lopen alle bloemen steeds verder uit, en de mini-paaslelietjes die Koen ooit meebracht voor zijn ma, staan bijna in bloei. Hopelijk regent het op dat moment niet meer zo erg, anders zullen ze niet lang mooi staan. Mama koestert die bloemen...zoals nog andere dingen waar er een souvenir van Koen omheen hangt.
Februari loopt op zijn laatste been... Morgen is het al weer maart, en naderen we met rasse schreden de lente, alhoewel we de indruk hebben dat het eigenlijk al lang lente is. Maar pas op ! Vorig jaar kregen we in juni nog vorst !!! Met heel wat schade bij de tuiniers. Je weet nooit wat er dit jaar nog allemaal kan gebeuren...Maar hopelijk is het iedere dinsdag goed weer...want de dinsdag is onze...visdag...en 't begint serieus te kietelen !
tot de volgende ?
woensdag, februari 28, 2007
dinsdag, februari 27, 2007
osjaan
Pour les francophones: Auchan...
Vanmorgen zijn we naar Auchan te Leers gereden. Ik ben gekresseveerd...
Nu ja, we gaan er maar één keer per maand of per 1.5 maand naartoe, en de voornaamste reden is dan dat ik zonder apéritief zit... en ik drink hoofdzakelijk alcoholvrije, en daar hebben ze soorten die hier in ons bierland niet te krijgen zijn...
Ook brengen we dan Cola mee, die is daar véél goedkoper, en natuurlijk ook koffie en boter. Ik weet niet of de boter er beterkoop is, maar als je daar boter koopt, dan krijg je ook boter, zoals rechtstreeks bij de boer... Ik kan mij nooit van de indruk ontdoen dat er bij onze boter altijd een deel margarine in zit... En wij, opgekweekt in een "natuurlijke boter minnend milieu" willen dan ook liefst het echte, het natuurlijke product !!!!
Ik breng er ook steeds appels en mango's mee, ik weet de reden niet, maar het fruit is daar precies wat beter dan hier, misschien omdat er ook Franse Overzeese Gebieden zijn ???
Ik ga nooit mee met Anny in de winkelrekken, terwijl zij alles bijhaalt, ga ik naar de afdelingen van computers, cd's en boeken, en naar de speciale-aktie-rekken... Als ik daar eens ben doorgewandeld, zie ik gewoonlijk Anny al in mijn richting komen, met alle boodschappen, uitgenomen fruit, vlees en vis...dat doen we samen.
Na de aankopen gaan we dan binnen in de winkelruimte naar een cafeetje, want dan moet Anny oh zo nodig (Er is duidelijk een verschil aan inhoudscapaciteit tussen een mannelijke en een vrouwelijke blaas...)We drinken wat en rusten wat, en dan weer naar huis toe.
We kopen er ook altijd wel wat typisch Franse produits aan...Eens een ander smaakje voor bij de boterham... Zo heb ik weer een potje rillets mee, Anny een lekkere Camembert en Rocquefort en dergelijke dingen. Gek, je kunt hier ook diverse merken Camembert kopen, en toch is hij daar beter (Je hebt er ook veel meer keus) ook de brie is er beter (bv Brie de Meaux is een droom !)
Zelfs het brood smaakt er anders. Alhoewel je een baguette wel dezelfde dag moet nutten, want morgen is het alleen goed om te malen in broodkruim...om mee te gaan vissen.
Nu is de rit én het winkelen voor mij net op het randje, ondanks diverse rustpauzes, en ben ik iedere keer half kapot. Vandaag zelfs 3/4...
Maar ik mag niet zeveren over pijn, noch over het weer...Dus ik zal volstaan met het vermelden van het feit dat ik in mijn wagen nogal ongemakkelijk zat...Ik vind het rijden met een reddingsvest aan altijd nogal ambetant....
Tot de volgende ?
Vanmorgen zijn we naar Auchan te Leers gereden. Ik ben gekresseveerd...
Nu ja, we gaan er maar één keer per maand of per 1.5 maand naartoe, en de voornaamste reden is dan dat ik zonder apéritief zit... en ik drink hoofdzakelijk alcoholvrije, en daar hebben ze soorten die hier in ons bierland niet te krijgen zijn...
Ook brengen we dan Cola mee, die is daar véél goedkoper, en natuurlijk ook koffie en boter. Ik weet niet of de boter er beterkoop is, maar als je daar boter koopt, dan krijg je ook boter, zoals rechtstreeks bij de boer... Ik kan mij nooit van de indruk ontdoen dat er bij onze boter altijd een deel margarine in zit... En wij, opgekweekt in een "natuurlijke boter minnend milieu" willen dan ook liefst het echte, het natuurlijke product !!!!
Ik breng er ook steeds appels en mango's mee, ik weet de reden niet, maar het fruit is daar precies wat beter dan hier, misschien omdat er ook Franse Overzeese Gebieden zijn ???
Ik ga nooit mee met Anny in de winkelrekken, terwijl zij alles bijhaalt, ga ik naar de afdelingen van computers, cd's en boeken, en naar de speciale-aktie-rekken... Als ik daar eens ben doorgewandeld, zie ik gewoonlijk Anny al in mijn richting komen, met alle boodschappen, uitgenomen fruit, vlees en vis...dat doen we samen.
Na de aankopen gaan we dan binnen in de winkelruimte naar een cafeetje, want dan moet Anny oh zo nodig (Er is duidelijk een verschil aan inhoudscapaciteit tussen een mannelijke en een vrouwelijke blaas...)We drinken wat en rusten wat, en dan weer naar huis toe.
We kopen er ook altijd wel wat typisch Franse produits aan...Eens een ander smaakje voor bij de boterham... Zo heb ik weer een potje rillets mee, Anny een lekkere Camembert en Rocquefort en dergelijke dingen. Gek, je kunt hier ook diverse merken Camembert kopen, en toch is hij daar beter (Je hebt er ook veel meer keus) ook de brie is er beter (bv Brie de Meaux is een droom !)
Zelfs het brood smaakt er anders. Alhoewel je een baguette wel dezelfde dag moet nutten, want morgen is het alleen goed om te malen in broodkruim...om mee te gaan vissen.
Nu is de rit én het winkelen voor mij net op het randje, ondanks diverse rustpauzes, en ben ik iedere keer half kapot. Vandaag zelfs 3/4...
Maar ik mag niet zeveren over pijn, noch over het weer...Dus ik zal volstaan met het vermelden van het feit dat ik in mijn wagen nogal ongemakkelijk zat...Ik vind het rijden met een reddingsvest aan altijd nogal ambetant....
Tot de volgende ?
maandag, februari 26, 2007
De Profetie
Ik zag mijn oorsprong en mijn vergaan, mijn wegzijn en mijn wederkeren. In eindeloze reeksen steeds her en her.
Ik zag de wereld voor zijn bestaan, zijn sterven en zijn hergeboorte...
Ik zag het universum als een hoopje stof verwaaiend in de wind...
Ik zag de mens en zijn worsteling om het bestaan.
Ik zag zijn strijd tegen het kwaad, zijn streven naar het goed...Zijn houden aan het leven en zijn vrees voor de dood. Zijn schreeuwen naar de Almacht, zijn knielen voor de kwade.
Mens weet dat het leven niet is zonder de dood, het goede niet is zonder het kwaad, de waarheid niet is zonder de leugen, de liefde niet is zonder de haat, geloof niet is zonder de twijfel...
Weet dat als het goede niet is zonder het kwaad, je streven naar het goede een rechte weg is naar het kwaad !
Weet dat je houden aan het Leven de rechtstreekse verbinding is naar de dood!
Weet dat je angstvallig zoeken naar de waarheid leidt naar de leugen!
Weet dat je verlangen naar de Liefde de kortste weg is naar de haat !
Weet dat het goede dat je meent te doen het kwade is van de ander !
Weet dat je vechten om te geloven een bewijs is van je twijfel...
En als je dat dan allemaal weet, als je dat dan allemaal beseft, weet dan dat je op weg bent naar het Leven, het Evenwicht, het existeren in een pijnloos heelal.
Weet dan dat net tussen liefde en haat het Leven ligt, dat net tussen waarheid en leugen het Weten ligt, dat net tussen leven en dood het Bestaan ligt, dat net tussen goed en kwaad de Vrede ligt, dat tussen geloof en twijfel het Besef ligt...
Weet dat onthechting, dat het vrij zijn van betrachting de poort naar de wijsheid, naar het besef is, naar vrijheid van honger, vrijheid van dorst, vrijheid van eigendom, vrijheid van zorgen, vrijheid van nijd, vrijheid , vrijheid, vrijheid...
Zet je onder de takken van de hemelboom, en richt je gedachten op het niets, op het niets zijn, niets voelen, niets willen en zweef in de volle Vrijheid van al je aardse bezigheden...
Voila, hoe doe ik het als profeet? Ik geef toe, mijn ideeën liggen nog al dicht bij de gedachten van Boeddha, maar de manier om ze te poneren is van mij...
Ja, vermits ik niet meer mag klappen van pijn en van het weer (Heb je ook al eens buiten weest zwemmen?), moet ik toch de mij toegemeten bladzijden vullen met iets zinnigs, liefst iets diepzinnigs....
Ik speel met het idee, nu en dan eens gek te doen (allee, nog gekker dan anders) en te proberen en dan telkens een andere stijl aan te gaan. Zo schreef ik al een stukje in de geheimzinnig sfeer van een Roald Dahl, nu een stukje als "profeet"...Wacht maar af, er komt nu en dan nog wel eens wat in speciale stijl...
Tot de volgende ?
Ik zag de wereld voor zijn bestaan, zijn sterven en zijn hergeboorte...
Ik zag het universum als een hoopje stof verwaaiend in de wind...
Ik zag de mens en zijn worsteling om het bestaan.
Ik zag zijn strijd tegen het kwaad, zijn streven naar het goed...Zijn houden aan het leven en zijn vrees voor de dood. Zijn schreeuwen naar de Almacht, zijn knielen voor de kwade.
Mens weet dat het leven niet is zonder de dood, het goede niet is zonder het kwaad, de waarheid niet is zonder de leugen, de liefde niet is zonder de haat, geloof niet is zonder de twijfel...
Weet dat als het goede niet is zonder het kwaad, je streven naar het goede een rechte weg is naar het kwaad !
Weet dat je houden aan het Leven de rechtstreekse verbinding is naar de dood!
Weet dat je angstvallig zoeken naar de waarheid leidt naar de leugen!
Weet dat je verlangen naar de Liefde de kortste weg is naar de haat !
Weet dat het goede dat je meent te doen het kwade is van de ander !
Weet dat je vechten om te geloven een bewijs is van je twijfel...
En als je dat dan allemaal weet, als je dat dan allemaal beseft, weet dan dat je op weg bent naar het Leven, het Evenwicht, het existeren in een pijnloos heelal.
Weet dan dat net tussen liefde en haat het Leven ligt, dat net tussen waarheid en leugen het Weten ligt, dat net tussen leven en dood het Bestaan ligt, dat net tussen goed en kwaad de Vrede ligt, dat tussen geloof en twijfel het Besef ligt...
Weet dat onthechting, dat het vrij zijn van betrachting de poort naar de wijsheid, naar het besef is, naar vrijheid van honger, vrijheid van dorst, vrijheid van eigendom, vrijheid van zorgen, vrijheid van nijd, vrijheid , vrijheid, vrijheid...
Zet je onder de takken van de hemelboom, en richt je gedachten op het niets, op het niets zijn, niets voelen, niets willen en zweef in de volle Vrijheid van al je aardse bezigheden...
Voila, hoe doe ik het als profeet? Ik geef toe, mijn ideeën liggen nog al dicht bij de gedachten van Boeddha, maar de manier om ze te poneren is van mij...
Ja, vermits ik niet meer mag klappen van pijn en van het weer (Heb je ook al eens buiten weest zwemmen?), moet ik toch de mij toegemeten bladzijden vullen met iets zinnigs, liefst iets diepzinnigs....
Ik speel met het idee, nu en dan eens gek te doen (allee, nog gekker dan anders) en te proberen en dan telkens een andere stijl aan te gaan. Zo schreef ik al een stukje in de geheimzinnig sfeer van een Roald Dahl, nu een stukje als "profeet"...Wacht maar af, er komt nu en dan nog wel eens wat in speciale stijl...
Tot de volgende ?
zondag, februari 25, 2007
Blauw, vakantieblauw
met hier en daar en schapenwolkje...Mooi, ware het niet dat het vannacht al weer heeft geregend...
Zaterdag 3 maart is het dus de omloop van het volk, en 's avonds mogen wij in de school van Els heerlijk aanschuiven aan de kaas en wijn-tafel. Vorig jaar genoten wij ook al eens van de massa's soorten kaas, en nu mogen wij daar nog eens van genieten !
Dit wil zeggen, geachte wielerminnaar, dat je nog altijd héél welkom bent om hier van de koers te genieten, maar dat je er niet moet van dromen hier 's avonds je benen onder tafel te steken... wij gaan uit eten... en dat gebeurt ons zo zelden dat wij dat niet kunnen en mogen laten vallen. Nà!!
Misschien heb ik er ook weer zo veel pret als vorig jaar, toen ik beweerde dat ik de leerkrachten er zo kon uithalen, ook diegenen die niet aan 't werk waren...Ik heb gewonnen... Je kunt een leerkracht al op kilometers afstand herkennen als hij/zij praat met normale mensen (Sorry schoondochtertje lief, maar kleuterjuffen hebben dat (gelukkig!) niet of niet zo erg)... Ik weet niet wat het precies is, maar je ziet het aan de houding waarmee zij het eens zullen uitleggen.
Toen ik indertijd hoorde dat he lief van Bart studeerde voor schooljuf, spotte ik er altijd mee dat hij nog dikwijls ging moeten naar huis komen, om een briefje van zijn vader... Gelukkig is Els niet zo'n echte schoolfrik, op een of andere manier heeft de opleiding bij haar niet zoveel schade en ellende aangericht als bij de meeste anderen...Misschien omdat ze dan al verkeerde met zo'n rebel, zo'n creatieveling die wars is van alle conventies, en dus zeker van dat schoolse...
Je moest (en moet) tegen Bart maar zeggen "je moet" om zeker te zijn dat het niet gebeurt (Van wie zou hij dat hebben ???). Een doodbrave jongen, maar je moet hem niet proberen in een gareel te doen lopen. Nogal een geluk dat hij geen troep heeft moeten doen, hij was wellicht nog altijd bezig met corvee te doen...
Nu ja, wij zijn jaren aan een stuk opgekweekt als echte antimilitaristen, tot mijn broer plots beroepsmilitair werd...Toen moest ons vader plots het roer omgooien en zijn zoon de hand boven het hoofd houden... (Al vermoed ik dat hij daarvoor zijn eigen overtuiging voortdurend moest blijven onderdrukken...) Maar wat ik met de paplepel binnen kreeg, heb ik nooit meer kunnen afleren, en ik was gelukkig afgekeurd te worden, en nog véél gelukkiger dat alle twee mijn zonen daar ook in lukten ! Ik kan mij niet voorstellen dat ik hier in een putteke lig te schieten op en die ik nog nooit ofte nooit heb gezien... Ik denk dat ik een soldaat zou zijn zoals mij vader...Hij was scherpschutter met de FN, en toen de eerste duitse vliegers overkwamen schoot hij mee met de anderen, maar toen die vlieger terugschoot, veranderde hij, want dat hadden ze hem nooit gezegd... Hij lag dan aan de Lieve, een klein riviertje dat je nu moet zoeken met een vergrootglas op de kaart, en die dan "een verdedigingslinie" moest voorstellen...
Ons moeder daarentegen was wel altijd wat militaristisch (een vent in een uniform is toch zo schoon)... En als wij verhalen hoorden van tijdens de oorlog, dan denk ik dat ma een veel beter soldaat zou zijn geweest dan mijn vader...
Nondedomme, ik zit nu al zo ver in het verleden dat ik voor mijn geboorte zit... Nu ben ik zeker oud aan 't worden !
tot de volgende ?
Zaterdag 3 maart is het dus de omloop van het volk, en 's avonds mogen wij in de school van Els heerlijk aanschuiven aan de kaas en wijn-tafel. Vorig jaar genoten wij ook al eens van de massa's soorten kaas, en nu mogen wij daar nog eens van genieten !
Dit wil zeggen, geachte wielerminnaar, dat je nog altijd héél welkom bent om hier van de koers te genieten, maar dat je er niet moet van dromen hier 's avonds je benen onder tafel te steken... wij gaan uit eten... en dat gebeurt ons zo zelden dat wij dat niet kunnen en mogen laten vallen. Nà!!
Misschien heb ik er ook weer zo veel pret als vorig jaar, toen ik beweerde dat ik de leerkrachten er zo kon uithalen, ook diegenen die niet aan 't werk waren...Ik heb gewonnen... Je kunt een leerkracht al op kilometers afstand herkennen als hij/zij praat met normale mensen (Sorry schoondochtertje lief, maar kleuterjuffen hebben dat (gelukkig!) niet of niet zo erg)... Ik weet niet wat het precies is, maar je ziet het aan de houding waarmee zij het eens zullen uitleggen.
Toen ik indertijd hoorde dat he lief van Bart studeerde voor schooljuf, spotte ik er altijd mee dat hij nog dikwijls ging moeten naar huis komen, om een briefje van zijn vader... Gelukkig is Els niet zo'n echte schoolfrik, op een of andere manier heeft de opleiding bij haar niet zoveel schade en ellende aangericht als bij de meeste anderen...Misschien omdat ze dan al verkeerde met zo'n rebel, zo'n creatieveling die wars is van alle conventies, en dus zeker van dat schoolse...
Je moest (en moet) tegen Bart maar zeggen "je moet" om zeker te zijn dat het niet gebeurt (Van wie zou hij dat hebben ???). Een doodbrave jongen, maar je moet hem niet proberen in een gareel te doen lopen. Nogal een geluk dat hij geen troep heeft moeten doen, hij was wellicht nog altijd bezig met corvee te doen...
Nu ja, wij zijn jaren aan een stuk opgekweekt als echte antimilitaristen, tot mijn broer plots beroepsmilitair werd...Toen moest ons vader plots het roer omgooien en zijn zoon de hand boven het hoofd houden... (Al vermoed ik dat hij daarvoor zijn eigen overtuiging voortdurend moest blijven onderdrukken...) Maar wat ik met de paplepel binnen kreeg, heb ik nooit meer kunnen afleren, en ik was gelukkig afgekeurd te worden, en nog véél gelukkiger dat alle twee mijn zonen daar ook in lukten ! Ik kan mij niet voorstellen dat ik hier in een putteke lig te schieten op en die ik nog nooit ofte nooit heb gezien... Ik denk dat ik een soldaat zou zijn zoals mij vader...Hij was scherpschutter met de FN, en toen de eerste duitse vliegers overkwamen schoot hij mee met de anderen, maar toen die vlieger terugschoot, veranderde hij, want dat hadden ze hem nooit gezegd... Hij lag dan aan de Lieve, een klein riviertje dat je nu moet zoeken met een vergrootglas op de kaart, en die dan "een verdedigingslinie" moest voorstellen...
Ons moeder daarentegen was wel altijd wat militaristisch (een vent in een uniform is toch zo schoon)... En als wij verhalen hoorden van tijdens de oorlog, dan denk ik dat ma een veel beter soldaat zou zijn geweest dan mijn vader...
Nondedomme, ik zit nu al zo ver in het verleden dat ik voor mijn geboorte zit... Nu ben ik zeker oud aan 't worden !
tot de volgende ?
zaterdag, februari 24, 2007
oh wot eu bjoetiefoel morning
Ik heb de zon gezien...net...toen ik het rolluik omhoogtrok in de badkamer, zag ik op de tegenoverliggende muur het felle licht van de zon ! Toen het rolluik hoog genoeg was om zelf e zon te zien, was ze al weer weg, en ze is nog steeds weg, en nog steeds, nog steeds steeds ....
't Heeft zelfs al wat geregend, niet erg, maar toch. Dus mijn titel ziet er uit alsof het terecht zal zijn: alleen in de morgen was het bjoetifoel...
Ik heb gisteren geprobeerd om pyrografie te doen op dat palingvel, maar dat gaat dus niet...Het stinkt wel verschrikkelijk. Ik kijk uit naar andere soorten van ondergrond, mocht er iemand onder u in het bezit zijn van stuk(ken) leder, die niet of niet te donker is gekleurd, dan ben ik altijd liefhebber ! Op leder is het zeker mogelk te branden, maar je moet (zoals telkens) je techniek aanpassen aan de ondergrond. Op leder is het blijkbaar niet mogelijk te werken met schaduwen, tenminste, ik heb nog nooit voorbeelden er van gevonden, dus wil ik zelf experimenteren...of wat dacht je ?
De pijn is vandaag al bij al redelijk, maar op de rommelmarkt te Deinze heb ik verschrikkelijk af gezien. Ik voel dat ik steeds eerder aan die te grote pijn kom, wat uiteraard je doen en laten steeds vlugger belemmert. Ik moet steeds meer dingen verdelen in kleine beetjes. Zelfs naar de TV kijken moet ik op twee, drie manieren doen. En als ik bezoek heb, en enkele tijd bij en aan tafel blijf zitten, dan bekoop ik dat ook al... Niet dat je nu moet nalaten op bezoek te komen, in tegendeel, hoe meer hoe liever, maar neem het me dan niet kwalijk als ik wat van de stoel naar de zetel trek enzovoorts....
Ik ben weer aan 't zagen,sorry ! Ik zal 't nooit meer doen. Je hebt al meerdere keren gezien dat ik me erger aan dat natte voorjaar...Nochthans heb ik ook aan natte voorjaren goede herinneringen. Ik herinner me dat we ooit zo'n archi-slecht en nat voorjaar hadden, dat de voetpaden in het bosje voor onze deur onder water stonden, en dat hele stukken bos vol water stonden. Als je goe kijkt kun je de sporen daarvan wellicht nu nog zien, want toen hebben ze een deel van die voetpaden opgehoogd. Onder ander dat wegeltje van aan 't bruggetje tot aan de Armesnonville... In dat verzopen bos hebben Claude en ik heel wat uren gespeeld. Wij hadden uit een stuk balk een boot gemaakt. Heel simpel, we hadden aan de voorkant twee spieën afgezaagd, zo dat we een boeg hadden... en van een kapotte wekker hadden wij een motor gemaakt die wij boven op die balk hadden gemonteerd. Met aanbouw van stukken meccano (van mij) en Tecnic (van Claude) hadden we langs beide zijden een rad gemaakt, en onze mississippiboot was klaar. Nu en dan was het water wat dieper dan onze laarzen hoog waren, en dan liep het ijskoude water onze laarzen in... We hebben maar één keer natte kousen gehad, want daarvoor kregen we serieus onder ons voeten...Dus in het vervolg stonden we met ons blote voeten in die laarzen in dat ijskoude water, met onze kousen in onze broekzakken...
En nu zit ik te zagen... Wie weet is er hier en daar nog ergens een stel sloebers die in die modder en watermassa zit te spelen...Alhoewel, ik zie de jeugd niet veel meer echt spelen...
Allee, laat het dan maar regenen hé, ik zal daar ook niet meer over zagen.
tdju, als ik nog veel van die "goede" voornemens maak, weet ik binnenkort niet meer waarover ik nog moet schrijvelen....
tot de volgende ?
't Heeft zelfs al wat geregend, niet erg, maar toch. Dus mijn titel ziet er uit alsof het terecht zal zijn: alleen in de morgen was het bjoetifoel...
Ik heb gisteren geprobeerd om pyrografie te doen op dat palingvel, maar dat gaat dus niet...Het stinkt wel verschrikkelijk. Ik kijk uit naar andere soorten van ondergrond, mocht er iemand onder u in het bezit zijn van stuk(ken) leder, die niet of niet te donker is gekleurd, dan ben ik altijd liefhebber ! Op leder is het zeker mogelk te branden, maar je moet (zoals telkens) je techniek aanpassen aan de ondergrond. Op leder is het blijkbaar niet mogelijk te werken met schaduwen, tenminste, ik heb nog nooit voorbeelden er van gevonden, dus wil ik zelf experimenteren...of wat dacht je ?
De pijn is vandaag al bij al redelijk, maar op de rommelmarkt te Deinze heb ik verschrikkelijk af gezien. Ik voel dat ik steeds eerder aan die te grote pijn kom, wat uiteraard je doen en laten steeds vlugger belemmert. Ik moet steeds meer dingen verdelen in kleine beetjes. Zelfs naar de TV kijken moet ik op twee, drie manieren doen. En als ik bezoek heb, en enkele tijd bij en aan tafel blijf zitten, dan bekoop ik dat ook al... Niet dat je nu moet nalaten op bezoek te komen, in tegendeel, hoe meer hoe liever, maar neem het me dan niet kwalijk als ik wat van de stoel naar de zetel trek enzovoorts....
Ik ben weer aan 't zagen,sorry ! Ik zal 't nooit meer doen. Je hebt al meerdere keren gezien dat ik me erger aan dat natte voorjaar...Nochthans heb ik ook aan natte voorjaren goede herinneringen. Ik herinner me dat we ooit zo'n archi-slecht en nat voorjaar hadden, dat de voetpaden in het bosje voor onze deur onder water stonden, en dat hele stukken bos vol water stonden. Als je goe kijkt kun je de sporen daarvan wellicht nu nog zien, want toen hebben ze een deel van die voetpaden opgehoogd. Onder ander dat wegeltje van aan 't bruggetje tot aan de Armesnonville... In dat verzopen bos hebben Claude en ik heel wat uren gespeeld. Wij hadden uit een stuk balk een boot gemaakt. Heel simpel, we hadden aan de voorkant twee spieën afgezaagd, zo dat we een boeg hadden... en van een kapotte wekker hadden wij een motor gemaakt die wij boven op die balk hadden gemonteerd. Met aanbouw van stukken meccano (van mij) en Tecnic (van Claude) hadden we langs beide zijden een rad gemaakt, en onze mississippiboot was klaar. Nu en dan was het water wat dieper dan onze laarzen hoog waren, en dan liep het ijskoude water onze laarzen in... We hebben maar één keer natte kousen gehad, want daarvoor kregen we serieus onder ons voeten...Dus in het vervolg stonden we met ons blote voeten in die laarzen in dat ijskoude water, met onze kousen in onze broekzakken...
En nu zit ik te zagen... Wie weet is er hier en daar nog ergens een stel sloebers die in die modder en watermassa zit te spelen...Alhoewel, ik zie de jeugd niet veel meer echt spelen...
Allee, laat het dan maar regenen hé, ik zal daar ook niet meer over zagen.
tdju, als ik nog veel van die "goede" voornemens maak, weet ik binnenkort niet meer waarover ik nog moet schrijvelen....
tot de volgende ?
vrijdag, februari 23, 2007
Groot Nieuws !!!
Den Omloop van het volk (zaterdag 3 maa) passeert hier aan mijn deur ! Mochten er luiden zijn die wielersportminnend zijn, dan kunnen ze hier alvast komen kijken, en je zit hier in het hartje van de "bergen", zodat je mogelijkheid hebt de koers diverse keren te zien voorbij kreunen... Ter info, ongeveer rond 14.30 verwacht men hier de passage... Voor familie en vrienden staat er bovendien een fris pintje gereed...
Gedurende de week kunnen wij nu al genieten van de oefenende "elite"-renners... Vermoedelijk op dat ogenblik in natuurlijke staat, zonder d. o. p. e.... Alhoewel ze dan in groep in het kielzog van een wagen rijden heb je veel meer tijd om ze te "bewonderen"...
Mocht er iemand met een leuk spandoek aan mijn deur komen staan, dat mag ook, en als het spits genoeg is kom je misschien wel op de telesevisie...
zoiets als:
D e
O mloop
P robeert
E r zonder...
Je doet maar. Wij zelf voelen ons niet geroepen, want het feit dat de diverse koersen allemaal hier of in de onmiddellijke omgeving passeren, noopt heelder benden wielerterroristen om hier ook eens te komen vervuilen... Tja, als die coureurs hun pulle in de graskant mogen zwieren, dan mogen zij dat ook... Iedere belg is gelijk voor de wet, maar in feite bedoelen ze dat als de enen de wet mogen overtreden, den anderen dat ook mag...wat uiteraard iets heel anders is !
Maar ja... misschien zullen er ooit geleerde archeologen tot het besluit komen dat de bevolking in het vlaamse heuvelland leefde op drank uit blikjes...Want nergens liggen er zo véél !!!
Ik kreeg gisteren van Ivan een gedroogd vel van een paling. Ik moet toegeven dat het bij mij nooit zou komen het vel van een paling te drogen ... Bovendien dacht ik niet dat dit er als een soort leder zou uitzien, en noch minder dat het de indruk maakt echt sterk te zijn.. Het is precies een slangenvel... Ik heb er eentje meegebracht om eens te zien of het bruikbaar is om pyrografie op te doen. Lukt het dat kan ik er een heel pak krijgen.
Natuurlijk zijn dit vellen van grote palingen ! Ik heb zelden zo'n grote palingen gezien! Toen ik klein was ging ik regelmatig met pa en pee mee om op paling te gaan vissen, en wij vingen véél paling. Wij aten ook heel graag paling, gebakken in boter, en de beste paling was die van zo wat een duim dik... Heel grote paling zocten wij niet te vangen, om dat die veelal een grondsmaak had, en veel te vet was. Had je er toch enkele, dan werden die wel eens opgelegd in azijn, om zo minder vet te smaken. Maar die vellen zijn allemaal rond de 80 cm à 1 meter lang, dat zijn al heel serieuze kadetten !
Ik herinner mij nog, ik was een jaar of 10 oud, toen ik een vispermis had van "'t bosje "voor onze deur... En ik ging voor de eerste keer alleen vissen, aan de rozen in 't laiterietje... Ik ving een kanjer van een paling, zo groot dat ik er zelf geen weg mee wist, dat beest was sterker dan ik.
Gelukkig kwam ons moeder eens loeren hoe ik het alleen stelde, en kon zij mij helpen om dat beest van de haak te doen.
Maar 10 meter verder zat er nog een visser, een volwassen man, die nog niet gebaarde dat hij mij gezien had, en ons moeder maakte zich kwaad dat die lorejas een kind had laten sukkelen, zonder te helpen...En als ons moeder kwaad was...die visser heeft zijn boelke opgekraamd en is stillees gevlucht voor de moederlijke storm....
God, hoe lang is dat al allemaal geleden... Ik ben nog altijd mijn vader en onze buur (pee) dankbaar voor het feit dat ze mij leerden vissen, leerden genieten van de stilte en de rust aan de boord van 't water....Nu vis ik nooit meer op paling, die zit hier niet zo veel op de vijvers, en ik ga niet vissen op staatwaters....maar ik geniet nog steeds met grote teugen van het vissen. Vader is beginnen vissen om tot rust te komen, en zo zijn maagzweren te genezen, maar het werd ook voor hem een passie, net als voor mij...
Allee, t de volgende ?
Gedurende de week kunnen wij nu al genieten van de oefenende "elite"-renners... Vermoedelijk op dat ogenblik in natuurlijke staat, zonder d. o. p. e.... Alhoewel ze dan in groep in het kielzog van een wagen rijden heb je veel meer tijd om ze te "bewonderen"...
Mocht er iemand met een leuk spandoek aan mijn deur komen staan, dat mag ook, en als het spits genoeg is kom je misschien wel op de telesevisie...
zoiets als:
D e
O mloop
P robeert
E r zonder...
Je doet maar. Wij zelf voelen ons niet geroepen, want het feit dat de diverse koersen allemaal hier of in de onmiddellijke omgeving passeren, noopt heelder benden wielerterroristen om hier ook eens te komen vervuilen... Tja, als die coureurs hun pulle in de graskant mogen zwieren, dan mogen zij dat ook... Iedere belg is gelijk voor de wet, maar in feite bedoelen ze dat als de enen de wet mogen overtreden, den anderen dat ook mag...wat uiteraard iets heel anders is !
Maar ja... misschien zullen er ooit geleerde archeologen tot het besluit komen dat de bevolking in het vlaamse heuvelland leefde op drank uit blikjes...Want nergens liggen er zo véél !!!
Ik kreeg gisteren van Ivan een gedroogd vel van een paling. Ik moet toegeven dat het bij mij nooit zou komen het vel van een paling te drogen ... Bovendien dacht ik niet dat dit er als een soort leder zou uitzien, en noch minder dat het de indruk maakt echt sterk te zijn.. Het is precies een slangenvel... Ik heb er eentje meegebracht om eens te zien of het bruikbaar is om pyrografie op te doen. Lukt het dat kan ik er een heel pak krijgen.
Natuurlijk zijn dit vellen van grote palingen ! Ik heb zelden zo'n grote palingen gezien! Toen ik klein was ging ik regelmatig met pa en pee mee om op paling te gaan vissen, en wij vingen véél paling. Wij aten ook heel graag paling, gebakken in boter, en de beste paling was die van zo wat een duim dik... Heel grote paling zocten wij niet te vangen, om dat die veelal een grondsmaak had, en veel te vet was. Had je er toch enkele, dan werden die wel eens opgelegd in azijn, om zo minder vet te smaken. Maar die vellen zijn allemaal rond de 80 cm à 1 meter lang, dat zijn al heel serieuze kadetten !
Ik herinner mij nog, ik was een jaar of 10 oud, toen ik een vispermis had van "'t bosje "voor onze deur... En ik ging voor de eerste keer alleen vissen, aan de rozen in 't laiterietje... Ik ving een kanjer van een paling, zo groot dat ik er zelf geen weg mee wist, dat beest was sterker dan ik.
Gelukkig kwam ons moeder eens loeren hoe ik het alleen stelde, en kon zij mij helpen om dat beest van de haak te doen.
Maar 10 meter verder zat er nog een visser, een volwassen man, die nog niet gebaarde dat hij mij gezien had, en ons moeder maakte zich kwaad dat die lorejas een kind had laten sukkelen, zonder te helpen...En als ons moeder kwaad was...die visser heeft zijn boelke opgekraamd en is stillees gevlucht voor de moederlijke storm....
God, hoe lang is dat al allemaal geleden... Ik ben nog altijd mijn vader en onze buur (pee) dankbaar voor het feit dat ze mij leerden vissen, leerden genieten van de stilte en de rust aan de boord van 't water....Nu vis ik nooit meer op paling, die zit hier niet zo veel op de vijvers, en ik ga niet vissen op staatwaters....maar ik geniet nog steeds met grote teugen van het vissen. Vader is beginnen vissen om tot rust te komen, en zo zijn maagzweren te genezen, maar het werd ook voor hem een passie, net als voor mij...
Allee, t de volgende ?
donderdag, februari 22, 2007
Aspe
In twee nachten is er weer een aspe gepasseerd. Ik heb er nu al enkele gelezen, en ze worden wat voorspelbaar vind ik... Bovendien heb ik een hekel aan het seks-sausje dat hij te pas en te onpas over zijn boeken giet. Waar het in het verhaal te pas komt, stoort het mij niet, maar de voortdurend geobsedeerde inspecteur Van In begint me stillekes op de zenuween te werken...
Van mij mag het iets minder licht zijn... Kijk, al je een Mac Lean daar naast legt, dan zie je dat je de spanning tot enorme hoogten kunt opvoeren, zonder je peil naar beneden toe te nivelleren.
Maar ja, ik ben nu eenmaal een verslaafde lezer, en ik hen al zo veel gelezen dat ik wellicht de lat wat hoger leg dan de doorsnee-lezer. Bovendien zal een Aspe ongetwijfeld een deel mensen verleiden om ook eens te genieten van een boek, en wie weet worden dat dan ook echte boekenwurmen...
Als ik in twee nachten dat boek uit heb, wil dat dus niet zeggen dat ik er zo door begeesterd ben, maar dat ik weer niet veel geslapen heb... Je weet wel wat dat wil zeggen...
Vandaag ben ik dan nog maar eens bij tanteke geweest, heb ik geld voor haar afgehaald en al de gemaakte kosten betaald, en uiteraard ook tante bezocht. Ze gaat stillekes achteruit, ze blijft vermageren, klaagt van hoofdpijn en ze heeft nog steeds last van duizeligheid. Ze heeft wel geen water meer in haar voeten, waar zoiets het eerst kunt zien. Dus de behandeling werkt, maar de patiënt gaat achteruit...
Het weer is vandaag redelijk, vanmorgen heb ik zelfs eventjes de zon gezien. Maar de velden liggen er weer verzopen bij. Ik heb me op de weg naar Zingem weer geêrgerd, ik had weer het geluk die boer voor me te hebben. Een mens mag niet veralgemenen maar die schept er echt genoegen in de rijweg te blokkeren voor achterkomend verkeer. En als hij zijn hofgat eindelijk inrijdt, dan stopt hij in de bocht om eens goed te zien wie en hoeveel slachtoffers hij nu weer heeft gemaakt. Je moet niet denken dat je er niet voorbij zou kunnen, want er is geen enkel probleem voor het tegemoet rijdend verkeer, maar zodra hij een auto achter zich ziet komen, gaat hij ostentatief in het midden van de rijweg rijden... Ik zou hem kunnen wurgen !
Wat hebben die mensen daar aan ? hobby: eens lekker mensen pesten ????
Dat is iets wat ik nooit goed heb kunnen begrijpen, wat win je daar mee? En in het verkeer zie je dat steeds meer geeuren, tot het dan plots overgaat in echte agressie, met alle gevolgen van dien.
Iets wat mij ook echt stoort,zijn die bumperklevers, die je zo proberen op te jutten... Als het bij klaarlichte dag is, heb ik daar een leuk truukje tegen ! Als ze werkelijk heel dicht zitten, dan blijf je gewoon dezelfde snelheid rijden, en je steekt gewoon eens je lichten aan. Gegarandeerd dat zij op hun rem duwen, want in de minieme reactietijd die zij zichzelf hebben toegemeten, kunnen zij zich echt niet permitteren om te zien of dat nu gewone lichten of stoplichten zijn die plots oplichten... Gewoonlijk begrijpen ze de hint wel, en blijven iets verder van je af... en dat zonder dat je agressie hebt getoont...Probeer het maar eens !
Veerle had een "goed"rapport van de dokter, het is niet haar rug, het komt voort van de spieren. Dat is uiteraard beter dan een rugletsel, spieren kunnen over het algemeen gemakkelijk herstellen. Het doet pijn, maar de heling is meestal volledig. Goed nieuws dus !
Voila, ik ga er mee stoppen, tot de volgende ?
Van mij mag het iets minder licht zijn... Kijk, al je een Mac Lean daar naast legt, dan zie je dat je de spanning tot enorme hoogten kunt opvoeren, zonder je peil naar beneden toe te nivelleren.
Maar ja, ik ben nu eenmaal een verslaafde lezer, en ik hen al zo veel gelezen dat ik wellicht de lat wat hoger leg dan de doorsnee-lezer. Bovendien zal een Aspe ongetwijfeld een deel mensen verleiden om ook eens te genieten van een boek, en wie weet worden dat dan ook echte boekenwurmen...
Als ik in twee nachten dat boek uit heb, wil dat dus niet zeggen dat ik er zo door begeesterd ben, maar dat ik weer niet veel geslapen heb... Je weet wel wat dat wil zeggen...
Vandaag ben ik dan nog maar eens bij tanteke geweest, heb ik geld voor haar afgehaald en al de gemaakte kosten betaald, en uiteraard ook tante bezocht. Ze gaat stillekes achteruit, ze blijft vermageren, klaagt van hoofdpijn en ze heeft nog steeds last van duizeligheid. Ze heeft wel geen water meer in haar voeten, waar zoiets het eerst kunt zien. Dus de behandeling werkt, maar de patiënt gaat achteruit...
Het weer is vandaag redelijk, vanmorgen heb ik zelfs eventjes de zon gezien. Maar de velden liggen er weer verzopen bij. Ik heb me op de weg naar Zingem weer geêrgerd, ik had weer het geluk die boer voor me te hebben. Een mens mag niet veralgemenen maar die schept er echt genoegen in de rijweg te blokkeren voor achterkomend verkeer. En als hij zijn hofgat eindelijk inrijdt, dan stopt hij in de bocht om eens goed te zien wie en hoeveel slachtoffers hij nu weer heeft gemaakt. Je moet niet denken dat je er niet voorbij zou kunnen, want er is geen enkel probleem voor het tegemoet rijdend verkeer, maar zodra hij een auto achter zich ziet komen, gaat hij ostentatief in het midden van de rijweg rijden... Ik zou hem kunnen wurgen !
Wat hebben die mensen daar aan ? hobby: eens lekker mensen pesten ????
Dat is iets wat ik nooit goed heb kunnen begrijpen, wat win je daar mee? En in het verkeer zie je dat steeds meer geeuren, tot het dan plots overgaat in echte agressie, met alle gevolgen van dien.
Iets wat mij ook echt stoort,zijn die bumperklevers, die je zo proberen op te jutten... Als het bij klaarlichte dag is, heb ik daar een leuk truukje tegen ! Als ze werkelijk heel dicht zitten, dan blijf je gewoon dezelfde snelheid rijden, en je steekt gewoon eens je lichten aan. Gegarandeerd dat zij op hun rem duwen, want in de minieme reactietijd die zij zichzelf hebben toegemeten, kunnen zij zich echt niet permitteren om te zien of dat nu gewone lichten of stoplichten zijn die plots oplichten... Gewoonlijk begrijpen ze de hint wel, en blijven iets verder van je af... en dat zonder dat je agressie hebt getoont...Probeer het maar eens !
Veerle had een "goed"rapport van de dokter, het is niet haar rug, het komt voort van de spieren. Dat is uiteraard beter dan een rugletsel, spieren kunnen over het algemeen gemakkelijk herstellen. Het doet pijn, maar de heling is meestal volledig. Goed nieuws dus !
Voila, ik ga er mee stoppen, tot de volgende ?
woensdag, februari 21, 2007
Weet je nog wel,
die avond in de regen, heel verliefd en heel verlegen
samen,
onder moeders paraplu...
't regent
de grond is nat,
de lucht is nat
de grond waar nog wat stof op zat
is nat, dat zacht in slijk vergaat
de fietser die wordt nat
als hij zuchtend naar zijn werk toe gaat...
't REEEGENT !!!!
Wééral !
Maar we mogen niet klagen, we hebben het in februari nog nooit zo warm gehad ! Ja, met de warme truien aan bij de radiator, starend door het raam naar de regen... Warm... Het enige winstpunt is dat waarschijnlijk mijn chauffage minder zal (zou ?) gebrand hebben dan anders ... Wat anders ? Gewoon pesterij ! de mazout was goedkoop nadat ik de mijne gevuld had met dure, en zal weer net duur worden bij de volgende vulling...want ik zal het net zoveel langer uitzingen met mijn dure mazout tot hij weer aan een historisch hoogtepunt staat !
En ik mag niet klagen, echt niet, ik kan mijn tank nog laten vullen...Ik zie hier in mijn wijk iedere week aan het zelfde huis een tankwagen stoppen en een klein beetje mazout lossen...genoeg tot de volgende week...Nee, ik mag niet klagen...echt niet..
Ik moet nog maar eens naar Zingem, neen, niet naar tanteke...Naar de brave buurvrouw... De bejaardenhelpster zal maar één keer in de week meer langskomen, er is geen werk genoeg...De buurvrouw strijkt en wast teveel... Van mij mag dat allemaal, maar het moet niet, en duren is een schone stad, maar blijven duren... Ik zal dus voorzichtig met de buurvrouw moeten praten om te weten of de belasting voor haar niet te erg wordt...
Weet je, ik deed liever onderhandelingen met een werkgever, als vertegenwoordiger van de vakbond, dan zo iets... Ik heb het gevoel dat ik voortdurend op eieren moet lopen. Ik wil de laatste van de echt goede buren niet voor het hoofd stoten, wat zij doet is grandioos, maar niemand weet hoelang wij nog met die situatie zitten, en ik heb liever een oplossing die ook op lange termijn houdbaar is... Het kan morgen gedaan zijn, maar het kan ook nog een hele tijd duren. Als wij door de genomen maatregelen alle druk voor tante wegnemen dan denk ik dat dat hart nog wel enige tijd kan blijven pruttelen. Hopelijk voor haar.
Ik ga stilletjes stoppen, me wat bezinnen hoe ik dat best zou aanpakken zonder kwetsend te zijn en dat brave mensje niet voor het hoofd te stoten...
tot de volgende ?
samen,
onder moeders paraplu...
't regent
de grond is nat,
de lucht is nat
de grond waar nog wat stof op zat
is nat, dat zacht in slijk vergaat
de fietser die wordt nat
als hij zuchtend naar zijn werk toe gaat...
't REEEGENT !!!!
Wééral !
Maar we mogen niet klagen, we hebben het in februari nog nooit zo warm gehad ! Ja, met de warme truien aan bij de radiator, starend door het raam naar de regen... Warm... Het enige winstpunt is dat waarschijnlijk mijn chauffage minder zal (zou ?) gebrand hebben dan anders ... Wat anders ? Gewoon pesterij ! de mazout was goedkoop nadat ik de mijne gevuld had met dure, en zal weer net duur worden bij de volgende vulling...want ik zal het net zoveel langer uitzingen met mijn dure mazout tot hij weer aan een historisch hoogtepunt staat !
En ik mag niet klagen, echt niet, ik kan mijn tank nog laten vullen...Ik zie hier in mijn wijk iedere week aan het zelfde huis een tankwagen stoppen en een klein beetje mazout lossen...genoeg tot de volgende week...Nee, ik mag niet klagen...echt niet..
Ik moet nog maar eens naar Zingem, neen, niet naar tanteke...Naar de brave buurvrouw... De bejaardenhelpster zal maar één keer in de week meer langskomen, er is geen werk genoeg...De buurvrouw strijkt en wast teveel... Van mij mag dat allemaal, maar het moet niet, en duren is een schone stad, maar blijven duren... Ik zal dus voorzichtig met de buurvrouw moeten praten om te weten of de belasting voor haar niet te erg wordt...
Weet je, ik deed liever onderhandelingen met een werkgever, als vertegenwoordiger van de vakbond, dan zo iets... Ik heb het gevoel dat ik voortdurend op eieren moet lopen. Ik wil de laatste van de echt goede buren niet voor het hoofd stoten, wat zij doet is grandioos, maar niemand weet hoelang wij nog met die situatie zitten, en ik heb liever een oplossing die ook op lange termijn houdbaar is... Het kan morgen gedaan zijn, maar het kan ook nog een hele tijd duren. Als wij door de genomen maatregelen alle druk voor tante wegnemen dan denk ik dat dat hart nog wel enige tijd kan blijven pruttelen. Hopelijk voor haar.
Ik ga stilletjes stoppen, me wat bezinnen hoe ik dat best zou aanpakken zonder kwetsend te zijn en dat brave mensje niet voor het hoofd te stoten...
tot de volgende ?
dinsdag, februari 20, 2007
zomaar
Heb je vanmorgen al eens de moeite genomen om je ogen te openen ? Echt te openen, wijd ! Kijk dan eens in de spiegel... Herken je die wijdopen ogen ?
Gek hé ! Het zijn je eigen ogen, van toen je nog heel jong waart... De ogen die je kunt zien op die heel oude fotootjes...
Hoe en wanneer zijn je ogen zich langzaam gaan "dimmen" ? Toen je het kind zijn verloor ? Toen je de verwondering over alles, over gans de wereld verloren bent ?
Want die wijdopen ogen zijn spiegels van ver- en bewonderig over alles wat ze zien...
Wanneer en waarom ben je die verwondering kwijtgeraakt ?
Misschien kunnen die oude fotootjes...Maar neen, het is blijkbaar niet plots gegaan...Het is langzaam gekomen, een dagje met een keer...Plots was je dat kinderlijke,dat opene, dat heerlijke, dat ontdekkende, dat nieuwe kwijt...beetje bij beetje verloor je al je illusies en de verwonderde blik in je ogen.
Hou je ogen zo maar eens wijd open, zoals vroeger... Zie je dat het witte plots veel witter is ? Dat alles helderder is ? Verwondert je dat ?
Zou verwondering, nieuwsgierigheid, openheid te beheersen zijn?
Of is dat alleen bij die rare homo sapiensis die nog het vermogen hebben hun oren te "spitsen"? Ik weet dat niet iedereen zijn oren kan bewegen, en zij die het kunnen zullen dan vastgesteld hebben dat niet alleen de oren, maar de ganse hoofdhuid naar achteren glijd, en het gezicht opentrekt, ook de ogen...zonder het voorhoofd te rimpelen... je krijgt een "open" gezicht...
Ik behoor niet alleen tot die zeldzame groep, bovendien kan ik ook mijn neusvleugels wijd open zetten, om alle geuren intenser bij mij binnen te krijgen en te analyseren...
Net zoals de "wijsheid"s-tanden zijn dat zaken die bij de mensen aan het verdwijnen zijn. De groep mensen die dit nog kunnen wordt bij iedere generatie kleiner en kleiner...
Of dit een goede zaak is ???
Bij de kippen heeft men de laatste decennia gewerkt naar de creatie van superkippen...Men wou komen tot een kippenras dat in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk fijn wit vlees produceerde, men wou komen tot een ander kippenras dat zo vroeg mogelijk begon eieren te leggen, gedurende een zolang mogelijke tijd, met een zo hoog mogelijke eiproductie, men wou voor de klein behuisde stadsmens een kippenras creëren, die zo klein was, dat je in een fikse kanariekooi rustig een koppeltje kon houden...
En wonder boven wonder lukte men in al die betrachtingen! Maar dan stelde men vast dat bepaalde bijna vergeten ziekten weer de kop opstaken, en verstandige kip-ologen herinnerden zich dat er in de oude kippenrassen bepaalde rassen waren die immuun ware voor die ziektn en die afwijkingen...En men ging op zoek naar de "idioot" die was blijven kweken met dat oude ras, er had wel minder vlees, het lei ook niet alle dagen een ei, maar het was mooi, en zijn vader en zijn grootvader waren altijd goed geweest met die kippen... Kortom, die oude rassen betekenden de redding van "de kip"... het eindproduct is nu niet meer het nec plus ultra, maar het is een goede, een sterke en een mooie kip...zoals vroeger...
Wie weet zullen mijn genen, met die gekke mogelijkheden, ook van belang blijken in de strijd tegen wie weet wat ....
Ik zit hier nu, heel gelukkig, mijn neus wijd open te sperren, en mijn oren te spitsen, met wijd geopende ogen mijzelf weer kind te voelen en me te verwonderen over
al
die
mensen
die
mijn
blog
lezen...
tot de volgende ???????
Gek hé ! Het zijn je eigen ogen, van toen je nog heel jong waart... De ogen die je kunt zien op die heel oude fotootjes...
Hoe en wanneer zijn je ogen zich langzaam gaan "dimmen" ? Toen je het kind zijn verloor ? Toen je de verwondering over alles, over gans de wereld verloren bent ?
Want die wijdopen ogen zijn spiegels van ver- en bewonderig over alles wat ze zien...
Wanneer en waarom ben je die verwondering kwijtgeraakt ?
Misschien kunnen die oude fotootjes...Maar neen, het is blijkbaar niet plots gegaan...Het is langzaam gekomen, een dagje met een keer...Plots was je dat kinderlijke,dat opene, dat heerlijke, dat ontdekkende, dat nieuwe kwijt...beetje bij beetje verloor je al je illusies en de verwonderde blik in je ogen.
Hou je ogen zo maar eens wijd open, zoals vroeger... Zie je dat het witte plots veel witter is ? Dat alles helderder is ? Verwondert je dat ?
Zou verwondering, nieuwsgierigheid, openheid te beheersen zijn?
Of is dat alleen bij die rare homo sapiensis die nog het vermogen hebben hun oren te "spitsen"? Ik weet dat niet iedereen zijn oren kan bewegen, en zij die het kunnen zullen dan vastgesteld hebben dat niet alleen de oren, maar de ganse hoofdhuid naar achteren glijd, en het gezicht opentrekt, ook de ogen...zonder het voorhoofd te rimpelen... je krijgt een "open" gezicht...
Ik behoor niet alleen tot die zeldzame groep, bovendien kan ik ook mijn neusvleugels wijd open zetten, om alle geuren intenser bij mij binnen te krijgen en te analyseren...
Net zoals de "wijsheid"s-tanden zijn dat zaken die bij de mensen aan het verdwijnen zijn. De groep mensen die dit nog kunnen wordt bij iedere generatie kleiner en kleiner...
Of dit een goede zaak is ???
Bij de kippen heeft men de laatste decennia gewerkt naar de creatie van superkippen...Men wou komen tot een kippenras dat in de kortst mogelijke tijd zoveel mogelijk fijn wit vlees produceerde, men wou komen tot een ander kippenras dat zo vroeg mogelijk begon eieren te leggen, gedurende een zolang mogelijke tijd, met een zo hoog mogelijke eiproductie, men wou voor de klein behuisde stadsmens een kippenras creëren, die zo klein was, dat je in een fikse kanariekooi rustig een koppeltje kon houden...
En wonder boven wonder lukte men in al die betrachtingen! Maar dan stelde men vast dat bepaalde bijna vergeten ziekten weer de kop opstaken, en verstandige kip-ologen herinnerden zich dat er in de oude kippenrassen bepaalde rassen waren die immuun ware voor die ziektn en die afwijkingen...En men ging op zoek naar de "idioot" die was blijven kweken met dat oude ras, er had wel minder vlees, het lei ook niet alle dagen een ei, maar het was mooi, en zijn vader en zijn grootvader waren altijd goed geweest met die kippen... Kortom, die oude rassen betekenden de redding van "de kip"... het eindproduct is nu niet meer het nec plus ultra, maar het is een goede, een sterke en een mooie kip...zoals vroeger...
Wie weet zullen mijn genen, met die gekke mogelijkheden, ook van belang blijken in de strijd tegen wie weet wat ....
Ik zit hier nu, heel gelukkig, mijn neus wijd open te sperren, en mijn oren te spitsen, met wijd geopende ogen mijzelf weer kind te voelen en me te verwonderen over
al
die
mensen
die
mijn
blog
lezen...
tot de volgende ???????
maandag, februari 19, 2007
Complot
Herinner je je nog, hoe je vroeger soms ganse gesprekken kon afluisteren langs de telefoon ? Je nam de hoorn op, en je zat midden in een gesprek...Je kon zelfs meepraten, met allerlei gekke gevolgen bij de verbaasde lijn-genoten...
Het was net zoiets, maar totaal anders... Ik hoorde, neen, zo is het niet, ik ... voelde, hoorde, zag ? plots een gesprek tussen twee ...individuën? Het was gek, ik "hoorde" hen in mijn hoofd...Anny zat naast me, en zij hoorde niets, zij bleef rustig naar "familie" kijken... Ik hoorde hen duidelijk, net alsof ze vlak naast me bezig waren...Maar dan volledig in mijn gedachten...Gek ! Ik dacht meteen dat ze wellicht ook mij hoorden, hoorden? denken??, en probeerde mij vrij te maken van alle gedachten in die richtng, maar net door dat te doen, denk je natuurlijk juist wel in die "gedachten"...Maar het "gesprek" bleef rustig verder gaan, blijkbaar hoorden-voelden ze mij niet...
."..28.763, in één jaar, dat is bijna drie procent van dit belgenlandje ! Zoveel hebben we er nog nooit in één jaar gekregen !"...het was wat stil, en toen kwam van de andere kant: "Ja, maar ze beginnen precies iets gewaar te worden, ze praten ervan op TV"..."Ja, maar daar spreken ze maar van enkele duizenden, blijkbaar verzwijgen de dokters heel wat de doden door wat zij noemen hospitaalbacterie..." "Niettemin, we moeten oppassen !" "Bah neen !, de regering en al de instanties die in aanmerking komen bouwen nog steeds volgens onze richtlijnen !"Het was enkele ogenblikken stil en toen "Ik denk dat we toch een alternatieve besmettingswijze moeten beginnen uitwerken !, ooit zal er toch wel iemand zijn die een link legt tussen die holle zolderingen vol leidingen, en de verspreiding van de bacteriën via de openingen tussen de plafondtegels en langs die open kanalen vol leidingsbuizen??" "Ja, er waren er al enkele, maar voor ze iets konden doen waren ze, helaas, allemaal gestorven...door een ziekenhuisbacterie !!!!hihihi "....
Dan was plots het gesprek blijkbaar gedaan...of de link verbroken... Ik hoorde niets meer... Mocht ik plots ook ziek worden, wil jij dan deze blog voorleggen aan de verantwoordelijke instanties??? Maar let op, zeg het niet tegen de verkeerde !!!
Ik ben bezig aan een boek van Roald Dahl, je weet wel, die van die bizarre verhalen...
Het regent niet, het is niet koud, maar er hangt weer wat mist, en het ziet er echt ongezond uit !We zullen moeten zorg dragen voor onze gezondheid, want toen ik gisteren mijn wekelijks gezondheidsrapport moest invullen op de "grote griepmeting", zag ik dat we momenteel in een echte griepepidemie zitten... Oscillococcinum bij de hand houden dus!
Veerle is vlug langs gekomen, ze moest foto's van haar rug laten nemen, om woensdag bij de specialist terug te gaan. Ze is toch iets beter met die inspuitingen, maar het is nog lang niet gedaan. De kans zit er in dat Veerle, aan de zelfde huurprijs, een volledig huis krijgt in plaats van haar huidig appartementje... We zien wel, maar we gaan niet te vlug toehappen, het moet er in orde zijn, ze moet geen bijkomende kosten hebben.
Ik nam gisteren een bad, en vermits ik me redelijk voelde, heb ik een normaal bad genomen, in plaats van met zo'n badstoeltje... Ik voel me nooit echt goed gewassen met zo'n stoel! Ik hou er van eens heerlijk in het warme water te liggen... Maar ja, dan moet je er nadien weer uit kruipen ook hé, en dat is altijd een moeilijke bevalling... en zo heb ik me natuurlijk weer geforceerd, en zit ik nu weer met meer pijn ...
Nu ja, 't zal wel weer beteren ook zeker?
Tot de volgende ?
Het was net zoiets, maar totaal anders... Ik hoorde, neen, zo is het niet, ik ... voelde, hoorde, zag ? plots een gesprek tussen twee ...individuën? Het was gek, ik "hoorde" hen in mijn hoofd...Anny zat naast me, en zij hoorde niets, zij bleef rustig naar "familie" kijken... Ik hoorde hen duidelijk, net alsof ze vlak naast me bezig waren...Maar dan volledig in mijn gedachten...Gek ! Ik dacht meteen dat ze wellicht ook mij hoorden, hoorden? denken??, en probeerde mij vrij te maken van alle gedachten in die richtng, maar net door dat te doen, denk je natuurlijk juist wel in die "gedachten"...Maar het "gesprek" bleef rustig verder gaan, blijkbaar hoorden-voelden ze mij niet...
."..28.763, in één jaar, dat is bijna drie procent van dit belgenlandje ! Zoveel hebben we er nog nooit in één jaar gekregen !"...het was wat stil, en toen kwam van de andere kant: "Ja, maar ze beginnen precies iets gewaar te worden, ze praten ervan op TV"..."Ja, maar daar spreken ze maar van enkele duizenden, blijkbaar verzwijgen de dokters heel wat de doden door wat zij noemen hospitaalbacterie..." "Niettemin, we moeten oppassen !" "Bah neen !, de regering en al de instanties die in aanmerking komen bouwen nog steeds volgens onze richtlijnen !"Het was enkele ogenblikken stil en toen "Ik denk dat we toch een alternatieve besmettingswijze moeten beginnen uitwerken !, ooit zal er toch wel iemand zijn die een link legt tussen die holle zolderingen vol leidingen, en de verspreiding van de bacteriën via de openingen tussen de plafondtegels en langs die open kanalen vol leidingsbuizen??" "Ja, er waren er al enkele, maar voor ze iets konden doen waren ze, helaas, allemaal gestorven...door een ziekenhuisbacterie !!!!hihihi "....
Dan was plots het gesprek blijkbaar gedaan...of de link verbroken... Ik hoorde niets meer... Mocht ik plots ook ziek worden, wil jij dan deze blog voorleggen aan de verantwoordelijke instanties??? Maar let op, zeg het niet tegen de verkeerde !!!
Ik ben bezig aan een boek van Roald Dahl, je weet wel, die van die bizarre verhalen...
Het regent niet, het is niet koud, maar er hangt weer wat mist, en het ziet er echt ongezond uit !We zullen moeten zorg dragen voor onze gezondheid, want toen ik gisteren mijn wekelijks gezondheidsrapport moest invullen op de "grote griepmeting", zag ik dat we momenteel in een echte griepepidemie zitten... Oscillococcinum bij de hand houden dus!
Veerle is vlug langs gekomen, ze moest foto's van haar rug laten nemen, om woensdag bij de specialist terug te gaan. Ze is toch iets beter met die inspuitingen, maar het is nog lang niet gedaan. De kans zit er in dat Veerle, aan de zelfde huurprijs, een volledig huis krijgt in plaats van haar huidig appartementje... We zien wel, maar we gaan niet te vlug toehappen, het moet er in orde zijn, ze moet geen bijkomende kosten hebben.
Ik nam gisteren een bad, en vermits ik me redelijk voelde, heb ik een normaal bad genomen, in plaats van met zo'n badstoeltje... Ik voel me nooit echt goed gewassen met zo'n stoel! Ik hou er van eens heerlijk in het warme water te liggen... Maar ja, dan moet je er nadien weer uit kruipen ook hé, en dat is altijd een moeilijke bevalling... en zo heb ik me natuurlijk weer geforceerd, en zit ik nu weer met meer pijn ...
Nu ja, 't zal wel weer beteren ook zeker?
Tot de volgende ?
zondag, februari 18, 2007
Bij zonder...
Vol ledig, en zo zijn er nog woorden, waarvan u zich als zinnig (?) mens afvraagt "van waar komt dat ?"
Waarschijnlijk wordt het vol ledig als je bij zonder legt? Ik moet zeggen, dat klinkt mij al iets logischer in het oor... alhoewel...
Neen, ik zit maar wat te zeveren, mijn dag is slecht begonnen. Gisteren konden wij niet naar de rommelmarkt, omdat wij de tweeling te gast hadden, en vandaag zouden wij dan maar eens naar Ronse gaan zien...Daar zou een nieuwe wekelijkse rommelmarkt zijn, met tot 200 standen.. Wij zijn er geweest, en gelukkig ben ik die parking, de plaats van het gebeuren, op gereden, anders had ik die 3 (drie) miezerige kleine standjes niet eens opgemerkt...
Ik ben dan in het terugkomen maar langs mijn favoriete brandstofpomp gereden, om mijn tank bij te vullen met goedkope diesel...
Gelukkig is Ronse niet zoooo ver van hier, ik bedacht in het terugkeren, dat ik dat voor mijn ziekworden eens gelopen heb... Gelopen, gejogd van hier naar Ronse en terug, met in een heupzakje drie van die drankkartonnetjes met fruitsap. Nu raak ik geen 50 meter ver zonder pijn. Ik vond dat joggen heerlijk, gewoon zo maar op het gemak lopen, genieten van de inspanning en van het langs je lopende zweet. Het mocht koud zijn, je voelde dat niet, in tegendeel, zelfs bij heel koud weer liep je daar te zweten. Eén keer heb ik het koud gehad, toen ik mijn voet omzwikte, en ik al hinken naar huis moest...Daar je dan geen inspannng meer doet, en je dus niet meer zweet, voelen je natte kleren plots ijskoud aan...
Ik liep het liefst alleen, op mijn eigen tempo. Als je met iemand meeloopt, dan heb je altijd de neiging je snelheid wat op de ander te richten, en loop je niet echt op je gemak. Zelfs als ik de 20 km van Brussel of de 20 km van Mons liep, liep ik in het begin altijd wat te vlugmeegetrokken door de anderen, en dan was de inspanning direkt veel lastiger. Mons was zo al lastig, door de vele heuvels en de vele kasseien. Ik wist dat ik nogal vlug mijn voeten verzwikte, dus liep ik gespannen als de bodem niet effen was.
Nu nog doet het pijn als ik een jogger zie passeren...
Gisteren waren de kinderen hier druk aan het tekenen, en ze wilden zo graag ook eens een tekening "branden"... Ik liet hen hun mooiste tekening overtekenen op een karton, gaf hen nog wat tips om de tekening te verbeteren (zo leerde ik hen dakpannen tekenen).
Gwendolyn was de eerste om eens pyrografie te doen. Het vergde verbluffend weinig uitleg om haar aan werk te zetten, en ik moest alleen de hitte wat regelen opdat zij zelfs wat schaduwwerk zou doen. Dat kind is echt een natuurtalent op tekengebied ! Kimberly echter zat daar gespannen en in schokjes te werken, gewoon van schrik, want die warme stift was toch zo dicht bij haar handen hé ! Niettemin werkte zij ook haar tekening af, maar schaduwen hoefden niet, ze was al blij dat het er op stond... Het enige waar ze alletwee wat last van hadden was dat ze hun snelheidvan tekenen moesten regelen naar de hitte van de stift. De stift mag ook niet te vlug bewogen worden, anders heeft hij niet de tijd in te branden...
Morgen zulen ze hun tekening meenemen naar de school...
Eigenlijk zouden die twee, en vooral Gwendolyn naar de tekenacademie moeten, maar ook daar is die wekelijkse "naar vader dag" een pest voor ! Het zijn altijd weer de kinderen die het slachtoffer zijn...
Nu ja, we doen wat we kunnen, en volgend jaar gaan ze naar de academie, zo veel als ze kunnen, ieder winst is belangrijk !
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
Waarschijnlijk wordt het vol ledig als je bij zonder legt? Ik moet zeggen, dat klinkt mij al iets logischer in het oor... alhoewel...
Neen, ik zit maar wat te zeveren, mijn dag is slecht begonnen. Gisteren konden wij niet naar de rommelmarkt, omdat wij de tweeling te gast hadden, en vandaag zouden wij dan maar eens naar Ronse gaan zien...Daar zou een nieuwe wekelijkse rommelmarkt zijn, met tot 200 standen.. Wij zijn er geweest, en gelukkig ben ik die parking, de plaats van het gebeuren, op gereden, anders had ik die 3 (drie) miezerige kleine standjes niet eens opgemerkt...
Ik ben dan in het terugkomen maar langs mijn favoriete brandstofpomp gereden, om mijn tank bij te vullen met goedkope diesel...
Gelukkig is Ronse niet zoooo ver van hier, ik bedacht in het terugkeren, dat ik dat voor mijn ziekworden eens gelopen heb... Gelopen, gejogd van hier naar Ronse en terug, met in een heupzakje drie van die drankkartonnetjes met fruitsap. Nu raak ik geen 50 meter ver zonder pijn. Ik vond dat joggen heerlijk, gewoon zo maar op het gemak lopen, genieten van de inspanning en van het langs je lopende zweet. Het mocht koud zijn, je voelde dat niet, in tegendeel, zelfs bij heel koud weer liep je daar te zweten. Eén keer heb ik het koud gehad, toen ik mijn voet omzwikte, en ik al hinken naar huis moest...Daar je dan geen inspannng meer doet, en je dus niet meer zweet, voelen je natte kleren plots ijskoud aan...
Ik liep het liefst alleen, op mijn eigen tempo. Als je met iemand meeloopt, dan heb je altijd de neiging je snelheid wat op de ander te richten, en loop je niet echt op je gemak. Zelfs als ik de 20 km van Brussel of de 20 km van Mons liep, liep ik in het begin altijd wat te vlugmeegetrokken door de anderen, en dan was de inspanning direkt veel lastiger. Mons was zo al lastig, door de vele heuvels en de vele kasseien. Ik wist dat ik nogal vlug mijn voeten verzwikte, dus liep ik gespannen als de bodem niet effen was.
Nu nog doet het pijn als ik een jogger zie passeren...
Gisteren waren de kinderen hier druk aan het tekenen, en ze wilden zo graag ook eens een tekening "branden"... Ik liet hen hun mooiste tekening overtekenen op een karton, gaf hen nog wat tips om de tekening te verbeteren (zo leerde ik hen dakpannen tekenen).
Gwendolyn was de eerste om eens pyrografie te doen. Het vergde verbluffend weinig uitleg om haar aan werk te zetten, en ik moest alleen de hitte wat regelen opdat zij zelfs wat schaduwwerk zou doen. Dat kind is echt een natuurtalent op tekengebied ! Kimberly echter zat daar gespannen en in schokjes te werken, gewoon van schrik, want die warme stift was toch zo dicht bij haar handen hé ! Niettemin werkte zij ook haar tekening af, maar schaduwen hoefden niet, ze was al blij dat het er op stond... Het enige waar ze alletwee wat last van hadden was dat ze hun snelheidvan tekenen moesten regelen naar de hitte van de stift. De stift mag ook niet te vlug bewogen worden, anders heeft hij niet de tijd in te branden...
Morgen zulen ze hun tekening meenemen naar de school...
Eigenlijk zouden die twee, en vooral Gwendolyn naar de tekenacademie moeten, maar ook daar is die wekelijkse "naar vader dag" een pest voor ! Het zijn altijd weer de kinderen die het slachtoffer zijn...
Nu ja, we doen wat we kunnen, en volgend jaar gaan ze naar de academie, zo veel als ze kunnen, ieder winst is belangrijk !
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
zaterdag, februari 17, 2007
slapers...
Vannacht hebben de tweeling hier geslapen, Veerle moest om 8.15 naar het hospitaal voor een onderzoek van haar rug. Om 9 uur was ze hier al terug. Woensdag moet ze terug om foto's en verder onderzoek.. Vandaag kreeg ze een inspuiting op de pijnlijke plaats zelf...Haar zenuwen van haar been zijn nog niet aangetast, dus dat is alvast goed nieuws. Hopelijk heeft ze ondertussen al wat minder pijn.
Gisteren was het hier kotje-vol ! Luc (vissen) kwam met Willy en hun respectieve echtgenotes eens op bezoek, met hun bestelling voor het maken van onderlijntjes om te vissen. Ik moet veertig onderlijntjes maken voor bliek en een tiental voor karper... Ik zal een paar uurtjes zoet zijn. We hebben gezellig zitten babbelen onder het nutten van een paar flessen wijn. Ondertussen kwam Veerle hier de kinderen afzetten, en bleef ook nog een halfuurtje mee babbelen. Ze was juist weg toen Bart binnen kwam...ondertussen zijn Luc en Willy dan weer vertrokken, zodat we nog een beetje konden babbelen met Bart en de tweeling die Bart helemaal in beslag namen...
Luc heeft een van mijn hanen meegenomen... Ik heb er nog 4 over, mocht je kandidaten kennen, het is gratis...en het zijn echt mooie dieren !
Luc zal de vis-permis halen, en dan kunnen wij weer gaan vissen, eindelijk!
Nu iets anders, heb je al eens de moeite gedaan om niet alleen de blog te lezen, maar ook de commentaren ? Als je dat doet, dan zul je vaststellen dat de ideeën die ik hier zomaar uit mijn mouw zit te schudden, niet zo dwaas zijn... ze word gebruikt ( misschien als voorbeeld hoe het niet moet, maar ze worden gebruikt !)
Ik laat dus iets na in deze wereld... Precies zoals in dat liedje waar een stroom nooit meer dezelfde is, door het verleggen van één steen... Wij denken daar te weinig aan, hoe weinig we ook doen, we veroorzaken een verandering die de wereld verandert ! Ik denk dikwijls aan die mensen die zich altijd minderwaardig voelen, ze zijn zich niet bewust van het feit dat zij ook de wereld rondom hen voortdurend beïnvloeden en veranderen...Wellicht zouden zij zich dan meteen niet zo min voelen...
We zitten nu terug in een periode droog weer, eindelijk, want het water staat op het land, de grond is verzadigd, of het water dringt niet meer door in de grond die door al die zware landbouwmachines is dicht gewalst...
Tot de volgende ?
Gisteren was het hier kotje-vol ! Luc (vissen) kwam met Willy en hun respectieve echtgenotes eens op bezoek, met hun bestelling voor het maken van onderlijntjes om te vissen. Ik moet veertig onderlijntjes maken voor bliek en een tiental voor karper... Ik zal een paar uurtjes zoet zijn. We hebben gezellig zitten babbelen onder het nutten van een paar flessen wijn. Ondertussen kwam Veerle hier de kinderen afzetten, en bleef ook nog een halfuurtje mee babbelen. Ze was juist weg toen Bart binnen kwam...ondertussen zijn Luc en Willy dan weer vertrokken, zodat we nog een beetje konden babbelen met Bart en de tweeling die Bart helemaal in beslag namen...
Luc heeft een van mijn hanen meegenomen... Ik heb er nog 4 over, mocht je kandidaten kennen, het is gratis...en het zijn echt mooie dieren !
Luc zal de vis-permis halen, en dan kunnen wij weer gaan vissen, eindelijk!
Nu iets anders, heb je al eens de moeite gedaan om niet alleen de blog te lezen, maar ook de commentaren ? Als je dat doet, dan zul je vaststellen dat de ideeën die ik hier zomaar uit mijn mouw zit te schudden, niet zo dwaas zijn... ze word gebruikt ( misschien als voorbeeld hoe het niet moet, maar ze worden gebruikt !)
Ik laat dus iets na in deze wereld... Precies zoals in dat liedje waar een stroom nooit meer dezelfde is, door het verleggen van één steen... Wij denken daar te weinig aan, hoe weinig we ook doen, we veroorzaken een verandering die de wereld verandert ! Ik denk dikwijls aan die mensen die zich altijd minderwaardig voelen, ze zijn zich niet bewust van het feit dat zij ook de wereld rondom hen voortdurend beïnvloeden en veranderen...Wellicht zouden zij zich dan meteen niet zo min voelen...
We zitten nu terug in een periode droog weer, eindelijk, want het water staat op het land, de grond is verzadigd, of het water dringt niet meer door in de grond die door al die zware landbouwmachines is dicht gewalst...
Tot de volgende ?
vrijdag, februari 16, 2007
kroniekjes
Ik heb een boekje met "kroniekjes van S.Carmiggelt uit, en ik las er al veel van Ghysen en Verbeeck... Nu zie je geen kroniekjes meer...Niemand houdt zich nog echt bezig met genieten van wat hij ziet en/of hoort... Het "gewone" telt niet meer, nu moet het allemaal sensationeel zijn, en als het dat niet is, dan maken ze het er van... Gisteren kondigde men op tv een reportage aan...men had de echtgenoot van het slachtoffer van een moordpartij van nabij gevolgd gedurende de ganse procestijd over de moord op zijn vrouw...Degoutant noem ik dat !
Eerst maakte ik mij boos op de man die zijn verdriet en zijn woede zo maar liet exposeren, maar dan dacht ik aan ons rechtsysteem, die het slachtoffer verplicht zichzelf bankroet te maken om de rechtzaak te voeren ! Denk niet dat ik overdrijf ! Je moet echt welgesteld zijn om je rechten als slachtoffer te kunnen verdedigen... Wellicht had die man nu zijn verdriet duur verkocht om uit de kosten te komen ....................als slachtoffer !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nee, geef mij dan maar die oude cursiefjes of kroniekjes of hoe ze ook noemden... De schrijver die attent de gesprekken volgt bij de beenhouwer, en mild ironisch daarover een stukkie pent. Denk niet dat dit makkelijk is ! Probeer het maar eens ! Vul maar eens een blad over zo'n futiliteit, op zo'n manier dat iedereen geboeid het stukje uitleest en zelf ook die milde ironische glimlach op de lippen krijgt...
Het is veel makkelijker de aandacht te trekken met een titel als " 74 doden bij bomaanslag te
Oetsjeboezikstanovitsj"... Je hebt daarmee direkt de aandacht op twee manieren, al die doden en die bommen en bovendien waar ligt Oetsjedinges dan wel ???
Ik ben vanmorgen naar tante geweest om nog enkele betalingen te gaan doen...Bij de bank ontmoette ik Leon, een oude vriend van nonkel en tante, die van zijn vrouw niet meer mag langskomen bij tante, om dat ze jaloers is...beide dames zijn samen zowat 160 jaar oud ... en dan nog jaloers zijn ?? Hij vertelde dat zijn vrouw dement wordt en durft weglopen, en aanvallen van jalousie krijgt als hij wat te lang weg zit...Hij vertelde ook van een andere vriend van nonkel en tanteke...Die hun zoon is gokverslaafd, en is er in geslaagd miljoenen schulden te maken... De vader steekt zich dat zo erg in 't hoofd, dat hij niet meer buiten durft te komen... Kortom, een hele wereld van leed en kommer... Dan ben je meer dan 80 jaren oud en wordt je nog steeds geconfronteerd met miserie. 't Zou niet mogen !
Soms heb je het gevoel dat dit hier toch echt een tranendal is...
En toch zijn er evenveel mooie en leuke dingen ! Alleen is het vandaag zo'n dag waarop plots alle onheil lijkt samen te troepen. En in plaats van glimlachend rond te lopen krijg je het gevoel dat je beter zou rondlopen met een kap over je hoofd om de wereld niet te moeten zien.
Zend mij eens wat moppen, dat ik mijn lach weer terug vindt ???
Alvast bedankt !
tot de volgende ?
Eerst maakte ik mij boos op de man die zijn verdriet en zijn woede zo maar liet exposeren, maar dan dacht ik aan ons rechtsysteem, die het slachtoffer verplicht zichzelf bankroet te maken om de rechtzaak te voeren ! Denk niet dat ik overdrijf ! Je moet echt welgesteld zijn om je rechten als slachtoffer te kunnen verdedigen... Wellicht had die man nu zijn verdriet duur verkocht om uit de kosten te komen ....................als slachtoffer !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nee, geef mij dan maar die oude cursiefjes of kroniekjes of hoe ze ook noemden... De schrijver die attent de gesprekken volgt bij de beenhouwer, en mild ironisch daarover een stukkie pent. Denk niet dat dit makkelijk is ! Probeer het maar eens ! Vul maar eens een blad over zo'n futiliteit, op zo'n manier dat iedereen geboeid het stukje uitleest en zelf ook die milde ironische glimlach op de lippen krijgt...
Het is veel makkelijker de aandacht te trekken met een titel als " 74 doden bij bomaanslag te
Oetsjeboezikstanovitsj"... Je hebt daarmee direkt de aandacht op twee manieren, al die doden en die bommen en bovendien waar ligt Oetsjedinges dan wel ???
Ik ben vanmorgen naar tante geweest om nog enkele betalingen te gaan doen...Bij de bank ontmoette ik Leon, een oude vriend van nonkel en tante, die van zijn vrouw niet meer mag langskomen bij tante, om dat ze jaloers is...beide dames zijn samen zowat 160 jaar oud ... en dan nog jaloers zijn ?? Hij vertelde dat zijn vrouw dement wordt en durft weglopen, en aanvallen van jalousie krijgt als hij wat te lang weg zit...Hij vertelde ook van een andere vriend van nonkel en tanteke...Die hun zoon is gokverslaafd, en is er in geslaagd miljoenen schulden te maken... De vader steekt zich dat zo erg in 't hoofd, dat hij niet meer buiten durft te komen... Kortom, een hele wereld van leed en kommer... Dan ben je meer dan 80 jaren oud en wordt je nog steeds geconfronteerd met miserie. 't Zou niet mogen !
Soms heb je het gevoel dat dit hier toch echt een tranendal is...
En toch zijn er evenveel mooie en leuke dingen ! Alleen is het vandaag zo'n dag waarop plots alle onheil lijkt samen te troepen. En in plaats van glimlachend rond te lopen krijg je het gevoel dat je beter zou rondlopen met een kap over je hoofd om de wereld niet te moeten zien.
Zend mij eens wat moppen, dat ik mijn lach weer terug vindt ???
Alvast bedankt !
tot de volgende ?
donderdag, februari 15, 2007
winkelpret
Vanmorgen vroeg (nu ja) al naar de winkel geweest. Eerst naar de Lidl, daar kwam een slijpsysteem in de aanbieding. We hebben er dan ook een pakje gehakt meegebracht, om dat dit het heerlijkste gehakt is om op de boterham te leggen...en ook een pak mossels. (Voor deze middag met frietjes)Dan naar de Colruyt, onze vaste winkel om de voornaamste gezinsaankopen te doen. Ze hebben weer Mandora's, een soortement kruising tussen mandarines en citroenen en appelsienen in...Heerlijk ! Precies mijn smaak, niet zoet, heerlijk fris, iets rins, zurigs, kortom fruit zoals het moet zijn ! Maar jammer genoeg is het nog altijd een seizoensgebonden fruit, dus niet steeds te krijgen. Maar zolang het te koop is, eet den dezen Mandora's !
Ik eet steeds meer freud...dat komt met de jaren, denk ik, maar ik heb het gevoel dat dit me goed doet. s'Avonds na mijn eten, eet ik nog op mijn gemak, kijkend naar de tv, een stuk of 3 soorten fruit...al naargelang het seizoen en mijn goestjes...
En weet je, ik ben begonnen aan een nieuw soort regiem...ik maak nu van iedere maaltijd een uitputtingsslag... Ik behoor(de) tot de mensen die zeer vlug eten. Dat was nog een erfenis van in mijn jeugd, toen ik sudentejobs had in de horeca... Dan moest je haastig, haastig, tussen twee shifts in, je eten opslokken...was je niet rap genoeg, dan had je heel de dag honger....
Nu las ik ergens dat je heel bewust je eten moest kauwen, en als je dat niet deed, dat je dan iedere hap, heel bewust minstens 15 keer moest kauwen. Door de betere werking van de speekselklieren, en de langere tijd voor de hoeveelheid voedsel in je maag komt, komt het sein van verzadiging vlugger door, en eet je automatisch minder...
Dus ben ik begonnen met dat systeem toe te passen, en het werkt ! Alleen ben ik niet echt overtuigd van die werking, ik denk dat ik eerder stop van eten omdat mijn kaakspieren last hebben van vermoeidheid... Maar ik ben al zo ver dat ik mijn kauwen niet meer tel, ik knauw nu door tot alles perfect fijngemalen is...in de meeste gevallen is dat meer (veel meer!) dan 15 keer, maar ik eet minder en dus vermindert ook mijn "abonpoint" beetje bij beetje. (Hihi, dat is letterlijk juist hé)
Wat ook leuk is, is dat ik nu even lang, of zelfs langer dan Anny zit te eten, en dat ik véél meer smaak heb van mijn eten. Gek, dat zo'n eigenlijk korte studentejobs zo'n schade toebrengen aan de mens....
Maar ik ben in goed één week al meer dan één kilogram kwijt ! (Nu ja, er kan bij mij dan ook een en ander af hé..)
Denk nu niet dat ik mij ook laat opjutten door al die stomme reclameboodschappen die je tonen hoe lelijk een vrouw wel kan worden als ze al haar heerlijke rondingen omzet in één stomme strakke verticale streep, neen, ik hoop dat wat vermageren ook positieve invloed zal hebben op mijn rugpijn, door minder belasting...
Trouwens ik ben niet alleen in de mening dat die extreem magere mannequins lelijk zijn, er komt steeds meer reactie op ! Dat zal natuurlijk een streep door de rekening van al die kledij ontwerpers zijn ! Ze zullen weer moeten leren hoe je borsten en bille netjes kunt kleden...Nu moesten ze alleen alles rechtuit rechttoe knippen, die mannequins leken toch steeds meer en meer op mannekijns... maar zeker niet meer op vrouwen, je weet wel, die prachtige figuren waaraan jezo kon zien dat ze gebouwd waren op het baren van kinderen en het zogen ervan. Het moeten geen Rubensiaanse wezens zijn, maar het moeten toch vrouwen zijn, geen mislukte puberale jongensfiguurtjes !
Wellicht krijg ik nu reactie van al mijn lezeressen die wanhopig proberen Twiggy's te lijken, maar dat zal mij nooit of te nooit van gedacht doen veranderen ! Trouwens men is er steeds meer van overtuigd dat dat extreme mager-zijn-ideaal zéér ongezond is !
'k Ga stoppen voor vandaag, leef gezond en voel je goed in je vel !
tot de volgende ? Of ben je nu boos ?
Oh ja, nichtje heeft haar paswoord teruggevonden, ze is dus terug aan 't bloggen ! Bye..
Ik eet steeds meer freud...dat komt met de jaren, denk ik, maar ik heb het gevoel dat dit me goed doet. s'Avonds na mijn eten, eet ik nog op mijn gemak, kijkend naar de tv, een stuk of 3 soorten fruit...al naargelang het seizoen en mijn goestjes...
En weet je, ik ben begonnen aan een nieuw soort regiem...ik maak nu van iedere maaltijd een uitputtingsslag... Ik behoor(de) tot de mensen die zeer vlug eten. Dat was nog een erfenis van in mijn jeugd, toen ik sudentejobs had in de horeca... Dan moest je haastig, haastig, tussen twee shifts in, je eten opslokken...was je niet rap genoeg, dan had je heel de dag honger....
Nu las ik ergens dat je heel bewust je eten moest kauwen, en als je dat niet deed, dat je dan iedere hap, heel bewust minstens 15 keer moest kauwen. Door de betere werking van de speekselklieren, en de langere tijd voor de hoeveelheid voedsel in je maag komt, komt het sein van verzadiging vlugger door, en eet je automatisch minder...
Dus ben ik begonnen met dat systeem toe te passen, en het werkt ! Alleen ben ik niet echt overtuigd van die werking, ik denk dat ik eerder stop van eten omdat mijn kaakspieren last hebben van vermoeidheid... Maar ik ben al zo ver dat ik mijn kauwen niet meer tel, ik knauw nu door tot alles perfect fijngemalen is...in de meeste gevallen is dat meer (veel meer!) dan 15 keer, maar ik eet minder en dus vermindert ook mijn "abonpoint" beetje bij beetje. (Hihi, dat is letterlijk juist hé)
Wat ook leuk is, is dat ik nu even lang, of zelfs langer dan Anny zit te eten, en dat ik véél meer smaak heb van mijn eten. Gek, dat zo'n eigenlijk korte studentejobs zo'n schade toebrengen aan de mens....
Maar ik ben in goed één week al meer dan één kilogram kwijt ! (Nu ja, er kan bij mij dan ook een en ander af hé..)
Denk nu niet dat ik mij ook laat opjutten door al die stomme reclameboodschappen die je tonen hoe lelijk een vrouw wel kan worden als ze al haar heerlijke rondingen omzet in één stomme strakke verticale streep, neen, ik hoop dat wat vermageren ook positieve invloed zal hebben op mijn rugpijn, door minder belasting...
Trouwens ik ben niet alleen in de mening dat die extreem magere mannequins lelijk zijn, er komt steeds meer reactie op ! Dat zal natuurlijk een streep door de rekening van al die kledij ontwerpers zijn ! Ze zullen weer moeten leren hoe je borsten en bille netjes kunt kleden...Nu moesten ze alleen alles rechtuit rechttoe knippen, die mannequins leken toch steeds meer en meer op mannekijns... maar zeker niet meer op vrouwen, je weet wel, die prachtige figuren waaraan jezo kon zien dat ze gebouwd waren op het baren van kinderen en het zogen ervan. Het moeten geen Rubensiaanse wezens zijn, maar het moeten toch vrouwen zijn, geen mislukte puberale jongensfiguurtjes !
Wellicht krijg ik nu reactie van al mijn lezeressen die wanhopig proberen Twiggy's te lijken, maar dat zal mij nooit of te nooit van gedacht doen veranderen ! Trouwens men is er steeds meer van overtuigd dat dat extreme mager-zijn-ideaal zéér ongezond is !
'k Ga stoppen voor vandaag, leef gezond en voel je goed in je vel !
tot de volgende ? Of ben je nu boos ?
Oh ja, nichtje heeft haar paswoord teruggevonden, ze is dus terug aan 't bloggen ! Bye..
woensdag, februari 14, 2007
computerpret
Ik heb zouist aan al mijn mailvrienden het adres doorgestuurd een hilarisch filmpje op you tube of zoiets..Ik kreeg dat door van Mieke of Jan, die gebruiken samen nogal eens hetzelfde adres vermoed ik...
Ik zat hier zo hard te lachen dat Anny kwam kijken, en na enkele seconden ook stond te gieren van de lach... Gewoon met iemand die de slappe lach had...
Dat deed ons denken aan de voettocht die wij ooit deden in de Scottisch Highlands...Toen wij in de hal van de ferry naar Oostende zaten te wachten, kwamen daar een man en een vrouw met rugzak om, ook binnen gestapt. De vrouw droeg een lang kleed (wat ik al een gekke kledij vind om met een rugzak op je rug rond te baggeren)... Toen ze eindelijk een vrij plaatsje vonden in die enorm grote zaal die voor 90% vol zat met japanners, zette het koppel zich neer. Na een korte tijd stonden beiden recht, en stapten door de zaal en toen zag iedereen dat de lange rok van de vrouw was blijven hangen onder de rugzak, en madam wandelde fier door de zaal, met heel haar derrière, amper gedekt door zo'n miniem broekje (?) ten aanschouwe van heel de zaal... Iedereen brulde van het lachen, die japanezen hadden geen ogen meer over, en toen de man zijn madam liet voorgaan, benieuwd naar de reden van dat homerisch gelach, en hij zag zijn madam zo lopen, dan gebaarde hij van pijkens, en kwam een heel eind later weer beweging, zonder iets te doen... De zaal brulde... Toen madam eindelijk besefte wat er aan de hand was, kreeg de man een scheldkanonnade over zich heen, wat de zaal nog meer deed lachen...
Normaal zou dat uiteindelijk het einde van de lachpartij geweest zijn, maar iets achter ons zat een groepje Nederlanders, waar van één met de slappe lach zat... en heel de zaal werd door dat gelach weer meegetrokken... Op den duur hebben zijn vrienden die man me de slappe lach naar buiten megenomen, waarschijnlijk uit schrik dat hij er zou in blijven, want de man raakte op den duur bijna niet meer aan zijn asem, iedere ademhaling was een luid uuugh !!! dan weer brullend lachen...
Lachen is gezond, maar blijkbaar kan het ook te te te zijn....
Gisteren was de uitslag van tante zo goed als maar kan zijn volgens de specialist, maar zij zit met een slokdarmontsteking, en dat zal dan de moeilijkheid inzake voeding veroorzaken...
Veerle is na twee dagen werken weer thuis opnieuw met een lumbago...Ze moet van de huisarts naar de specialist, er is blijkbaar meer aan de hand dan een gewone lumbago, ze zit met uitstralingen in haar been...
Ik moet een van deze dagen nog eens naar zingem, want ik moet nog rekeningen gaan betalen en gisteren was de bank al dicht toen ik terug kwam van de specialist...
Anders is alles hier okee, en gaat alls zijn gewone gangetje
tot de volgende ?
Ik zat hier zo hard te lachen dat Anny kwam kijken, en na enkele seconden ook stond te gieren van de lach... Gewoon met iemand die de slappe lach had...
Dat deed ons denken aan de voettocht die wij ooit deden in de Scottisch Highlands...Toen wij in de hal van de ferry naar Oostende zaten te wachten, kwamen daar een man en een vrouw met rugzak om, ook binnen gestapt. De vrouw droeg een lang kleed (wat ik al een gekke kledij vind om met een rugzak op je rug rond te baggeren)... Toen ze eindelijk een vrij plaatsje vonden in die enorm grote zaal die voor 90% vol zat met japanners, zette het koppel zich neer. Na een korte tijd stonden beiden recht, en stapten door de zaal en toen zag iedereen dat de lange rok van de vrouw was blijven hangen onder de rugzak, en madam wandelde fier door de zaal, met heel haar derrière, amper gedekt door zo'n miniem broekje (?) ten aanschouwe van heel de zaal... Iedereen brulde van het lachen, die japanezen hadden geen ogen meer over, en toen de man zijn madam liet voorgaan, benieuwd naar de reden van dat homerisch gelach, en hij zag zijn madam zo lopen, dan gebaarde hij van pijkens, en kwam een heel eind later weer beweging, zonder iets te doen... De zaal brulde... Toen madam eindelijk besefte wat er aan de hand was, kreeg de man een scheldkanonnade over zich heen, wat de zaal nog meer deed lachen...
Normaal zou dat uiteindelijk het einde van de lachpartij geweest zijn, maar iets achter ons zat een groepje Nederlanders, waar van één met de slappe lach zat... en heel de zaal werd door dat gelach weer meegetrokken... Op den duur hebben zijn vrienden die man me de slappe lach naar buiten megenomen, waarschijnlijk uit schrik dat hij er zou in blijven, want de man raakte op den duur bijna niet meer aan zijn asem, iedere ademhaling was een luid uuugh !!! dan weer brullend lachen...
Lachen is gezond, maar blijkbaar kan het ook te te te zijn....
Gisteren was de uitslag van tante zo goed als maar kan zijn volgens de specialist, maar zij zit met een slokdarmontsteking, en dat zal dan de moeilijkheid inzake voeding veroorzaken...
Veerle is na twee dagen werken weer thuis opnieuw met een lumbago...Ze moet van de huisarts naar de specialist, er is blijkbaar meer aan de hand dan een gewone lumbago, ze zit met uitstralingen in haar been...
Ik moet een van deze dagen nog eens naar zingem, want ik moet nog rekeningen gaan betalen en gisteren was de bank al dicht toen ik terug kwam van de specialist...
Anders is alles hier okee, en gaat alls zijn gewone gangetje
tot de volgende ?
dinsdag, februari 13, 2007
't is weer zover...
Vannamiddag moet ik weer met tante naar de specialist...
Je ziet ze achteruitgaan, ze eet niet, alleen nog haar pintje(s), iets wat ze zeker niet mag doen... Maar probeer haar maar eens te stoppen! Ze maakt zich kwaad, en jaagt zichzelf op tot een staat van histerie...met alle risico dat ze er ogenblikkelijk in blijft...wat doe je dan ? Juist dan geef je haar dat pintje, tegen beter weten in. En hoe slecht ze ook ligt, we stellen vast dat ze zodra ze alleen is, ze zelf de kelder in gaat en een pint pakt. Dan kun je twee dingen denken: of ze is niet zo slecht er aan toe als ze voorgeeft, of ze pleegt een soort trage zelfmoord...
Ze zegt voortdurend dat ze dood wil, maar ze wil ook voortdurend aandacht. Ze heeft nooit beseft dat ze zelf al haar vrienden heeft weggejaagd ! Iedereen die er ging kreeg er eerst verwijten dat hij bijna nooit langskwam, dan begon ze steeds haar jeremiade over haar eenzaamheid, haar zwakte en deed de bezoekers naar de kelder gaan om bier, tot ze in veel gevallen zat was en de bezoekers uitschold... Of de bezoekers aldus de kans gaf om haar geld (en andere dingen ?) te pikken. Tante wist het toch niet... Zo heb ik in de rekeninguittreksels dingen gevonden... en tante weet niet wat er gebeurd is ...??? Het is niet makkelijk om zo iemand bij te staan, alles wat er gebeurd buiten je om, heb je niet onder controle... Ik hoop dat ik met de huidige werkwijze een eind heb gemaakt aan al die bizarre "verdwijningen" van roerend goed in de breedste zin van het woord ! Ik kan alleen mijn best doen ! En het feit dat ze nu bijna niet meer buiten kan, maakt die controle iets makkelijker. Erg dat je zoiets zelfs maar moet denken.
Heeft het gisteren en vannacht ook zo gewaaid en geregend bij jullie ? 't Was erg hé !
Zaterdagmorgen zag ik, op we naar de rommelmarkt, scouts van deur naar deur leuren met pannekoeken of zoiets... Waar is de tijd dat wij met de chiro oud papier inzamelden om de kas te spijzen... Eerst enkele weken lang reclame maken in 't parochieblad en met gestencilde briefjes in iedere bus, en dan op de aangekondigde verlofdag met man en macht, en met hulp van diverse vrijwilligers (die ons stootkarren gaven, of met ons meereden met een tractor met een grote boerenkar achter, en soms een vrachtwagen van een aannemer en/of van "La Couronne" een bedrijf van gerookte haring en rolmops...) van deur tot deur al het papier ophalen en op de karren naar ons "Heem" voeren, waar wij het mochten opstapelen in de overdekte speelplaats van de school. Voor mij was dit ieder jaar een feestdag ! Niet het ophalen, maar het opstapelen en ondertussen neuzen in de pakken naar interessante boeken, die ik dan mee nam naar huis...Ik kwam ooit eens thuis met een pak prachtige tijdschriften...dingen die ik nu heel vaak en heel duur op de rommelmarkten zie liggen, maar die restanten waren van de duitse propagandamolen.... Ik ben nog nooit zo vlug terug naar de papierberg teruggestuurd als toen ! Nu denk ik telkens op de rommelmarkt "tedju ! zied'eens wat da nu kost !"... Oorlog...zelfs zo'n vijftien jaar na de feiten nog steeds een pijnlijk iets...wat moet dat niet geweest zijn ?
Ik ben van juist na de oorlog, maar toch vonden wij nog hopen kogels en bommen in de duinen van Bredene... Als je een bom vond, dan moest je dat aangeven aan de kazerne, daar vlak bij, en dan kreeg je "vindersloon"...Veel was dat niet, maar genoeg om een klein pakje sigaretten te kopen en in de duik op te "smoren". Ik zie die pakjes nog voor mijn ogen "Zemir", bij mijn weten bestaat dat al lang niet meer... Toen we vaststelden dat we evenveel kregen voor 10 bommen als voor één, was het niet moeilijk meer...Toen we eens tientallen bommen vonden, verborgen we die netjes en "vonden"er dan telkens één... Op den duur viel die militair zijne frank toch, en dan dreigden ze met de gendarmes tot wij heel de hoop bommen toonden..
Ons moeder had het moeten weten... Leuk was wel dat we dan thuis koffiebonen pikten,om te knabbelen na het roken van die sigaretjes, dan rook onze adem niet meer naar toebak.. (?) Stom, want zowel vader als moeder rookten, en zouden dus onze adem niet hebben kunnen ruiken...Maar wellicht hielp het toch wat, want moeder overste (mijn oudste zus) heeft het nooit opgemerkt en overgedragen... Tja, een zo'n brave zus hebben, die nooit iets misdeed, dat is erg als jonge knaap...zeker als die niet zo braaf was, en je kon veel goeds van mij vertellen, maar braaf was ik zeker niet... (dus kon je ook heel veel minder goede dingen van mij vertellen )
Je ziet, ik begin al heel wat van het begin van mijn cirkel te zien...(blog van gisteren)...
Tot de volgende ?
Je ziet ze achteruitgaan, ze eet niet, alleen nog haar pintje(s), iets wat ze zeker niet mag doen... Maar probeer haar maar eens te stoppen! Ze maakt zich kwaad, en jaagt zichzelf op tot een staat van histerie...met alle risico dat ze er ogenblikkelijk in blijft...wat doe je dan ? Juist dan geef je haar dat pintje, tegen beter weten in. En hoe slecht ze ook ligt, we stellen vast dat ze zodra ze alleen is, ze zelf de kelder in gaat en een pint pakt. Dan kun je twee dingen denken: of ze is niet zo slecht er aan toe als ze voorgeeft, of ze pleegt een soort trage zelfmoord...
Ze zegt voortdurend dat ze dood wil, maar ze wil ook voortdurend aandacht. Ze heeft nooit beseft dat ze zelf al haar vrienden heeft weggejaagd ! Iedereen die er ging kreeg er eerst verwijten dat hij bijna nooit langskwam, dan begon ze steeds haar jeremiade over haar eenzaamheid, haar zwakte en deed de bezoekers naar de kelder gaan om bier, tot ze in veel gevallen zat was en de bezoekers uitschold... Of de bezoekers aldus de kans gaf om haar geld (en andere dingen ?) te pikken. Tante wist het toch niet... Zo heb ik in de rekeninguittreksels dingen gevonden... en tante weet niet wat er gebeurd is ...??? Het is niet makkelijk om zo iemand bij te staan, alles wat er gebeurd buiten je om, heb je niet onder controle... Ik hoop dat ik met de huidige werkwijze een eind heb gemaakt aan al die bizarre "verdwijningen" van roerend goed in de breedste zin van het woord ! Ik kan alleen mijn best doen ! En het feit dat ze nu bijna niet meer buiten kan, maakt die controle iets makkelijker. Erg dat je zoiets zelfs maar moet denken.
Heeft het gisteren en vannacht ook zo gewaaid en geregend bij jullie ? 't Was erg hé !
Zaterdagmorgen zag ik, op we naar de rommelmarkt, scouts van deur naar deur leuren met pannekoeken of zoiets... Waar is de tijd dat wij met de chiro oud papier inzamelden om de kas te spijzen... Eerst enkele weken lang reclame maken in 't parochieblad en met gestencilde briefjes in iedere bus, en dan op de aangekondigde verlofdag met man en macht, en met hulp van diverse vrijwilligers (die ons stootkarren gaven, of met ons meereden met een tractor met een grote boerenkar achter, en soms een vrachtwagen van een aannemer en/of van "La Couronne" een bedrijf van gerookte haring en rolmops...) van deur tot deur al het papier ophalen en op de karren naar ons "Heem" voeren, waar wij het mochten opstapelen in de overdekte speelplaats van de school. Voor mij was dit ieder jaar een feestdag ! Niet het ophalen, maar het opstapelen en ondertussen neuzen in de pakken naar interessante boeken, die ik dan mee nam naar huis...Ik kwam ooit eens thuis met een pak prachtige tijdschriften...dingen die ik nu heel vaak en heel duur op de rommelmarkten zie liggen, maar die restanten waren van de duitse propagandamolen.... Ik ben nog nooit zo vlug terug naar de papierberg teruggestuurd als toen ! Nu denk ik telkens op de rommelmarkt "tedju ! zied'eens wat da nu kost !"... Oorlog...zelfs zo'n vijftien jaar na de feiten nog steeds een pijnlijk iets...wat moet dat niet geweest zijn ?
Ik ben van juist na de oorlog, maar toch vonden wij nog hopen kogels en bommen in de duinen van Bredene... Als je een bom vond, dan moest je dat aangeven aan de kazerne, daar vlak bij, en dan kreeg je "vindersloon"...Veel was dat niet, maar genoeg om een klein pakje sigaretten te kopen en in de duik op te "smoren". Ik zie die pakjes nog voor mijn ogen "Zemir", bij mijn weten bestaat dat al lang niet meer... Toen we vaststelden dat we evenveel kregen voor 10 bommen als voor één, was het niet moeilijk meer...Toen we eens tientallen bommen vonden, verborgen we die netjes en "vonden"er dan telkens één... Op den duur viel die militair zijne frank toch, en dan dreigden ze met de gendarmes tot wij heel de hoop bommen toonden..
Ons moeder had het moeten weten... Leuk was wel dat we dan thuis koffiebonen pikten,om te knabbelen na het roken van die sigaretjes, dan rook onze adem niet meer naar toebak.. (?) Stom, want zowel vader als moeder rookten, en zouden dus onze adem niet hebben kunnen ruiken...Maar wellicht hielp het toch wat, want moeder overste (mijn oudste zus) heeft het nooit opgemerkt en overgedragen... Tja, een zo'n brave zus hebben, die nooit iets misdeed, dat is erg als jonge knaap...zeker als die niet zo braaf was, en je kon veel goeds van mij vertellen, maar braaf was ik zeker niet... (dus kon je ook heel veel minder goede dingen van mij vertellen )
Je ziet, ik begin al heel wat van het begin van mijn cirkel te zien...(blog van gisteren)...
Tot de volgende ?
maandag, februari 12, 2007
Het leven...
is een kinderbroekje, kort en bescheten.
Het leven is een handdoek, waarin je angstvallig de schone plekken zoekt.
We kennen allen wel van die alledaagse gezegden over het leven is... Maar nu kwam ik er eentje tegen waar ik wat bleef bij stille staan:
Een jaar is een nieuwe beitel, die steeds verder kapt aan de grote cirkelvormige groeve van het leven...
Ik ben daar wat blijven op voortborduren...De cirkelvormige groeve, houdt in dat begin en einde op het zelfde punt liggen, in de schoot van de aarde...
Op een bepaalde leeftijd beginnen we steeds meer aan het verleden te denken...Neen, op een bepaald ogenblik zijn we aan bocht komen vanwaar we ons levensbegin weer terugzien, steeds beter en beter, zodat tenslotte alleen nog het verleden voor ons ligt ...
Ik vind dat beeld troostgevend, de eeuwige cirkelgang van het leven...Klinkt een beetje boeddhistisch, een beeld dat een zekere rust geeft, een niets is alles, alles is niets, een samenvallen van start en eindpunt, met hoop op en nieuwe start...uit dezelfde moederschoot, uit de aarde... de aarde, de oude moedergodin, Gea...
In de bijbel en in diverse andere godsdiensten vinden we steeds dit zelfde beeld terug... Het graan dat moet sterven in de aarde om te kunnen kiemen en leven geven...
Misschien is het alleen een manier om ons zelf te begoochelen en onszelf wijs te maken dat het einde niethet einde is...Maar het is makkelijk dat te geloven, en de natuur wijst en steunt ons in dezelfde denkwijze...
Alleen... als het juist is, waarom zie ik dan pa niet weer, Koen, en zovele anderen ? En als ze er al anders uitzien...waarom kennen en/of herkennen zij ons dan niet ?... Of is het niet een eeuwig herbeginnen, maar een eeuwig beginnen ?
Soms hoor je mensen die uit Geloof een volmaakte zekerheid halen... Ik ben jaloers op die mensen...Ik kan geen zekerheid vinden, alleen een vage hoop, een wanhopig verlangen naar wat geweest is... En soms hoor ik oude mensen die hopen op de dood, als op een verlossing, maar dan een verlossing van alle pijn, zowel geestelijke (verdriet) als lichamelijke... Hopen zij ook op een terugkeer ? In een betere wereld of minstens een betere situatie ??? Of hopen zij alleen op een stopzetting van alle leed, leed die op dat moment alles overspoelt ???
Tju, wat zwaarmoedig hé??? Komt dat door de confrontatie met een tante die dood wil ?
Heb je al eens buitn gekeken ? De zon schijnt, alle kleuren lichten op, de grond barst van nieuw leven dat duwt om ons te verheugen met fris groen, blij kleuren van bloemen...De merels vechten verwoed om mooie wijfje, deussen veen om dat ene witte veertje... het leven bloeit op ! En ik zit hier zwammen...
Tot morgen ?
Het leven is een handdoek, waarin je angstvallig de schone plekken zoekt.
We kennen allen wel van die alledaagse gezegden over het leven is... Maar nu kwam ik er eentje tegen waar ik wat bleef bij stille staan:
Een jaar is een nieuwe beitel, die steeds verder kapt aan de grote cirkelvormige groeve van het leven...
Ik ben daar wat blijven op voortborduren...De cirkelvormige groeve, houdt in dat begin en einde op het zelfde punt liggen, in de schoot van de aarde...
Op een bepaalde leeftijd beginnen we steeds meer aan het verleden te denken...Neen, op een bepaald ogenblik zijn we aan bocht komen vanwaar we ons levensbegin weer terugzien, steeds beter en beter, zodat tenslotte alleen nog het verleden voor ons ligt ...
Ik vind dat beeld troostgevend, de eeuwige cirkelgang van het leven...Klinkt een beetje boeddhistisch, een beeld dat een zekere rust geeft, een niets is alles, alles is niets, een samenvallen van start en eindpunt, met hoop op en nieuwe start...uit dezelfde moederschoot, uit de aarde... de aarde, de oude moedergodin, Gea...
In de bijbel en in diverse andere godsdiensten vinden we steeds dit zelfde beeld terug... Het graan dat moet sterven in de aarde om te kunnen kiemen en leven geven...
Misschien is het alleen een manier om ons zelf te begoochelen en onszelf wijs te maken dat het einde niethet einde is...Maar het is makkelijk dat te geloven, en de natuur wijst en steunt ons in dezelfde denkwijze...
Alleen... als het juist is, waarom zie ik dan pa niet weer, Koen, en zovele anderen ? En als ze er al anders uitzien...waarom kennen en/of herkennen zij ons dan niet ?... Of is het niet een eeuwig herbeginnen, maar een eeuwig beginnen ?
Soms hoor je mensen die uit Geloof een volmaakte zekerheid halen... Ik ben jaloers op die mensen...Ik kan geen zekerheid vinden, alleen een vage hoop, een wanhopig verlangen naar wat geweest is... En soms hoor ik oude mensen die hopen op de dood, als op een verlossing, maar dan een verlossing van alle pijn, zowel geestelijke (verdriet) als lichamelijke... Hopen zij ook op een terugkeer ? In een betere wereld of minstens een betere situatie ??? Of hopen zij alleen op een stopzetting van alle leed, leed die op dat moment alles overspoelt ???
Tju, wat zwaarmoedig hé??? Komt dat door de confrontatie met een tante die dood wil ?
Heb je al eens buitn gekeken ? De zon schijnt, alle kleuren lichten op, de grond barst van nieuw leven dat duwt om ons te verheugen met fris groen, blij kleuren van bloemen...De merels vechten verwoed om mooie wijfje, deussen veen om dat ene witte veertje... het leven bloeit op ! En ik zit hier zwammen...
Tot morgen ?
zondag, februari 11, 2007
volk
Vandaag zijn we met Veerle meegegaan naar de rommelmarkt in Flanders Expo. Er waren op dat ogenblik meerdere beurzen, o.a. ook van de boten... Voor de rommelmarkt was er gratis parking, dus gingen er veel van de boten naar de rommelmarkt, twee personen ingang was nog goedkoper dan een parkeerticket... Het was er dan ook druk, druk, druk...
Ik vond er wel een mooie wandelstok...weeral eens met een dolk in ! Binnenkort heb ik meer wapenstokken dan gewone wandelstokken. Ik heb eens aan een vriend die ook rijkswachter is, gevraagd of dat nu ook onder die nieuwe wetgeving valt...Volgens hem niet, een verzameling mag altijd, maar je mag er niet mee op straat wandelen... Dat weten we dan ook weer al !!
Ik heb wel heel veel pijn...in zo'n drukte is er nog minder kans om ook eens te leunen en/of te zitten. Hopelijk blijft alles goed gaan, en zet het zich niet vast. Als de pin overgaat, dan is alles wel te verdragen, maar als er geen einde aan komt, dan is het op den duur niet te houden.
Het weer is weer niet fameus, het heeft vannacht water gegoten, en nu is het droog, maar de lucht is "een vlagenzwangere hemel" zoals Rodenbach "placht" te zeggen. Het was daardoor ook later klaar en wellicht wordt het vroeger donker ook.
Mama zit de laatste dagen met enorm veel pijn in haar schouder. We zullen eens naar de specialist moeten gaan,misschien is er ie aan te doen, je moet geen pijn lijden als het niet nodig is.
Voila, tot de volgende blog ?
Ik vond er wel een mooie wandelstok...weeral eens met een dolk in ! Binnenkort heb ik meer wapenstokken dan gewone wandelstokken. Ik heb eens aan een vriend die ook rijkswachter is, gevraagd of dat nu ook onder die nieuwe wetgeving valt...Volgens hem niet, een verzameling mag altijd, maar je mag er niet mee op straat wandelen... Dat weten we dan ook weer al !!
Ik heb wel heel veel pijn...in zo'n drukte is er nog minder kans om ook eens te leunen en/of te zitten. Hopelijk blijft alles goed gaan, en zet het zich niet vast. Als de pin overgaat, dan is alles wel te verdragen, maar als er geen einde aan komt, dan is het op den duur niet te houden.
Het weer is weer niet fameus, het heeft vannacht water gegoten, en nu is het droog, maar de lucht is "een vlagenzwangere hemel" zoals Rodenbach "placht" te zeggen. Het was daardoor ook later klaar en wellicht wordt het vroeger donker ook.
Mama zit de laatste dagen met enorm veel pijn in haar schouder. We zullen eens naar de specialist moeten gaan,misschien is er ie aan te doen, je moet geen pijn lijden als het niet nodig is.
Voila, tot de volgende blog ?
zaterdag, februari 10, 2007
Grijs en grauw
zijn de luchten,
waar is het blauw...zucht verhafstoot in zijn bloedend parlement...
Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest in Wetteren...In de zaal van Walter Govaerts, de diene die afgescheurd is van de VLD, en de lijst Respect oprichtte...en nu zich zelf en zijn lijst heeft aangesloten bij Dedecker...Je weet wel de diene die een tatami wil leggen in t parlement, zodat ze het kunnen uitvechten.
De rommelmarkt was niet veel zaaks, minder dan anders, maar ik vond er enkele mooie boeken... Waar ga ik deze nu nog leggen? (nadat ze zijn uitgelezen...) Ik lijd aan chronisch plaatsgebrek.
Dinsdag moet ik weer naar de specialist met tante... Ik begin me af te vragen waarom??? Ze wil niet meer eten, ze wil niet minderen van drinken of ze wordt histerisch...Ze deed het zelfs bij de huisdokter, die weet nu ook hoe ze is... Niet simpel om mee om te gaan hoor...
Bart is nu vermoedelijk al weer aan 't reizen, van India terug naar huis. Ik geloof dat hij in de loop van de zondag weer thuiskomt... Hij vliegt altijd vanuit Parijs, waarschijnlijk is er daar een betere verbinding, of is het merkelijk goedkoper. Hij rijdt naar Lille, en vandaar op de TGV naar Parijs... Hij zal wel steendood moe zijn, in minder dan één week tweemaal je bioritme overhoop halen...en dat is nog niet alles ! Ik weet niet hoeveel uren het scheelt, maar het zijn er veel !
Gelukkig doet hij dat graag, en hij krijgt steeds meer verantwoordelijkheden, maar hij lijkt dat ook aan te kunnen, en het graag te doen. Ik denk dat dit het geheim is om goed werk te leveren: het graag doen ! Soms ben ik een klein beetje jaloers op hem, je ziet dat hij zich op zijn werk als een vis in het water voelt. Ik geloof niet dat ik ooit zo zeker van mezelf was als hij nu uitstraalt !
Ik ben blij dat hij zo gelukkig is en zich zo goed voelt in zijn vel.
Met mij gaat het al een paar dagen wat minder, wat meer pijn dan anders, en ik kan amper nog een uurtje aan mijn pyrografie werken, en dan moet ik al weer stoppen en een hele poos rusten. Nu ja, ik mag niet klagen, ik kan nog altijd een deel dingen doen en ik verveel me nog steeds niet echt. Het is alleen de pijn die steeds sneller toeslaat... Ik zal weer mijn manier van leven een beetje moeten bijstellen... Zolang er ruimte is om bij te stellen gaat het ...
Heb je het ook al gemerkt ? De dagen zijn al een heel stuk langer geworden! Je krijgt stilaan weer het gevoel dat er een dag is, een periode om te leven, te spelen en/of te werken, in een periode van licht die lang genoeg is om echt dag genoemd te kunnen worden... Je voelt je weer wat mens ! Ik begin al weer naar mijn visgerief te lonken... en ik verwacht Luc en Willy hier om hun onderlijntjes te maken, want ook bij hen zal het al wel beginnen kriebelen... Hopelijk hebben we veel dinsdagen met mooi weer, vijvers met veel vis, veel vis die veel bijt, veel plezier en veel deugd aan het elkaar plagen...en geplaagd worden...
'k ga stoppen voor vandaag, 't water komt mij in de mond...
tot de volgende ?
waar is het blauw...zucht verhafstoot in zijn bloedend parlement...
Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest in Wetteren...In de zaal van Walter Govaerts, de diene die afgescheurd is van de VLD, en de lijst Respect oprichtte...en nu zich zelf en zijn lijst heeft aangesloten bij Dedecker...Je weet wel de diene die een tatami wil leggen in t parlement, zodat ze het kunnen uitvechten.
De rommelmarkt was niet veel zaaks, minder dan anders, maar ik vond er enkele mooie boeken... Waar ga ik deze nu nog leggen? (nadat ze zijn uitgelezen...) Ik lijd aan chronisch plaatsgebrek.
Dinsdag moet ik weer naar de specialist met tante... Ik begin me af te vragen waarom??? Ze wil niet meer eten, ze wil niet minderen van drinken of ze wordt histerisch...Ze deed het zelfs bij de huisdokter, die weet nu ook hoe ze is... Niet simpel om mee om te gaan hoor...
Bart is nu vermoedelijk al weer aan 't reizen, van India terug naar huis. Ik geloof dat hij in de loop van de zondag weer thuiskomt... Hij vliegt altijd vanuit Parijs, waarschijnlijk is er daar een betere verbinding, of is het merkelijk goedkoper. Hij rijdt naar Lille, en vandaar op de TGV naar Parijs... Hij zal wel steendood moe zijn, in minder dan één week tweemaal je bioritme overhoop halen...en dat is nog niet alles ! Ik weet niet hoeveel uren het scheelt, maar het zijn er veel !
Gelukkig doet hij dat graag, en hij krijgt steeds meer verantwoordelijkheden, maar hij lijkt dat ook aan te kunnen, en het graag te doen. Ik denk dat dit het geheim is om goed werk te leveren: het graag doen ! Soms ben ik een klein beetje jaloers op hem, je ziet dat hij zich op zijn werk als een vis in het water voelt. Ik geloof niet dat ik ooit zo zeker van mezelf was als hij nu uitstraalt !
Ik ben blij dat hij zo gelukkig is en zich zo goed voelt in zijn vel.
Met mij gaat het al een paar dagen wat minder, wat meer pijn dan anders, en ik kan amper nog een uurtje aan mijn pyrografie werken, en dan moet ik al weer stoppen en een hele poos rusten. Nu ja, ik mag niet klagen, ik kan nog altijd een deel dingen doen en ik verveel me nog steeds niet echt. Het is alleen de pijn die steeds sneller toeslaat... Ik zal weer mijn manier van leven een beetje moeten bijstellen... Zolang er ruimte is om bij te stellen gaat het ...
Heb je het ook al gemerkt ? De dagen zijn al een heel stuk langer geworden! Je krijgt stilaan weer het gevoel dat er een dag is, een periode om te leven, te spelen en/of te werken, in een periode van licht die lang genoeg is om echt dag genoemd te kunnen worden... Je voelt je weer wat mens ! Ik begin al weer naar mijn visgerief te lonken... en ik verwacht Luc en Willy hier om hun onderlijntjes te maken, want ook bij hen zal het al wel beginnen kriebelen... Hopelijk hebben we veel dinsdagen met mooi weer, vijvers met veel vis, veel vis die veel bijt, veel plezier en veel deugd aan het elkaar plagen...en geplaagd worden...
'k ga stoppen voor vandaag, 't water komt mij in de mond...
tot de volgende ?
vrijdag, februari 09, 2007
vrouwen...
Ik kreeg een mailtje van mijn oompjeszeggende nichtje...Ze is haar paswoord kwijt voor haar blog... Help !!!
En ikke maar publiciteit maken voor die blog !
Ik heb haar een paar tips gegeven, en hoop dat jullie en ik zelf binnenkort weer kunnen genieten van haar schrijverstalent...
Enne, liefste nichtje, er bestaan ook programma's die je wachtwoorden en paswoorden netjes voor je bijhouden...als je dan plots met een black-out, un trou de mémoire, een zwart gat zit, dan kun je rekenen op je eigen brave peeceetje...
Ik hoorde nog zo'n leuke historie... Een man kocht in tempore non suspecto, een nieuwe wagen, een renault... En in de renault zat vroeger zo'n horizontale stang om te verleggen van versnelling. Een heel ander systeem dan andere wagens... Vroeger reden die mensen ook met
een iets zwaardere wagen van een ander merk...Dus toen madam eens was winkelen met de nieuwe wagen schrok meneer niet echt toen ze zei dat de nieuwe auto maar een "leeghanger" een luiaard was... Madam bleef zeuren en klagen, tot ze eens naar een winkel ging in Gavere, in een nogal steile straat... Toen ze bergop weer moest vertrekken, vertikte de wagen het om zo hoog te klimmen... twee, drie keer rolde madam netjes weer terug naar beneden... tot hilariteit van een schare supporters... Madam greep opnieuw de versnellingspook vast, wrong hem nijdig in vitesse, gaf gas, en "vloog" de straat uit met brullende motor...Voor het eerst had ze aangezet in eerste in plaats van in derde....
Mijn schoonbroertje reed vroeger ook met een renaultje, een R5... Op een kerstavond, heel lang geleden, toen de ganse familie in de diverse wagens stapte om naar de nachtmis te rijden, vertikte dat renaultje te starten... Geen paniek, mijn oudste zus achter het stuur, de wagen in tweede gezet, mijn zus haar voet op de "embroyage" (koppel) en als we riepen moest ze gewoon haar voet van de pedaal nemen... Mijn zus kon niet rijden en had nog nooit achter het stuur gezeten... Met vereende krachten aan het duwen..."Los !"...de motor begon te draaien, en de wagen reed zonder lichten rond de blok, met een wanhopig lopende schoonbroer erachter, een panische zus achter het stuur, zonder licht en niet wetend hoe te stoppen... en wij gierend van 't lachen aan de kant van de weg... Moest dat nu, met het zoveel drukkere verkeer...
Tot daar "vrouwelijke" stunts...Ik ga nu stoppen, anders krijg ik pakken boze reacties en hoor je histories van mannen.... en dat mag niet hé... Wij, mannen, zijn volmaakt, of toch bijna. En als je dat niet gelooft, dan vertel ik je wel wat anders...
Mijne blog is wat later omdat we deze voormiddag onze wekelijkse boodschappen deden.
Tot de volgende ?
En ikke maar publiciteit maken voor die blog !
Ik heb haar een paar tips gegeven, en hoop dat jullie en ik zelf binnenkort weer kunnen genieten van haar schrijverstalent...
Enne, liefste nichtje, er bestaan ook programma's die je wachtwoorden en paswoorden netjes voor je bijhouden...als je dan plots met een black-out, un trou de mémoire, een zwart gat zit, dan kun je rekenen op je eigen brave peeceetje...
Ik hoorde nog zo'n leuke historie... Een man kocht in tempore non suspecto, een nieuwe wagen, een renault... En in de renault zat vroeger zo'n horizontale stang om te verleggen van versnelling. Een heel ander systeem dan andere wagens... Vroeger reden die mensen ook met
een iets zwaardere wagen van een ander merk...Dus toen madam eens was winkelen met de nieuwe wagen schrok meneer niet echt toen ze zei dat de nieuwe auto maar een "leeghanger" een luiaard was... Madam bleef zeuren en klagen, tot ze eens naar een winkel ging in Gavere, in een nogal steile straat... Toen ze bergop weer moest vertrekken, vertikte de wagen het om zo hoog te klimmen... twee, drie keer rolde madam netjes weer terug naar beneden... tot hilariteit van een schare supporters... Madam greep opnieuw de versnellingspook vast, wrong hem nijdig in vitesse, gaf gas, en "vloog" de straat uit met brullende motor...Voor het eerst had ze aangezet in eerste in plaats van in derde....
Mijn schoonbroertje reed vroeger ook met een renaultje, een R5... Op een kerstavond, heel lang geleden, toen de ganse familie in de diverse wagens stapte om naar de nachtmis te rijden, vertikte dat renaultje te starten... Geen paniek, mijn oudste zus achter het stuur, de wagen in tweede gezet, mijn zus haar voet op de "embroyage" (koppel) en als we riepen moest ze gewoon haar voet van de pedaal nemen... Mijn zus kon niet rijden en had nog nooit achter het stuur gezeten... Met vereende krachten aan het duwen..."Los !"...de motor begon te draaien, en de wagen reed zonder lichten rond de blok, met een wanhopig lopende schoonbroer erachter, een panische zus achter het stuur, zonder licht en niet wetend hoe te stoppen... en wij gierend van 't lachen aan de kant van de weg... Moest dat nu, met het zoveel drukkere verkeer...
Tot daar "vrouwelijke" stunts...Ik ga nu stoppen, anders krijg ik pakken boze reacties en hoor je histories van mannen.... en dat mag niet hé... Wij, mannen, zijn volmaakt, of toch bijna. En als je dat niet gelooft, dan vertel ik je wel wat anders...
Mijne blog is wat later omdat we deze voormiddag onze wekelijkse boodschappen deden.
Tot de volgende ?
donderdag, februari 08, 2007
't sneuit, mee hiel uupen !
De grond is wit,
de nevel wit,
de wolken waar nog sneeuw in zit
zijn wit,
dat zacht vergrijzeld,
het wit-getakt geboomte zit
met witte rijm beijzeld
enz...
Mooi hé, van Alice Nahon, een ooit beroemde dichteres...nu stillekens in de vergeethoek aan 't raken, jammer want ze schreef mooie dingen. Maar alles was bij haar zo teer, zo frêle, en dat is geen mode meer...Nu moet alles keihard zijn, recht bij de strot gegrepen en doodgeknepen.
Maar ondertussen ligt hier inderdaad alles wit, de auto's hebben plots van die rare wielen, die veel rapper draaien dan dat ze vooruit gaan. Niet leuk voor de mensen die moeten gaan werken. Je moet risico's nemen, schrik om te vallen, schrik om een buil te hebben in je mooie wagen schrik om te laat te komen en weer onder je voeten te krijgen...schrik...
Gek, we leven in een tijd waar we zogezegd alles beheersen, alles onder controle hebben, en net in die tijd rammelt de natuur er eens mee. Als om er op te wijzen dat we eigenlijk niets zijn, niets betekenen, dat de natuur nog altijd dicteert... We hebben schrik van de klimaatswijziging, we hebben nog nooit zo veel overstromingen gehad, we zitten met plotse stormen met veel stormschade, we hebben gladde wegen...Snap je het dan nog niet ? We denken alleen dat we iets zijn...in feite zijn we niets, nothing, niente nada...
Heb je al eens goed gekeken naar een atoom ? Een "grote" bol, waarrond kleinere bollen ronddraaien... Denk je dan ook aan een zon, met planeten die er rond draaien ??? Droom je dan ook soms dat ergens een reuzegroot wezen een schep "aarde" neemt, waar in juist ook onze zon en onze planeet in zitten... Worden wij cement in de voegen van een enorm huis? Of zijn we dat al ? Worden wij in een oven gezwierd om te smelten en te smeden in een werktuig ? Of zijn we dat al ?
Omgekeerd... leven er op die atoom ook "mensen" , zo klein, zo miniem dat we hen nooit ofte nooit kunnen zien??? Zouden ze daar ook zo ver zijn dat ze atomen kennen ? en zouden op die atomen ook weer .... Net zoals in die oneindige weerkaatsingen in opgestelde spiegels ?
Heb je er al ooit bij stilgestaan wat er zou gebeuren als die reuzegrote "mensen" net onze zon met onze wereld zouden gebruiken om eens atoomsplitsen te spelen ?
Ik weet het, ik heb een veel te grote fantasie...maar toch... zou het niet...
Ondertussen is het hier gestopt met sneujen...en grote druppels vallen van de takken, het vriest dus niet, de sneeuw zal dus wel weer stillekens dooien, en dan zal de wereld in een groot vuil smurrie-deken zitten, smurrie die alle kanten op vliegen van onder de wielen van voorbijzoevende auto's...auto's die al lang vergeten zijn dat ze een paar uur tevoren hier nog glibberden....
Gek dat we allemaal graag naar de sneeuw kijken, kerst- en nieuwjaarskaartjes moeten sneeuwig zijn, of ze zijn niet goed. Mocht de sneeuw op die kaartjes na een tijd ook in smurrie veranderen, en vuile plassen vormen op de schoorsteen in je huis..??
'k Ga stoppen, mijn verbeelding loopt weg met mij...
tot de volgende ?
de nevel wit,
de wolken waar nog sneeuw in zit
zijn wit,
dat zacht vergrijzeld,
het wit-getakt geboomte zit
met witte rijm beijzeld
enz...
Mooi hé, van Alice Nahon, een ooit beroemde dichteres...nu stillekens in de vergeethoek aan 't raken, jammer want ze schreef mooie dingen. Maar alles was bij haar zo teer, zo frêle, en dat is geen mode meer...Nu moet alles keihard zijn, recht bij de strot gegrepen en doodgeknepen.
Maar ondertussen ligt hier inderdaad alles wit, de auto's hebben plots van die rare wielen, die veel rapper draaien dan dat ze vooruit gaan. Niet leuk voor de mensen die moeten gaan werken. Je moet risico's nemen, schrik om te vallen, schrik om een buil te hebben in je mooie wagen schrik om te laat te komen en weer onder je voeten te krijgen...schrik...
Gek, we leven in een tijd waar we zogezegd alles beheersen, alles onder controle hebben, en net in die tijd rammelt de natuur er eens mee. Als om er op te wijzen dat we eigenlijk niets zijn, niets betekenen, dat de natuur nog altijd dicteert... We hebben schrik van de klimaatswijziging, we hebben nog nooit zo veel overstromingen gehad, we zitten met plotse stormen met veel stormschade, we hebben gladde wegen...Snap je het dan nog niet ? We denken alleen dat we iets zijn...in feite zijn we niets, nothing, niente nada...
Heb je al eens goed gekeken naar een atoom ? Een "grote" bol, waarrond kleinere bollen ronddraaien... Denk je dan ook aan een zon, met planeten die er rond draaien ??? Droom je dan ook soms dat ergens een reuzegroot wezen een schep "aarde" neemt, waar in juist ook onze zon en onze planeet in zitten... Worden wij cement in de voegen van een enorm huis? Of zijn we dat al ? Worden wij in een oven gezwierd om te smelten en te smeden in een werktuig ? Of zijn we dat al ?
Omgekeerd... leven er op die atoom ook "mensen" , zo klein, zo miniem dat we hen nooit ofte nooit kunnen zien??? Zouden ze daar ook zo ver zijn dat ze atomen kennen ? en zouden op die atomen ook weer .... Net zoals in die oneindige weerkaatsingen in opgestelde spiegels ?
Heb je er al ooit bij stilgestaan wat er zou gebeuren als die reuzegrote "mensen" net onze zon met onze wereld zouden gebruiken om eens atoomsplitsen te spelen ?
Ik weet het, ik heb een veel te grote fantasie...maar toch... zou het niet...
Ondertussen is het hier gestopt met sneujen...en grote druppels vallen van de takken, het vriest dus niet, de sneeuw zal dus wel weer stillekens dooien, en dan zal de wereld in een groot vuil smurrie-deken zitten, smurrie die alle kanten op vliegen van onder de wielen van voorbijzoevende auto's...auto's die al lang vergeten zijn dat ze een paar uur tevoren hier nog glibberden....
Gek dat we allemaal graag naar de sneeuw kijken, kerst- en nieuwjaarskaartjes moeten sneeuwig zijn, of ze zijn niet goed. Mocht de sneeuw op die kaartjes na een tijd ook in smurrie veranderen, en vuile plassen vormen op de schoorsteen in je huis..??
'k Ga stoppen, mijn verbeelding loopt weg met mij...
tot de volgende ?
woensdag, februari 07, 2007
Sneeuw, sneeuw, sneeuwwww !!!!!
Meters sneeuw ! Ik heb het naast elkaar gelegd...
Eindelijk nog eens een winters beeld, ook al is 't maar een ietsepietse, 't is er ! De graskanten liggen wit, en op de takken ligt er ook sneeuw... De baan en zelfs de naakte velden liggen nog altijd naakt, maar 't ziet er koud uit, opletten dus voor gladde wegen.
Nu is het vooal mistig... Ik weet dat er op het veld voor mijn deur geen sneeuw ligt, want dat heb ik vannacht gezien, toen ik weer eens het bed verlaten had om een andere houding aan te nemen, maar nu kan ik dat niet meer zien...nu is 't allemaal wit, een ondoodringbare muur van mist omringt ons huisje, we zitten ingepakt in de ouatte (ja, de watte).
Door de vogelgriep in the United Kingdom, wijst het voedselagentschap er ons nog eens op dat we niet mogen voederen waar de wilde vogels ook komen... Nu weet ik het niet meer... De enige manier die mij dan rest is mijn kiekens drie maaltijden per dag voor te schotelen, en telkens hun bordje en bestek weg te nemen tussendoor en dat na eerst alle vogels uit mijn kiekenskot gejaagd te hebben, dan mijn kiekens binnengejaagd te hebben en dan het gat waar de kiekens binnen en buiten kunnen gaan af te dekken, en na de maaltijden telkens weer open te zetten... Ik heb al eens geprobeerd met een kaartje "Verboden voor vogels" maar er zitten in de winter blijkbaar veel vogels die geen vlaams verstaan....
Welke vernuftelingen zitten daar in dat voedselagentschap dat ze niet weten dat vogels heel graag in en uit het kippenhok vliegen om een graantje mee te pikken ? Nu, je moet het hen niet zeggen, anders moeten we weer onze kippen opsluiten...Vorig jaar was dat het geval, en zaten naast de kippen een twintigtal mussen, heggemussen en zelfs een roodborstje tot hun grote vreugde mee opgesloten bij de gedekte tafel...
Er zullen wellicht iets minder vogels in contact komen met de kippen als ze binnen gevoederd worden, maar wat dan met het probleem van het huisvuil ???? Sommige steden hebben zels gratis kippen ter beschikking van de bevolking gesteld omdat die beestjes het grootste gedeelte van de etensrestjes met plezier verorberen... Je kunt dat echter niet doen met kippen die binnen zitten, anders mag je iedere dag het hok volledig kuisen, zodat er geen en blijft liggen (ratten en ziektes)...dus heb je in plaats van een oplossing voor het huisvuil, een grotere afvalberg.... Moeilijk leven in een maatschappij die alles wil regelen zonder de werkelijke situaties te kennen hé ???
Ja maar, zeggen de vernuftelingen van het voedselagentschap... je kunt ook de kippenuitloop afschermen met een net of met draad... Hier iets verder was er zo'n hok...die man heeft heel de schutperiode zijn uitloop afgezocht langswaar al die mussen in en uit zijn "renne" kwamen...Hij heeft het nooit gevonden... Eén tip, als je afspant met een net, dan is één stuk draadje al meer dan groot genoeg ...
Gisteren heb ik gestoeft dat het redelijk ging met de ratten, vandaag waren alletwee mijn bakken met vergift volledig leeggegeten...
't zal door die sneeuw zijn zeker ?
allee, tot de volgende ?
Eindelijk nog eens een winters beeld, ook al is 't maar een ietsepietse, 't is er ! De graskanten liggen wit, en op de takken ligt er ook sneeuw... De baan en zelfs de naakte velden liggen nog altijd naakt, maar 't ziet er koud uit, opletten dus voor gladde wegen.
Nu is het vooal mistig... Ik weet dat er op het veld voor mijn deur geen sneeuw ligt, want dat heb ik vannacht gezien, toen ik weer eens het bed verlaten had om een andere houding aan te nemen, maar nu kan ik dat niet meer zien...nu is 't allemaal wit, een ondoodringbare muur van mist omringt ons huisje, we zitten ingepakt in de ouatte (ja, de watte).
Door de vogelgriep in the United Kingdom, wijst het voedselagentschap er ons nog eens op dat we niet mogen voederen waar de wilde vogels ook komen... Nu weet ik het niet meer... De enige manier die mij dan rest is mijn kiekens drie maaltijden per dag voor te schotelen, en telkens hun bordje en bestek weg te nemen tussendoor en dat na eerst alle vogels uit mijn kiekenskot gejaagd te hebben, dan mijn kiekens binnengejaagd te hebben en dan het gat waar de kiekens binnen en buiten kunnen gaan af te dekken, en na de maaltijden telkens weer open te zetten... Ik heb al eens geprobeerd met een kaartje "Verboden voor vogels" maar er zitten in de winter blijkbaar veel vogels die geen vlaams verstaan....
Welke vernuftelingen zitten daar in dat voedselagentschap dat ze niet weten dat vogels heel graag in en uit het kippenhok vliegen om een graantje mee te pikken ? Nu, je moet het hen niet zeggen, anders moeten we weer onze kippen opsluiten...Vorig jaar was dat het geval, en zaten naast de kippen een twintigtal mussen, heggemussen en zelfs een roodborstje tot hun grote vreugde mee opgesloten bij de gedekte tafel...
Er zullen wellicht iets minder vogels in contact komen met de kippen als ze binnen gevoederd worden, maar wat dan met het probleem van het huisvuil ???? Sommige steden hebben zels gratis kippen ter beschikking van de bevolking gesteld omdat die beestjes het grootste gedeelte van de etensrestjes met plezier verorberen... Je kunt dat echter niet doen met kippen die binnen zitten, anders mag je iedere dag het hok volledig kuisen, zodat er geen en blijft liggen (ratten en ziektes)...dus heb je in plaats van een oplossing voor het huisvuil, een grotere afvalberg.... Moeilijk leven in een maatschappij die alles wil regelen zonder de werkelijke situaties te kennen hé ???
Ja maar, zeggen de vernuftelingen van het voedselagentschap... je kunt ook de kippenuitloop afschermen met een net of met draad... Hier iets verder was er zo'n hok...die man heeft heel de schutperiode zijn uitloop afgezocht langswaar al die mussen in en uit zijn "renne" kwamen...Hij heeft het nooit gevonden... Eén tip, als je afspant met een net, dan is één stuk draadje al meer dan groot genoeg ...
Gisteren heb ik gestoeft dat het redelijk ging met de ratten, vandaag waren alletwee mijn bakken met vergift volledig leeggegeten...
't zal door die sneeuw zijn zeker ?
allee, tot de volgende ?
dinsdag, februari 06, 2007
eten ??
Sinds meerdere dagen eet tante niets meer, of bijna niets meer... We vonden haar eten weggestopt in de veranda, de oudste al met een mooi groen schimmelmanteltje aan... Ik heb contact genomen met haar dokters, en men zal haar een antidepressivum bij geven, om zo misschien haar levenswil weer wat op te peppen...
Ik ben verdorie tegenwoordig meer bezig met al die dingen dan hier thuis met het onze. Een mens vraagt zich af of het wel zin heeft. De huisdokter zei dat tante als ze zich zelf goed verzorgt nog wel een paar maand kan leven...Leuk hé ! 't Is om je meteen niet meer te verzorgen ! Als het toch maar gaat over een paar maand onder of boven, in een staat waarin je zelf eigenlijk niets meer aan het leven hebt... Dat doet me denken aan een an mijn groottantes die ze nog zouden opereren als ze al ver in de 90 was...Toen haar dichtste familie vroeg of dat nog echt zou helpen was het antwoord ook zo, ze zou nog een paar maanden langer hebben...En daarvoor moest ze nogeens de pijn en de ongemakken ondergaan een operatie ? Nee, dank u...
Vandaag is het weer heel wat beter dan gisteren ! Gisteren is de mist niet weggeweest ! Vandaag is het mooi en helder weer. Wellicht is de al gisterenavond begonnen na het invallen van de duisternis, want toen Anny eens buiten ging was het aan het regenen...
Mijn rode camelia is bezig met de bloemblaadjes te laten vallen. Hij bloeide bijna 14 dagen,met een klein gedeelte van zijn bloemen. De rest van de knoppen staan wel dik, maar gaan nog niet open. Van mij mogen ze nog wat wachten, het is nog altijd zeer vroeg om te bloeien (te bloemen zeggen ze hier) De andere camelias staan ook met dikke bloemknoppen, maar dat is normaal, maar ze mogen niet te vlug open gaan nu.
Tot nu toe valt het nog mee met de rattenplaag. Of wel helpen de maatregelen van Rato echt (geen eten 's nachts in het kippehok, en rattengift in de grachten zo'n 100 meter hier vandaan), of er zijn dit jaar minder ratten...Maar dat geloof ik niet ! We hebben zelf op twee plaatsen gift geplaatst (buiten, geen eten in het kippenhok !) en nu en dan moeten we weer gift bijvullen omdat het opgegeten is...dus er zijn ratten, alleen ruiken ze geen eten binnen en dus blijven ze buiten...
Mijn pijn is redelijk. Niet klagen dus !
Ik heb weer een grisham uit...de advocaat van de duivel.
Grisham is voor mij een ontdekking ! Die man schrijft prachtige boeken! Je zit gespannen van begin tot einde. De boeken die ik tot nu van hem las, zijn allemaal over de gerechtelijke wereld, je zou denken dat dit een saaie materie is, maar niet in de wereld die Grisham voor je neerzet !Onthouden dus, als je een lezer(es) bent, Grisham ! Prachtige boeken !
Ik vraag mij telkens weer af waarom wij tegenwoordig in ons taalgebied zo weinig echt goede schrijvers hebben ? Nu en dan waag ik mij er eens aan, maar meesta vallen ze dik tegen ! Uitzondering voor Geeraerts en in mindere mate Aspe, maar de meesten vinden dat zij van die zware onbegrijpelijke psychologische brol moeten pennen, of dat zij voortdurend in de vuilnisbakken van de mensheid moeten wroeten... Ik heb de veelgeprezen Claus ook al enkele keren geprobeerd, en zijn Verdriet van Belgie is het enige wat ik leesbaar vond, maar dat voor mij een grote desillusie was, omdat hij er niet in slaagt een schitterend gegeven volwaardig uit te werken...bullshit ! Ik heb ze natuurlijk iet allemaal gelezen, misschien zitten er hier of daar nog goeie schrijvers en/of boeken van nederlandstalige schrijvers van onze generatie...maar ik ken ze dan niet en...sorry...ik zoek ze niet, ik hou niet van teleurstellingen...
Om te stoppen voor vandaag, een klein versje van Toon Hermans...
'k Heb veel gezworven en ik vond
wat goed is, dat is meestal rond...
de moederborst, de hoempappa
de pruimen en de kersenvla...
tot de volgende ?
Ik ben verdorie tegenwoordig meer bezig met al die dingen dan hier thuis met het onze. Een mens vraagt zich af of het wel zin heeft. De huisdokter zei dat tante als ze zich zelf goed verzorgt nog wel een paar maand kan leven...Leuk hé ! 't Is om je meteen niet meer te verzorgen ! Als het toch maar gaat over een paar maand onder of boven, in een staat waarin je zelf eigenlijk niets meer aan het leven hebt... Dat doet me denken aan een an mijn groottantes die ze nog zouden opereren als ze al ver in de 90 was...Toen haar dichtste familie vroeg of dat nog echt zou helpen was het antwoord ook zo, ze zou nog een paar maanden langer hebben...En daarvoor moest ze nogeens de pijn en de ongemakken ondergaan een operatie ? Nee, dank u...
Vandaag is het weer heel wat beter dan gisteren ! Gisteren is de mist niet weggeweest ! Vandaag is het mooi en helder weer. Wellicht is de al gisterenavond begonnen na het invallen van de duisternis, want toen Anny eens buiten ging was het aan het regenen...
Mijn rode camelia is bezig met de bloemblaadjes te laten vallen. Hij bloeide bijna 14 dagen,met een klein gedeelte van zijn bloemen. De rest van de knoppen staan wel dik, maar gaan nog niet open. Van mij mogen ze nog wat wachten, het is nog altijd zeer vroeg om te bloeien (te bloemen zeggen ze hier) De andere camelias staan ook met dikke bloemknoppen, maar dat is normaal, maar ze mogen niet te vlug open gaan nu.
Tot nu toe valt het nog mee met de rattenplaag. Of wel helpen de maatregelen van Rato echt (geen eten 's nachts in het kippehok, en rattengift in de grachten zo'n 100 meter hier vandaan), of er zijn dit jaar minder ratten...Maar dat geloof ik niet ! We hebben zelf op twee plaatsen gift geplaatst (buiten, geen eten in het kippenhok !) en nu en dan moeten we weer gift bijvullen omdat het opgegeten is...dus er zijn ratten, alleen ruiken ze geen eten binnen en dus blijven ze buiten...
Mijn pijn is redelijk. Niet klagen dus !
Ik heb weer een grisham uit...de advocaat van de duivel.
Grisham is voor mij een ontdekking ! Die man schrijft prachtige boeken! Je zit gespannen van begin tot einde. De boeken die ik tot nu van hem las, zijn allemaal over de gerechtelijke wereld, je zou denken dat dit een saaie materie is, maar niet in de wereld die Grisham voor je neerzet !Onthouden dus, als je een lezer(es) bent, Grisham ! Prachtige boeken !
Ik vraag mij telkens weer af waarom wij tegenwoordig in ons taalgebied zo weinig echt goede schrijvers hebben ? Nu en dan waag ik mij er eens aan, maar meesta vallen ze dik tegen ! Uitzondering voor Geeraerts en in mindere mate Aspe, maar de meesten vinden dat zij van die zware onbegrijpelijke psychologische brol moeten pennen, of dat zij voortdurend in de vuilnisbakken van de mensheid moeten wroeten... Ik heb de veelgeprezen Claus ook al enkele keren geprobeerd, en zijn Verdriet van Belgie is het enige wat ik leesbaar vond, maar dat voor mij een grote desillusie was, omdat hij er niet in slaagt een schitterend gegeven volwaardig uit te werken...bullshit ! Ik heb ze natuurlijk iet allemaal gelezen, misschien zitten er hier of daar nog goeie schrijvers en/of boeken van nederlandstalige schrijvers van onze generatie...maar ik ken ze dan niet en...sorry...ik zoek ze niet, ik hou niet van teleurstellingen...
Om te stoppen voor vandaag, een klein versje van Toon Hermans...
'k Heb veel gezworven en ik vond
wat goed is, dat is meestal rond...
de moederborst, de hoempappa
de pruimen en de kersenvla...
tot de volgende ?
maandag, februari 05, 2007
Nog altijd mistig...
Reeds vannacht was het bollemist... Toen ik opstond om te plassen, rond 4 uur, was het al zo, en het is nog niets verbeterd... Misschien is het weer zo als nogl vaak hier voorkomt, dat Oudenaarde en de lagerliggende gebieden al uit de mist zijn, en wij hier op onze "berg" nog in de wolken zitten (letterlijk dan).
Om terug te komen op de blog van gisteren, men zou moeten bekomen dat om de kilometer er een gelegenheid is om afval (blikjes, flesjes, papieren wikkels en dergelijke) in te doen, maar dat zal er ooit komen...Gewoon door de ervaringen met die vuilnisbakjes op de plaatsen waar het wel bestaat... Zoals in het park te Oudenaarde. Als we zitten te vissen zien we dan regelmatig oudjes met een plasticzakje naar die bakjes trekken. Als ze dat regelmatig doen hebben ze geen of bijna geen huiselijk afval meer, en moeten ze niet betalen voor de ophaling... Gevolg: niet teveel van die bakjes zetten natuurlijk !
Nu ben ik overtuigd dat heel wat van het afval langs onze wegen niet afkomstig is van toeristen, maar van onze eigen inwoners. Waarom ik dat denk ? Als je 40 identieke flesjes in één hoop ziet liggen, dan s dat daar niet gegooid, maar gestort...en ik heb nog geen toeristen, nog te voet, nogper fiets,nog per autobus zien stoppen om in groep allemaal hetzelfde te drinken en alles dan netjes op een hoop te leggen in de gracht...Leggen, want de flesjes zijn niet stuk ...
Ik ben er zeker van dat het suikstorten nog zal toenemen zodra we de eerste rekeningen ontvangen hebben van het nieuw huisvuil-ophalingssysteem (oef)...Naar wat ik hoorde op AVS zal dat niet van de poes zijn !
Nu reeds rijdt er een klein vrachtwagentje rond van de stad om de grootste hopen vuilnis op te scheppen en mee te nemen. Die man vertelde mij dat ze dan ook kijken of er geen sporen in zit die leiden naar de sluikstorter... Een leuke tip: "Als je iemand een kl... wil aftrekken, dan stop je er een omslag bij met zjn adres op.." Dju, ik ben een slechte mens !
Vandaag komt bij tante voor de eerste maal een bejaardenhelpster...Hopelijk gaat alles goed. Want als dat lukt, dan zie ik niet hoe tante nog langer KAN thuisblijven...
Ik heb gisteren op de rommelmarkt een soort chirurgisch tangetje gevonden. Dat is een tangetje die vast gesloten blijft eens je het hebt dichtgeknepen, en je kunt dan alle bewegingen doen met dat tangetje, het blijft het vastgeknepen voorwerp vasthouden, tot je de veiligheid openmaakt. Nu zul je zeggen, wat kan jij daar mee doen ? Heel simpel, vissen...
Soms is een vis diep gehaakt, en kun je het haakje niet makkelijk uit de bek halen. Er bestaan onthakers, maar soms brengen die ook geen soelaas, en krijg je de haak er niet uit. Me de tangetje kun je in veel gevallen de hak toch nog veilig verwijderen, zonder dat de vis (te veel) gekwetst wordt. In de meeste gevallen blijft het letsel dan beperkt tot de wonde van de haakpunt, en heeft de vis er geen last van. (Soms vang je zo'n vis 5 minuten later nog eens...)
Je ziet, een goede visser doet alles om de vis goed en gezond weer in het water te krijgen, zo dat het bestand in evenwicht blijft, en iedereen kan blijven genieten van de vissport...
Tot de volgende ?
Om terug te komen op de blog van gisteren, men zou moeten bekomen dat om de kilometer er een gelegenheid is om afval (blikjes, flesjes, papieren wikkels en dergelijke) in te doen, maar dat zal er ooit komen...Gewoon door de ervaringen met die vuilnisbakjes op de plaatsen waar het wel bestaat... Zoals in het park te Oudenaarde. Als we zitten te vissen zien we dan regelmatig oudjes met een plasticzakje naar die bakjes trekken. Als ze dat regelmatig doen hebben ze geen of bijna geen huiselijk afval meer, en moeten ze niet betalen voor de ophaling... Gevolg: niet teveel van die bakjes zetten natuurlijk !
Nu ben ik overtuigd dat heel wat van het afval langs onze wegen niet afkomstig is van toeristen, maar van onze eigen inwoners. Waarom ik dat denk ? Als je 40 identieke flesjes in één hoop ziet liggen, dan s dat daar niet gegooid, maar gestort...en ik heb nog geen toeristen, nog te voet, nogper fiets,nog per autobus zien stoppen om in groep allemaal hetzelfde te drinken en alles dan netjes op een hoop te leggen in de gracht...Leggen, want de flesjes zijn niet stuk ...
Ik ben er zeker van dat het suikstorten nog zal toenemen zodra we de eerste rekeningen ontvangen hebben van het nieuw huisvuil-ophalingssysteem (oef)...Naar wat ik hoorde op AVS zal dat niet van de poes zijn !
Nu reeds rijdt er een klein vrachtwagentje rond van de stad om de grootste hopen vuilnis op te scheppen en mee te nemen. Die man vertelde mij dat ze dan ook kijken of er geen sporen in zit die leiden naar de sluikstorter... Een leuke tip: "Als je iemand een kl... wil aftrekken, dan stop je er een omslag bij met zjn adres op.." Dju, ik ben een slechte mens !
Vandaag komt bij tante voor de eerste maal een bejaardenhelpster...Hopelijk gaat alles goed. Want als dat lukt, dan zie ik niet hoe tante nog langer KAN thuisblijven...
Ik heb gisteren op de rommelmarkt een soort chirurgisch tangetje gevonden. Dat is een tangetje die vast gesloten blijft eens je het hebt dichtgeknepen, en je kunt dan alle bewegingen doen met dat tangetje, het blijft het vastgeknepen voorwerp vasthouden, tot je de veiligheid openmaakt. Nu zul je zeggen, wat kan jij daar mee doen ? Heel simpel, vissen...
Soms is een vis diep gehaakt, en kun je het haakje niet makkelijk uit de bek halen. Er bestaan onthakers, maar soms brengen die ook geen soelaas, en krijg je de haak er niet uit. Me de tangetje kun je in veel gevallen de hak toch nog veilig verwijderen, zonder dat de vis (te veel) gekwetst wordt. In de meeste gevallen blijft het letsel dan beperkt tot de wonde van de haakpunt, en heeft de vis er geen last van. (Soms vang je zo'n vis 5 minuten later nog eens...)
Je ziet, een goede visser doet alles om de vis goed en gezond weer in het water te krijgen, zo dat het bestand in evenwicht blijft, en iedereen kan blijven genieten van de vissport...
Tot de volgende ?
zondag, februari 04, 2007
mist en zon
Toen we vanmorgen naar Gent reden naar de rommelmarkt, was het onbehoorlijk mistig... En je ziet dan die wielerterroristen pas op het laatste nippertje opdoemen...geen licht, want dat is gewicht dus uit den boze...
Toen we vanmiddag terugkwamen, kwam de zon er door, en we kwamen thuis in een heerlijk -zon beschenen Mater.
Als ik nu door het raam kijk, zie ik amper nog een zweempje van mist die den einder zacht verdoezeld. Maar warm is het zeker niet. Misschien een wat normaler temperatuur ? Vanmorgen zag ik in nederland toevallig nog een stuk van een discussie over Het Weer... Twee beweerden dat de mens oorzaak is van de klimaatsverandering, maar werden teevast aangevallen door een derde die beweerde dat we gewoon nog altijd uit het dipje van de kleine ijstijd van enkele honderden jaren geleden aan 't kruipen zijn...En we moeten toegeven dat voor die kleine ijstijd hier nogal wat wijngaarden waren, die toen verdwenen zijn... Op den duur weet een mens niet meer wat te geloven...
Ik ben geen professor, maar ik herinner me de tijd dat in Londen duizenden doden waren van de smogg...Mist met zwaar vervuilde lucht... Men heeft dan maatregelen genomen, en nu hoor je nooit meer van die smogg...Dus is de vervuiling, alvast in Londen, heel wat minder dan toen...En als dat in Londen zo is, dan zal dat hier ook wel het geval zijn... Dus dan zou de klimaatsverandering reeds veel vlugger moeten ontstaan zijn? Of niet ??? Ik weet het niet, en ik weet ook niet meer wat ik er moet van denken... Is men nu niet bezig met de toevallige weerswijziging te gebruiken om ons van alles en nog wat op te leggen??? Een beetje zoals Gaia doet ten opzichte van de dieren??? Overdrijven en beelden zo monteren dat alles er echt verschrikkelijk uit ziet ???
Nu ja, dat we allemaal wat doen om minder te vervuilen zal zeker niet slecht zijn, maar of dat weer er nu iets mee te maken heeft ??? En ik maak me eerlijk gezegd veel meer kwaad in de afval die ik zie langs de wegen dan over de rook boven de amerikaanse en chinese staalbedrijven... Want dat is de ver van mijn bed show, die blikjes en flesjes zie ik liggen in de graskant ! Ik begrijp die mensen niet ! Ze komen hier massaal wandelen en fietsen en picnicken om onze mooie Vlaamse Ardennen te zien, en laten dan al hun vuil achter om dit landschap te vervuilen??? Begrijpe wie het begrijpen kan! Toen ik nog gezond was, gingen Anny en ik grote trektochten doen in Frankrijk, Schotland en zo, en aan onze behoorlijk zware rugzakken hing er dan steeds een plastic zak, enkel en alleen om de lege blikjes en andere resten van onze maaltijden mee te nemen tot waar we het konden in een vuilbak stoppen... Zelfs meer dan dat, soms raapten we blikjes op, om ze nadien in een vuilbak te kunnen stoppen...
Enfin, ik ga mij niet dik maken (ik ben al dik genoeg !)
Tot de volgende ?
Toen we vanmiddag terugkwamen, kwam de zon er door, en we kwamen thuis in een heerlijk -zon beschenen Mater.
Als ik nu door het raam kijk, zie ik amper nog een zweempje van mist die den einder zacht verdoezeld. Maar warm is het zeker niet. Misschien een wat normaler temperatuur ? Vanmorgen zag ik in nederland toevallig nog een stuk van een discussie over Het Weer... Twee beweerden dat de mens oorzaak is van de klimaatsverandering, maar werden teevast aangevallen door een derde die beweerde dat we gewoon nog altijd uit het dipje van de kleine ijstijd van enkele honderden jaren geleden aan 't kruipen zijn...En we moeten toegeven dat voor die kleine ijstijd hier nogal wat wijngaarden waren, die toen verdwenen zijn... Op den duur weet een mens niet meer wat te geloven...
Ik ben geen professor, maar ik herinner me de tijd dat in Londen duizenden doden waren van de smogg...Mist met zwaar vervuilde lucht... Men heeft dan maatregelen genomen, en nu hoor je nooit meer van die smogg...Dus is de vervuiling, alvast in Londen, heel wat minder dan toen...En als dat in Londen zo is, dan zal dat hier ook wel het geval zijn... Dus dan zou de klimaatsverandering reeds veel vlugger moeten ontstaan zijn? Of niet ??? Ik weet het niet, en ik weet ook niet meer wat ik er moet van denken... Is men nu niet bezig met de toevallige weerswijziging te gebruiken om ons van alles en nog wat op te leggen??? Een beetje zoals Gaia doet ten opzichte van de dieren??? Overdrijven en beelden zo monteren dat alles er echt verschrikkelijk uit ziet ???
Nu ja, dat we allemaal wat doen om minder te vervuilen zal zeker niet slecht zijn, maar of dat weer er nu iets mee te maken heeft ??? En ik maak me eerlijk gezegd veel meer kwaad in de afval die ik zie langs de wegen dan over de rook boven de amerikaanse en chinese staalbedrijven... Want dat is de ver van mijn bed show, die blikjes en flesjes zie ik liggen in de graskant ! Ik begrijp die mensen niet ! Ze komen hier massaal wandelen en fietsen en picnicken om onze mooie Vlaamse Ardennen te zien, en laten dan al hun vuil achter om dit landschap te vervuilen??? Begrijpe wie het begrijpen kan! Toen ik nog gezond was, gingen Anny en ik grote trektochten doen in Frankrijk, Schotland en zo, en aan onze behoorlijk zware rugzakken hing er dan steeds een plastic zak, enkel en alleen om de lege blikjes en andere resten van onze maaltijden mee te nemen tot waar we het konden in een vuilbak stoppen... Zelfs meer dan dat, soms raapten we blikjes op, om ze nadien in een vuilbak te kunnen stoppen...
Enfin, ik ga mij niet dik maken (ik ben al dik genoeg !)
Tot de volgende ?
zaterdag, februari 03, 2007
zaterdag
3 februari 2007, en heb je al eens je ogen opengedaan ?
De weiden staan in een fris groen kleedje, je zou zo de koeien buiten kunnen laten, er is gras genoeg...en we zijn nog maar 3 februari !
Nu ja, ik ben niet verliefd op het winterweer, maar wat we nu hebben is toch niet meer normaal. Het is al enkele jaren dat men ons voortdurend om de oren zwaait met klimaatsverandering, maar het is de eerste keer dat het werkelijk zo goed merkbaar is hé ? Iedere maand, maand na maand vestigen wij nieuwe warmterekords...Het is echt niet meer normaal, en ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat het nu wel erg snel gaat! Ik heb hier al eens zitten lachen dat mijn grond, hier boven op de berg nog goud waard al worden...maar ik heb de indruk dat mijn lachen in snel tempo werkelijkheid wordt, en helemaal niet om te lachen is !
De gevolgen kunnen onvorstelbaar worden ! Door het smelten van de poolkappen zal er niet alleen een enorme massa water vrijkomen, maar bovendien zal in korte tijd ook het zoutgehalte van de zee drastisch dalen, met als gevolg een massale sterfte onder de zeefauna en flora...Wij worden niet alleen belaagd door de zee, 't zal ook nog een zee vol dooie beesten en planten zijn...De wereld zal een grote stinkende bol zijn !
Gisteren is Anny eens meegegaan naar tante, ze is geschrokken ! Er is niet veel tanteke meer over, ze zakt in elkaar, en vermagert dat je het ziet. Ze eet dan ook bijna niet meer... Is dat de "doodsdrift" waar Freud altijd van sprak ? We hebben haar toch enkele keren kunnen doen lachen... Maandag komt voor de eerste keer de bejaardenhelpster...het is nodig! Anny zei na het bezoek dat het er stonk...Ik vertelde haar dat het al véél beter was, we hebben er al een en ander opgekuist die lag te stinken... Die buurvrouw is werkelijk een engel ! Zo zijn er niet veel meer. Een geluk dat die er is...
Toen ik tante vroeg of al het gerei dat nichtje daar gisteren heeft meegedaan, of dat ze dat cadeau had gedaan, zei tante dat ze van niets wist... Toen ik voorstelde om er dan de politie bij te halen wou ze dat niet..."Dat ze er gelukkig mee is...!" Tante is echt bang er van !
Hopelijk komt ze niet vaak meer! Ze is gisteren heel vlug vertrokken toen de buur haar zegde dat ik ook zou komen... Ze schijnt bang van mij te zijn. Dat is in dit geval een winstpunt voor tante, het is verschrikkelijk dat er mensen zijn die bij mensen die zo sukkelachtig zijn nog dingen gaan """weghalen"""....
Hopelijk krijgt mijn moeder en haar grootmoeder gelijk, en zijn het allemaal "geleende broodjes", een zegswijze die beduidt dat alles op je zelf terugkomt... Dan zou zij ooit nog ervaren wat ze nu aan tante aandeed...
Allee, ik ga stoppen, deze namiddag komt Robert de lavabo herstellen bij Veerle, ik moet nog om brood en "toe-spijs" voor vanavond. Veerle zit al heel de week thuis met een lumbago, en vandaag kwam de dokter nog maar eens een inspuiting geven... Bovendien is een van de tweeling nu ook ziek van school gekomen... De oudenaardse scholen kampen momenteel met een kleine epidemie volgens de gazet...Maar in Brakel bij Els schijnt het even erg te zijn... de enige die daar nog niet sneuvelde is Ewoud... Eerste was Bart, dan Els en vorige week Lotje...Bart vertrekt volgende week voor een spoedopdracht even over en weer naar Indië...Zijn reis heen en weer zal langer duren dan zijn verblijf ginder...
Enfin (Afing zei mijn oudtante) t zal wel allemaal goedkomen. Tot de volgende ?
De weiden staan in een fris groen kleedje, je zou zo de koeien buiten kunnen laten, er is gras genoeg...en we zijn nog maar 3 februari !
Nu ja, ik ben niet verliefd op het winterweer, maar wat we nu hebben is toch niet meer normaal. Het is al enkele jaren dat men ons voortdurend om de oren zwaait met klimaatsverandering, maar het is de eerste keer dat het werkelijk zo goed merkbaar is hé ? Iedere maand, maand na maand vestigen wij nieuwe warmterekords...Het is echt niet meer normaal, en ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat het nu wel erg snel gaat! Ik heb hier al eens zitten lachen dat mijn grond, hier boven op de berg nog goud waard al worden...maar ik heb de indruk dat mijn lachen in snel tempo werkelijkheid wordt, en helemaal niet om te lachen is !
De gevolgen kunnen onvorstelbaar worden ! Door het smelten van de poolkappen zal er niet alleen een enorme massa water vrijkomen, maar bovendien zal in korte tijd ook het zoutgehalte van de zee drastisch dalen, met als gevolg een massale sterfte onder de zeefauna en flora...Wij worden niet alleen belaagd door de zee, 't zal ook nog een zee vol dooie beesten en planten zijn...De wereld zal een grote stinkende bol zijn !
Gisteren is Anny eens meegegaan naar tante, ze is geschrokken ! Er is niet veel tanteke meer over, ze zakt in elkaar, en vermagert dat je het ziet. Ze eet dan ook bijna niet meer... Is dat de "doodsdrift" waar Freud altijd van sprak ? We hebben haar toch enkele keren kunnen doen lachen... Maandag komt voor de eerste keer de bejaardenhelpster...het is nodig! Anny zei na het bezoek dat het er stonk...Ik vertelde haar dat het al véél beter was, we hebben er al een en ander opgekuist die lag te stinken... Die buurvrouw is werkelijk een engel ! Zo zijn er niet veel meer. Een geluk dat die er is...
Toen ik tante vroeg of al het gerei dat nichtje daar gisteren heeft meegedaan, of dat ze dat cadeau had gedaan, zei tante dat ze van niets wist... Toen ik voorstelde om er dan de politie bij te halen wou ze dat niet..."Dat ze er gelukkig mee is...!" Tante is echt bang er van !
Hopelijk komt ze niet vaak meer! Ze is gisteren heel vlug vertrokken toen de buur haar zegde dat ik ook zou komen... Ze schijnt bang van mij te zijn. Dat is in dit geval een winstpunt voor tante, het is verschrikkelijk dat er mensen zijn die bij mensen die zo sukkelachtig zijn nog dingen gaan """weghalen"""....
Hopelijk krijgt mijn moeder en haar grootmoeder gelijk, en zijn het allemaal "geleende broodjes", een zegswijze die beduidt dat alles op je zelf terugkomt... Dan zou zij ooit nog ervaren wat ze nu aan tante aandeed...
Allee, ik ga stoppen, deze namiddag komt Robert de lavabo herstellen bij Veerle, ik moet nog om brood en "toe-spijs" voor vanavond. Veerle zit al heel de week thuis met een lumbago, en vandaag kwam de dokter nog maar eens een inspuiting geven... Bovendien is een van de tweeling nu ook ziek van school gekomen... De oudenaardse scholen kampen momenteel met een kleine epidemie volgens de gazet...Maar in Brakel bij Els schijnt het even erg te zijn... de enige die daar nog niet sneuvelde is Ewoud... Eerste was Bart, dan Els en vorige week Lotje...Bart vertrekt volgende week voor een spoedopdracht even over en weer naar Indië...Zijn reis heen en weer zal langer duren dan zijn verblijf ginder...
Enfin (Afing zei mijn oudtante) t zal wel allemaal goedkomen. Tot de volgende ?
vrijdag, februari 02, 2007
Karton
Mijn pyrografisch werk op karton loopt stilletjes naar zijn voleinding. Het is fantastisch wat een mooi effect je kunt bekomen op zo'n goedkoop materiaal !
Ik heb als onderwerp een boer genomen, die in onze mooie Vlaamse ardennen op de eg staat terwijl 3 van die mooie zware trekpaarden de eg en de walsrol trekken...
Daar je op karton geen harde en zachte gedeelten hebt, kun je schaduwen net zo fijn leggen als met een potlood of met houtskool, prachtig !
Eén groot verschil... je kunt niet gummen, gebrand is gebrand... dus iedere lijn moet meteen juist staan, en mag zeker niet te donker zijn, want lichter maken kun je ook al niet !
Vanmorgen zijn we eerst om onze boodschappen geweest. We hadden bovendien ook nog kippenvoer nodig. Tussen haakjes, als er mensen zijn die interesse hebben vor een haantje van de chinese zijdehoen, ik heb er hier in voorraad, je kunt ze gratis hebben ! Alleen, denk niet dat je op mijn kosten dan eens lekker kip kunt eten ! De zijdehoenen hebben blauw vel, blauwe beentjes en zelfs het vlees is wat blauwig...de smaak schijnt hetzelfde te zijn van andere kippen, maar het is géén zicht om dat op je bord te vinden !
Het is dus gewoon een heel mooie haan om bij je kippen te laten lopen, en bovendien zijn dat zeer lieve hanen. Anny heeft spataderen, en durft bij geen haan in de buurt te komen, teneinde geen prik van de sporen te krijgen. Bij de chinese zijdehoenhaan is er echter geen gevaar, die zullen je net aanvallen, die zijn veel te lief daarvoor. Eigenlijk dus de ideale dieren voor wie er kinderen (kleinkinderen) heeft die wel eens bij de kippen willen lopen.
Dit jaar hebben wij wel veel ongeluk met de kweek van onze zijdehoenen...van de 7 kuikens blijken er 6 (zes !) hanen te zijn... Ze beginnen nu stilaan te kraaien, maar gelukkig zijn dit geen luide kraaiers.
Ik denk er al een tweetal kwijt te raken , maar er resten er dus nog...
Deze namiddag ga ik nog maar eens naar tante, niet dat ik moet, maar ik ga eens luisteren wa er gisteren gebeurd is ??? Nichtje is geweest en de buren verwittigden mij, dat ze bezig was haar auto vol te laden met o.a. een salontafel... Als tante het haar heeft geschonken, geen probleem, maar anders zie ik nog wel wat we doen ...
Allee tot de volgende ?
Ik heb als onderwerp een boer genomen, die in onze mooie Vlaamse ardennen op de eg staat terwijl 3 van die mooie zware trekpaarden de eg en de walsrol trekken...
Daar je op karton geen harde en zachte gedeelten hebt, kun je schaduwen net zo fijn leggen als met een potlood of met houtskool, prachtig !
Eén groot verschil... je kunt niet gummen, gebrand is gebrand... dus iedere lijn moet meteen juist staan, en mag zeker niet te donker zijn, want lichter maken kun je ook al niet !
Vanmorgen zijn we eerst om onze boodschappen geweest. We hadden bovendien ook nog kippenvoer nodig. Tussen haakjes, als er mensen zijn die interesse hebben vor een haantje van de chinese zijdehoen, ik heb er hier in voorraad, je kunt ze gratis hebben ! Alleen, denk niet dat je op mijn kosten dan eens lekker kip kunt eten ! De zijdehoenen hebben blauw vel, blauwe beentjes en zelfs het vlees is wat blauwig...de smaak schijnt hetzelfde te zijn van andere kippen, maar het is géén zicht om dat op je bord te vinden !
Het is dus gewoon een heel mooie haan om bij je kippen te laten lopen, en bovendien zijn dat zeer lieve hanen. Anny heeft spataderen, en durft bij geen haan in de buurt te komen, teneinde geen prik van de sporen te krijgen. Bij de chinese zijdehoenhaan is er echter geen gevaar, die zullen je net aanvallen, die zijn veel te lief daarvoor. Eigenlijk dus de ideale dieren voor wie er kinderen (kleinkinderen) heeft die wel eens bij de kippen willen lopen.
Dit jaar hebben wij wel veel ongeluk met de kweek van onze zijdehoenen...van de 7 kuikens blijken er 6 (zes !) hanen te zijn... Ze beginnen nu stilaan te kraaien, maar gelukkig zijn dit geen luide kraaiers.
Ik denk er al een tweetal kwijt te raken , maar er resten er dus nog...
Deze namiddag ga ik nog maar eens naar tante, niet dat ik moet, maar ik ga eens luisteren wa er gisteren gebeurd is ??? Nichtje is geweest en de buren verwittigden mij, dat ze bezig was haar auto vol te laden met o.a. een salontafel... Als tante het haar heeft geschonken, geen probleem, maar anders zie ik nog wel wat we doen ...
Allee tot de volgende ?
donderdag, februari 01, 2007
Bejaardenhelpster...
Ik zat met tante wat in de knoop, vooral door het feit dat ik niets afweet van de structuur van de Bond Moyson... Vandaar dat ik de aktie om hulp te krijgen via OCMW begonnen ben, omwille van het feit dat zij uiteraard alle hulpdiensten kennen... En dat lukte! Ik ben zonder enige verdere moeilijkheid direct bij de juiste diensten terecht gekomen bij de socialistische mutualiteit... Ik heb wel al enige keren moeten naar tante rijden om alles op punt te zetten, maar enfin, nu lijkt de thuiszorg echt in gang geschoten. Dat was de enige mogelijkheid om enigszins tegemoet te komen aan tantes wens om thuis te blijven.
Wellicht zal tante zelfs nog bepaalde tegemoetkomingen kunnen krijgen ook, gezien haar toestand. Oef !
Eigenlijk zou er in ieder lidboekje van de mutualiteit een korte nota moeten zitten, waar je de diverse diensten kunt vinden en de telefoonnummers er van, plus een korte uitleg over de diensten... Wellicht komt het nog voor dat mensen plots moeten geholpen worden door derden, die bij toeval bij een andere organisatie zitten dan die van "nooddruftige" (Heerlijk oud woord hé?) ...
Het is vandaag echt rot weer, mistig en vuil ! Vanmorgen moest ik weer licht hebben om mij te wassen...hoewel ik al enkele dagen zonder kon...Om maar te zeggen dat het echt vuil weer is !
Nu, dat is nog niet het ergste van slecht weer dat we ooit gehad hebben in ons leven ! Om van mist te spreken, er zijn twee voorvallen die me altijd bij zullen blijven...
De eerste was in het begin van mijn loopbaan in Oudenaarde, ik woonde toen nog in de statiestraat... Ik kwam van een vergadering in Kruishoutem, rond 10 uur 's avonds, en 't was werkelijk erwtensoep ! Ik "kroop" vooruit, pogende de witte lijn te onderscheiden aan de kant van de weg, maar die was lang niet overal aanwezig of zichtbaar... Ik was dan ook dolblij toen ik plots voor mij twee rode lichtjes zag, van een auto... Ik daar achter blijven hangen, en hem maar laten zoeken... Plots zag ik de lichtjes naar rechts gaan en twee stoplichten aangaan...Heel voorzichtig naderde ik, de wagen had zich aan de kant gezet...met de enige bedoeling om mij voor te laten en de weg te zoeken, en hij mij maar volgen !
De tweede was op een avond in maart, want ik moest een algemene vergadering gaan geven in Gavere... Ik was al met moeite van mijn werk naar huis gereden, en Anny besloot mee te gaan naar Gavere, onder het motto twee zien meer dan één...
Je zag werkelijk geen meter voor je... Ik kroop vooruit, je kon veel sneller gaan dan je kon rijden ! Anny is zelfs enkele keren uitgestapt als we dachten aan een kruispunt of zo te zijn... We kwamen na meer dan 1 uur rijden (lees kruipen) eindelijk aan het lokaal in Gavere...Daar zat welgeteld één bestuurslid ! in en verder lege zaal ! Niemand kwam door zo'n weer... Alleen zotten en mensen die hun werk voor alles plaatsten...
We zijn dan maar na 5 minuten onverrichterzake terug naar Mater gesukkeld, met een Anny die mij er voortdurend aan herinnerde dat ze het mij wel gezegd had, dat er niemand zou doorkomen, maar dat ik altijd...
Ze had gelijk, en overschot, maar ja, mijn werk hé...
Als je dan hoort hoe anderen soms hun sjokkedijzen er aan veegden...Enfin, moest het te herdoen zijn, ik deed wellicht weer hetzelfde, ik ben altijd een plichtbewuste (k)nul geweest, en zal dat wel altijd blijven. Kijk maar naar tante, er zijn daar massa's nichtjes en neefjes, maar ik ben de uil die alles afloopt...
Allee, tot de volgende ?
Wellicht zal tante zelfs nog bepaalde tegemoetkomingen kunnen krijgen ook, gezien haar toestand. Oef !
Eigenlijk zou er in ieder lidboekje van de mutualiteit een korte nota moeten zitten, waar je de diverse diensten kunt vinden en de telefoonnummers er van, plus een korte uitleg over de diensten... Wellicht komt het nog voor dat mensen plots moeten geholpen worden door derden, die bij toeval bij een andere organisatie zitten dan die van "nooddruftige" (Heerlijk oud woord hé?) ...
Het is vandaag echt rot weer, mistig en vuil ! Vanmorgen moest ik weer licht hebben om mij te wassen...hoewel ik al enkele dagen zonder kon...Om maar te zeggen dat het echt vuil weer is !
Nu, dat is nog niet het ergste van slecht weer dat we ooit gehad hebben in ons leven ! Om van mist te spreken, er zijn twee voorvallen die me altijd bij zullen blijven...
De eerste was in het begin van mijn loopbaan in Oudenaarde, ik woonde toen nog in de statiestraat... Ik kwam van een vergadering in Kruishoutem, rond 10 uur 's avonds, en 't was werkelijk erwtensoep ! Ik "kroop" vooruit, pogende de witte lijn te onderscheiden aan de kant van de weg, maar die was lang niet overal aanwezig of zichtbaar... Ik was dan ook dolblij toen ik plots voor mij twee rode lichtjes zag, van een auto... Ik daar achter blijven hangen, en hem maar laten zoeken... Plots zag ik de lichtjes naar rechts gaan en twee stoplichten aangaan...Heel voorzichtig naderde ik, de wagen had zich aan de kant gezet...met de enige bedoeling om mij voor te laten en de weg te zoeken, en hij mij maar volgen !
De tweede was op een avond in maart, want ik moest een algemene vergadering gaan geven in Gavere... Ik was al met moeite van mijn werk naar huis gereden, en Anny besloot mee te gaan naar Gavere, onder het motto twee zien meer dan één...
Je zag werkelijk geen meter voor je... Ik kroop vooruit, je kon veel sneller gaan dan je kon rijden ! Anny is zelfs enkele keren uitgestapt als we dachten aan een kruispunt of zo te zijn... We kwamen na meer dan 1 uur rijden (lees kruipen) eindelijk aan het lokaal in Gavere...Daar zat welgeteld één bestuurslid ! in en verder lege zaal ! Niemand kwam door zo'n weer... Alleen zotten en mensen die hun werk voor alles plaatsten...
We zijn dan maar na 5 minuten onverrichterzake terug naar Mater gesukkeld, met een Anny die mij er voortdurend aan herinnerde dat ze het mij wel gezegd had, dat er niemand zou doorkomen, maar dat ik altijd...
Ze had gelijk, en overschot, maar ja, mijn werk hé...
Als je dan hoort hoe anderen soms hun sjokkedijzen er aan veegden...Enfin, moest het te herdoen zijn, ik deed wellicht weer hetzelfde, ik ben altijd een plichtbewuste (k)nul geweest, en zal dat wel altijd blijven. Kijk maar naar tante, er zijn daar massa's nichtjes en neefjes, maar ik ben de uil die alles afloopt...
Allee, tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)