snoeien

Herinner je je nog mijn jeremiade over mijne lindeboom die maar niet in 't volle blad kwam te staan?
Wel, hij staat er nu, en de takken hangen door onder het gewicht van de grote bladeren, zo erg dat ik zal moeten snoeien, want anders zal mijn facteur ofwel op zijn knieën ofwel slingerend van tak naar tak naar mijn brievenbus moeten komen. (Alhoewel de eerlijkheid mij gebied te zeggen dat ik nog een van die goeie facteurs heb, die kijkt als hij mij ziet zitten aan mijne pc, en dan staat te zwaaien om de post af te geven, en wat te zeveren...)
Onlangs had ik geen post, dan staakten ze tegen de invoering van de nieuwe geo-route, maar eigenlijk staakten ze tegen het feit dat ze plots twee keer zoveel bussen moesten bedienen in dezelfde tijd. Die mannen van "'t hoofdkantoor" hebben wellicht nooit zelf post bedeeld, weten niet dat in de stad er soms 30 bussen aan één deur zijn, maar op de buiten voor die 30 bussen er soms 5 lange straten moeten gedaan worden.
Bovendien houden ze dan ook geen rekening met de sociale functie van de postbode, ze worden gevraagd om postzegels mee te brengen, om een brief mee te nemen, en ze weten dat sommige mensen heel moeilijk die trap op en af kunnen om een brief uit de bus te nemen...
Bovendien krijgen ze langs om meer van die reclamefolders mee, wat betekent dat ze werkelijk iedere bus daadwerkelijk moeten aandoen...
...en ze houden er al helemaal geen rekening mee dat er ook postbodes zijn, die heel symphatiek zijn, en zien dat het eens lullen en plagen voor ne mens als ik, héél belangrijk is...Maar ook al kost dat maar een handvol seconden, 't hoofdkantoor laat dat niet toe...alles mag, maar géén menselijkheid hé, dat is uit den boze.
Denk je niet dat dit ook een symptoom is van onze verloederende maatschappij? Niemand praat nog met elkaar, mag zelfs niet praten. En dan zijn ze verwonderd dat mensen schijnbaar onverschillig voorbijlopen als ze voor hun ogen een jongen zien doodsteken...Geen verband? Minstens zoveel verband als het vlaams belang met de wilde schutter in Antwerpen...
Probeer jij nog een gesprek te beginnen in de wachtzaal bij de dokter ? 't Is precies of spreken is gevaarlijk. Spreek jij de mens voor je in de Aldi nog wel eens aan? Of sta je ook stille en stom in de rij ? Durf jij nog eens iets zeggen om te lachen tegen dat gestresseerde kind die niets dan boze blikken krijgt omdat het "zo lang" duurt???
Dat zelfs de ministers voelen dat er iets mis loopt is geen wonder, maar dat ze een speldje gaan dragen die zou moeten duiden op "ik ben aanspreekbaar" is slechts een hééél klein begin van een oplossing. De oplossing is veeleer om zelf te beginnen met praten, en weet je, meer dan 90 % van de mensen reageren echt verheugd, zijn blij dat er eens iemand praat, maar wellicht zijn ze bang van die "muur" van stilte !
Doe zoals ik, kijk door die muur, en praat met de mens voor of achter je in de rij, in de wachtzaal, in het bushokje...en zie, na enige tijd knikken de mensen je toe, met een vriendelijke blik.
En de winkelbedienden spreken je ook aan, en reageren ook met humor op je. Zo was er laatst in de Colruyt in bijna alle rayons wel iets te proeven van eten of drinken...Ik maakte een opmerking "of ze hun marchandise niet meer kwijt raakten ?" en de winkelbedienden lachten en één van hen reageerde, met een samenzweerdersgezicht "ssjt, zo raken we dingen kwijt die over datum zijn..." Zijn collega's, ikzelf en enkele mensen die het gesprek hadden gehoord en gevolgd stonden allemaal te lachen en te grinnikken, en een tien minuten later, aan de kassa knikten er nog mensen, met een glimlach om de mond, goeiendag...
Maak zelf uwen goeien dag, en meteen ook die van al die anderen !

Tot morgen, bij leven en welzijn,
je babbelaar van dienst