Nat

't Is nat buiten, een zachte milde warme regen, en de dampen van de warme aarde hangen als een grijze nevel over de velden. De geur van de aarde (en al de heerlijke toevoegingen aan mest in alle soorten) vult de lucht.
Raar, als 't nat is zijn er geen - of bijna geen- wielerfanaten meer. Het fanatisme wordt dus geblust met gewoon water ? Voer voor psychiaters ?
Het brengt wel groeite, die warme vochtige lucht doet de planten deugd. 't Is nodig, weet je dat de linde aan mijn deur nog altijd niet in 't volle blad staat ? Dat mijn notelaar nu nog maar de botten laat zwellen ? Dat in het park er nog bomen zijn waaraan geen groen is te zien ? Is dat echt veel later dan vroeger,of zijn we na die klotewinter zo hard toe aan wat groen en bloem ?
Ik zag dat mijn goudvissen aan't paren zijn, hopelijk lukt de kweek. Ik heb dit jaar voor het eerst na al die jaren gezien dat er 1 (lees één) jong goudvisje in de vijver zwemt. Het is nog zwart, afwachten wat de kleur wordt... Gek, overal kweken de goudvissen à volonté, en hier lukte dat precies nooit??? Dat éne jong geeft me wel hoop dat er misschien betering komt.
Vannacht toch wat geslapen, de pijn is er nog, maar het niveau komt stilaan weer op verdraaglijk. Gisterennamiddag heb ik een moment pijn gehad in mijn rug en mijn heupen, dat het echt niet meer te doen was. Maar 't betert, zoals altijd...en we plooien niet ! integendeel, we proberen altijd alles er uit te halen wat er in zit. Wellicht is dat ook de reden dat de pijn soms weer zo hoog oploopt, maar ik heb het dan ook gehad, en anders heb je niets meer. Ik ben blij dat dokter Crombez er ook zo over denkt, nu reclameert mijn wederhelft minder (uit een reflex van bezorgdheid, maar toch...reclameren)
Ik zie door het raam dat er voor het eerst hier en daar groene spatjes te zien zijn aan mijn duitse pijp, hopelijk is het nog niet te laat om weer nestgelegenheid te bieden aan mijn (jaarlijks terugkerend) winterkoninkje. Daar de duitse pijp over een ijzeren stellage groeit, heeft deze klimplant rondomrond een dikke laag van takken opgebouwd die in de zomer een volle, massieve, bladerenberg vormen. Daarin voelt het winterkoninkje zich blijkbaar veilig voor alle bedreigingen.

Binnenkort hoop ik naar een specialist te kunnen gaan in winterharde fuchsia's, ik heb er al een drietal soorten, die ieder jaar weer met hun mooie bloemen de tuin in gloed zetten, ik ga er nog wat bij planten. Gisteren heb ik ook nog enkele papaver (orientalis) bijgekocht, ook al een zomerbloeier die het bij mij schitteren doet.

Je ziet, dat klein beetje zon jeukt...en heeft mij nu al, een mooi bruin kleurtje gegeven.(Aan 't viswater krijg je de zon van vanboven, en van beneden door de weerkaatsing op het kabbelende water.

Nog ne goeie zondag, ook al regent het...