Vandaag zijn we niet in bezet gebied. We zijn alleen, rustig gaan rommelmarkten en dan een kopje koffie en TV.
Ik geef u wellicht de indruk dat de kleinkinderen zoooo lastig zijn, niets is minder waar, het is in tegendeel zo, dat wij anders op geen enkele manier gestoord worden...en nu babbelen de kinderen, vragen uitleg, vragen om iets te tekenen, of om eens te wandelen.
Ze zijn echt heel braaf, maar we zijn het gewoonweg niet meer gewoon om kinderen in huis te hebben, plus het feit dat we een uur vroeger moeten opstaan om ze op te vangen.
Het gekke is, dat na twee weken wij ze eigenlijk missen, maar zeg dat in godsnaam niet tegen Veerle, of ze komt nog meer langs. (Ik begrijp haar wel, alleen zitten is maar alleen hé)
Op de baan naar de rommelmarkt zagen we plots een weide waar wel 50 eenden en kippen vrolijk rondliepen. Gek dat zo'n gewoon ding plots zo opvalt als het eigenlijk verboden is hé.
Wij hebben enkele minuten lang over niets dan die kippen en onze kippen, zo triest in een hok, gesproken. Hopelijk mogen de beestjes binnenkort weer buiten, ze eten veel meer (ze hebben niets om te scharrelen) en ze leggen minder eieren.
Stress, zegt de apotheker, stress! en je moet dan eens kijken naar de kippen in de legbatterijen...Ik wist niet dat mijnen apotheker (de zoon) zo'n dierenvriend was...Maar nu begrijp ik dat hij niet meegaat met zijn ouders "Op groot Wild" naar de Ardennen...Dat zal tegen zijn principes zijn.
Zo zie je maar...je hebt ze niet altijd zoals je ze kweekt hé, zelfs niet met een winkel vol pillen..
Anders wel een toffe knul, steeds bereid om iets op te zoeken voor de hond, voor de vissen...
Maar ja, eigenlijk ligt dat dan wel precies in zijn straatje hé
Tot morgen ,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten