woensdag, april 12, 2006
sherry, je t'aime...
De buren zijn weer thuis, de dagelijkse taak (rolluik openen en 's avonds dichtdoen) zit er weer op. Gisteren namiddag is de buur thuis gekomen (Ik was vissen) en had voor mij een grooooote fles heerlijke sherry mee. Ik vind dat echt tof, Anny doet de job, en ik pluk de vruchten.
Maar het is echt tof zo'n goeie buren te hebben. We lopen niet hele dagen bij elkaar binnen, maar als er iets is, dan zijn we er voor elkaar. Ik weet dat Martine mijne blog nogal eens leest, dus: Eddy, Martine, je moest dat niet gedaan hebben hé (...zo lang wachten...) (Hihihi)
Ja, ik ben gisteren weest vissen, (ik hoop dat niet-oudenaardse lezers deze zinswendingen begrijpen - maar ik heb een intellegent lezerspubliek, dus...) Het was wat onverwacht, want op de PC gaven ze regen, en Luc hoorde op de radio dat het droog bleef tot 's avonds. Dus, kleren aan (dikke) en vissen maar.
In het begin was het er echt goed, maar na een paar uur begon er een koude wind almaar meer en almaar kouder te blazen...we gaven het op omstreeks 16.30 uur, van de kou...
Ook de vis beet niet zo goed, in de eerste (warme periode) ging het nog, maar nadien was het meer dan kalmpjes. Ik ving 8 vissen, meestal nogal behoorlijke blieken (er was één blei en een kleine snoekbaars bij) Luc ving er 4, PLUS één prachtige karper van precies 4 kilo (Ja, we hebben een weegschaal bij, ongelovigen !) Het was een mooie spiegelkarper (zie boven voor de afbeelding) Tot mijn spijt heb ik er geen foto van gemaakt, maar dat was door al de miserie...
Eerst zette die karper zich vast in de waterlelies, dan liet Luc hem weer gaan, zodat hij zichzelf kon losmaken uit de planten, maar dan schoot hij natuurlijk recht mijn karperlijn in. Wij hadden het nog niet direct gezien, zodat mijne draad bijna volledig mee op land lag, met de karper mee.
Tegen dat ik die draad weer opgedraaid kreeg, de vis gewogen, dacht niemand nog aan een foto. Luc was er het hart van in, de eerste karper van het jaar, en niet op foto !
Luc heeft eigelijk nog iets gevangen, maar dat was nogal pijnlijk...Hij werpt in, en op 't zelfde ogenblik duikelt een eend het aas na...bingo! Eend gevangen ! Er zwemt daar nu wellicht een eend rond met een (gelukkig klein) vishaakje in. Hopelijk heeft het beestje er geen last van !
Wellicht zijn die beesten zwart van de honger, want anders mijden ze onze lijnen als de pest, maar vermoedelijk zijn er nu veel minder mensen die voederen dan anders, wij hebben er nog geen gezien. Zouden die leutigaards van de ophokplicht en diergelijke ook weten dat zij bezig zijn zieke beesten, of toch zeker zwakke beesten te maken door ondervoeding ? Beseffen zij dat de ouders niet meer durven met huin kinderen eendjes gaan voederen? Weten zij dat de stadsduiven nu zo ver heen zijn dat zij naast ons komen zitten en eten uit onze aasbak pikken?
Ofwel moeten ze die duiven dan vangen, ofwel moeten zij zelf een voederplaats maken !
Idem voor de eenden !
We waren er alletwee niet goed van, en hebben heel de namiddag dat eendje in de gaten gehouden. Gelukkig ziet het beestje er nog altijd goed uit ! en hopelijk blijft het zo...
Tot morgen ?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten