Heb je de zon gezien, heb je het weerbericht gezien ? Weet je wat dat wil zeggen ????
VISdag !
Voor de eerste keer dit jaar weer een lijntje uitwerpen, rustig aan het water genieten van de frisse buitenlucht, wat keuvelen met Luc en met de wandelende voorbijgangers, en hopelijk tonnen vis ophalen (iets minder mag ook)
Hopelijk bijt de karper ! Hopelijk kan ik dit maal een foto maken zodat het geplaag van de echtgenotes ophoudt...en die ....(mannen mogen hier het woord zelf invullen-maar stillekes) weten dat wij die vis wel hebben gevangen, maar vinden het leuk ons op stang te jagen ! Maar nu nemen wij een foto ! Geen klodden meer !
Je ziet dat we nog altijd léven hé, pijn of gene pijn, we profiteren van alles wat we kunnen ! En weet je, zelfd de kleine bezetters van mijn woning zijn vandaag rustig. Ze zitten te kleuren en kijken tussendoor naar een video die ze wellicht al 100 keer zagen. Soms zeggen ze hele stukken tekst mee op...
Straks nog wat werken aan onze geheime preparaten om de vis te lokken naar os aas, om ze te verleiden te bijten aan onze haak, om on het genoegen te geven te vechten met een vis die eigenlijk net te zwaar is voor het lijntje, en die je toch binnenhaalt. Vloeken als de lijn breekt en zuchtend herstellen...Tof jong, echte sport, echte kunst om de vis voorzichtig zo af te matten dat je hem toch naar de oever kunt brengen en met het net voorzichtig bijbrengen.
Dan heel voorzichtig de haak verwijderen, als het een echt grote is, meten en eventueel wegen, (nu ook eventueel fotograferen), dan nog eens de kleuren bewonderen en met veel liefde weer in het water zetten en genieten hoe hij met een slag van de staart terug in het donker van de vijver schiet.. Een mens zou er poëtisch bij worden, zo heerlijk is het !
En denk niet "moet je daarvoor die vis zo martelen", nee, het is bewezen dat een vis geen of bijna geen zenuwen in de lippen heeft. Gelukkig, anders zou ik zeker niet met zoveel genoegen vissen. Ik wil die prachtige dieren niet martelen.
Van martelen gesproken, ik krijg die foto uit het boek over de Congo van Leopold II maar niet uit mijn hoofd...Een Neger die verwezen, op zijn hurken, zit te staren naar het handje en het voetje van zijn vijfjarige dochtertje..afgehakt door de blanke beschavers...de redders van die arme wilden...
Maar laat ons maar bij het vissen blijven, ons vermeien (in april) in de goede vooruitzichten. Als het een groot succes was, dan horen jullie het wel, als ik er over zwijg daarentegen...
Tot morgen ? (Als ik tijd heb, want ik moet weer naar de pijnkliniek...)
Ciao !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten