Gisteren ben ik dus naar de pijnkliniek geweest, om een test te ondergaan, met de hoop op pijnvermindering.
De test was héél pijnlijk, ik lag te zweten op die tafel van 't zeer.
Bij een goed resultaat moest ik na enige tijd pijnvrij of minstens veel minder pijn hebben...Maar helaas, niets was minder waar!
Dus op 9 maart mag ik terug naar de pijnkliniek, voor verdere onderzoeken naar een (de ?) oplossing, ondertussen wat zwaardere medicatie nemen.
De dokter bereidde mij voor... dat in sommige gevallen het zeer moeilijk was om tot een oplossing te komen, en dat er zelfs enkelen zijn die hij niet of bijna niet kan helpen...Allee, we leven op hoop, maar het hoopke wordt alsmaar kleiner.
Ook het weer is somber de natuur treurt mee
Ik moet nog naar de apotheek om de nieuwe medicatie, en dan Anny voeren naar de Colruyt en andere grote magazijnen (Dat was een mooi programma op brt 2, De Grote Magazijnen, de maandagmorgen - maar het is er niet meer)
Enfin, we zijn er nog, en de lente komt er aan...de wereld wordt weer groen en mooi. Weer slapen met open ramen en wakker worden van het gefluit van de vogels en de kippen...Neen, die zijn gestraft, die hebben ophokplicht.
Voor mensen met schrik van de vogelgriep, niet alleen Tamiflu schijnt virussen te doden...Onze goeie ouwe vlier doet het ook. Bij de apotheek dus SAMBUCOL indoen, hopelijk is dat ook in ons absurdistan te krijgen hé
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten