We hebben midden in de zomer enkele dagen herfst.
Donker weer, koude wind, regen...
En dat vlak na die warme warmteperiode.
Dat voelt dubbel fris aan.
Deze morgen ging ik ook, voor de eerste keer op de thermometer kijken: 21°... Beneden de 20 slaat onvermijdelijk de centrale verwarming aan. " Anny, hou de deuren vandaag maar dicht ! Straks verbruiken we nog mazout in het midden van de zomer !" (Anders staan hier in de zomer de deuren wagenwijd open, boven in de slaapkamers staan de vensters open, en de frisse lucht waait door heel het huis. Nu, voor het eerst deze "zomer", gaan de deuren dicht, en blijft de frisse wind alleen de slaapkamers verfrissen, hier beneden houden we de warmte die we hebben.
Het is al heel de morgen aan het regenen, niet erg veel, meer van dat zeveren weet je wel. De druppels zijn niet groot, maar ze vallen gestaag. Nu ja, voor de bloemen en groenten in de tuin zal het deugd doen. Anny heeft een hele worstelpartij achter de rug, om buiten te geraken... In de tuin, naast de achterdeur, staat een grote bloempot met een aloë, daarnaast staat een metalen rekje, met een vijftal potten bloemen op... Deze waren allemaal omgewaaid, en lagen voor de achterdeur, waardoor deze niet meer open kon. Om maar te zeggen: het waait hier behoorlijk !
Het is koud - voor de tijd van het jaar... Want eigenlijk is het niet echt koud. Ik vind het nog steeds niet de moeite om iets anders aan te doen dan dat T-shirtje, en ik blijf barrevoets in mijn sandalen rondlopen. (Het mag regenen, zo worden mijn sokken niet nat !) Moest het echt koud zijn, dan zou ik een trui aantrekken, en sokken aandoen, en mijn sletsen aandoen in plaats van die sandalen. Maar het is net zo fris, dat het in deze zomerkleren fris aanvoelt. Maar ik ben van de soort die niet vlug koud heeft, en het ook niet vlug warm heeft. Ik slaap nu nog voor het open raam, en wordt tegen de morgen wakker, en stel vast dat ik in mijn slaap het donsdeken heb weggetrapt... (Dan doet zo'n donsdeken eventjes deugd...eventjes maar, want na vijf minuten stamp ik het weer weg: te warm !). Ik kan ook rustig zitten vissen in de zon op een broeiend hete dag. Dan zoeken de vrienden schaduw op, maar mij doet het niets, buiten een oude hoed op mijn dunbehaarde bolletje, heb ik geen last van zon of van warmte. Wat ik wel lastig vind, als ik met papieren moet werken in warm weer ! Ik ben een zweter, en dan blijven de vellen papier aan mijn armen kleven, moet je telkens dat papier van je huid trekken om een volgende regel te kunnen schrijven. Wellicht is het net dat zweten dat het me mogelijk maakt om in de hitte normaal te kunnen functioneren... Maar 't plakt aan papier.
Anny heeft een dikkere trui aangetrokken... ze grommelt dat haar voeten koud hebben, en ik zeg dat ze ze tegen mijn blote voeten mag steken, die zijn lekker warm. Ze grommelt dan wat binnensmonds. Ze heeft immers altijd koude voeten.
Nu gaat het aan het water gieten ! er valt heel wat hemelwater op de aardse velden !
Het is toch een wonder iets... Dat water dat hier nu naar omlaag valt, was wellicht enkele dagen geleden ergens deel van de grote oceaan... Nu dondert het hier omlaag, loopt de heuvels af, en vloeit via beekjes en kleine zijrivieren de Schelde in, vandaar naar zee, naar de grote oceaan, waar het weer verdampt, en in een eindeloze cirkelgang weer naar hier waait om in regen naar beneden te vallen. Geef toe, het is een prachtig systeem !
Dat kan alleen als de planeet op de juiste afstand staat van zijn zon, als de juiste chemie er aanwezig is, als de planeet draait en zo beweging (wind) brengt in de atmosfeer... Allemaal voorwaarden om dat wondere systeem van het leven mogelijk te maken en in stand te houden...
... en we zijn volop bezig dat wonder te ontwrichten ! We vervuilen de wereld, veroorzaken te veel fijn stof, slechte gassen die het systeem kapot maken. We vervuilen de grond, houden de verkeerde dieren in te grote hoeveelheden, vernietigen de natuurlijke plantengroei, gaan over tot grote velden monocultuur, zodat de groei van de natuurlijke planten en zuurstofleveranciers op aarde en in de oceanen kapot gaat. We vormen met onze vervuiling een soort koepel bovenin onze atmosfeer, waardoor de temperatuur stijgt en alle leven dreigt kapot te gaan.
En grote multinationals houden dat systeem van afbraak in gang, omwille van het gewin. Heel erg tijdelijk gewin, maar wie denkt er aan later ? Nu profiteren, nu genieten, nu brassen en brullen... Na ons trekken we ons niet aan...
Zoals we bezig zijn... nog een generatie of drie, en het is gedaan.
djudedju
Wordt wakker !
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten