Dertig per uur is traag ! Heel traag !
Oh ja ? Je moet eens proberen 30 km per uur te lopen !
Je moet eens je fiets nemen, en gedurende een uur dertig km per uur te fietsen, met een gewone fiets.Dan zal die dertig km/uur plots niet zo traag lijken !
Snelheid is een begrip die we steeds maar verder opschuiven.
Toen ik kind was, was 100 km/uur met onze Opel Olympia al héél snel !
Nu met mijn Opel Combo moet je echt geen moeite doen om 100 km /uur te halen...
De auto's kunnen steeds harder rijden, en men moet steeds meer de snelheid beperken om het een beetje veilig te houden. Niet dat de bestuurder van vroeger een veel bewuster rijder was, maar er waren doodgewoon niet zoveel auto's.
Toen men het Kennedy-rondpunt aanlegde in Oostende, werden de auto's van de snelweg tijdelijk door onze straat geleid... Wij vonden dat toen druk, want er waren maar een auto of drie, vier in gans onze wijk. Maar we konden te voet nog netjes die straat oversteken, zonder dat er sprake was van lichten of zelfs maar van een zebrapad.
Toch was dit de tijd waarin men in de zomer het nodig vond om beide rijrichtingen van de snelweg iedere zondagavond in één rijrichting te veranderen, om de dagjestoeristen snel en veilig weg te krijgen van de kust.
In mijn herinnering was er toen op de snelweg geen snelheidsbeperking...
Borden van 50 of 70 waren er ook amper. Als je dan een bord zag, dan was dat een bord van 60 Km/uur... Je kunt nog zo'n oude borden (60 km) vinden op de baan van Kruishoutem naar Deinze, ter hoogte van Lozer... Maar dat zijn zowat de enige die ik nog ken... Overblijfsels van het verleden...
Globaal gezien was de snelheid toen lager dan nu op de snelwegen, gewoon omdat de meeste wagens last hadden met die hoge snelheid. In de steden zal er wellicht ook anders gereden zijn, maar dat kan ik me niet herinneren. Ik vermoed dat men dan meestal ergens rond die km/uur reed. De wagens waren minder veilig, voor de inzittenden, maar ook voor wie aangereden werd. Op de motorkap stonden toen nog "beeldjes", die bij botsingen heel wat kwaad deden aan de aangereden voetganger of fietser. Het rondje bij Mercedes is nog een overblijfsel, maar men maakte het dan verend, zodat het weg plooide bij een botsing.
Nu zijn er verschrikkelijk veel auto's... Heel onze maatschappij is er op ingesteld. Wie geen auto heeft, verliest heel wat kansen op tewerkstelling. Waar je denkt dat je geen auto nodig hebt om dit of dat werk te doen, blijkt het bezit van een rijbewijs verplicht. Vroeger ging een mens bij het werk wonen, of bij een station, nu heeft iedereen zijn wagen. Iedereen, want ook de vrouw gaat werken, en ook zij moet de wagen hebben voor het bereiken van haar werk en om na het werk nog vlug de nodige inkopen te doen, en zodra de kinderen gaan werken, moeten ook zij een auto hebben... en zo zie je hier, in de eerder stille woonwijk waar ik woon, aan ieder huis minstens twee auto's staan en veelal meer. Alleen aan de huizen van de gepensioneerden staat er maar één auto meer...
Wij speelden op de straat... En ergens waren wij de baas, want een auto die kinderen zag spelen minderde vaart en claxonneerde om zijn aanwezigheid kenbaar te maken. Dan gingen we uit de weg, tot de auto voorbij was. Nu kan een kind niet meer op straat, ouders zijn bang voor het verkeer in confrontatie met kinderen, want er zijn meer auto's dan kinderen.
Ook ouderen worden bang op de straat, want zij zijn niet meer zo vlug, en de automobilisten zijn zo gehaast.
In deze wereld is het nodig om de snelheid drastisch te beperken, om de wereld weer leefbaar te maken.
Als we nu nog de fossiele brandstof ook kunnen wegkrijgen uit de straat, dan ... dan wordt de wereld misschien weer een wereld waarin het kind, waarin de mens weer een plaatsje krijgt...
djudedju
tot de volgende ?
1 opmerking:
Eerlijk gezegd, ondanks het feit dat ik mijn autogebruik zoveel mogelijk probeer te beperken, die dertig vind ik ook wel moeilijk. Zeker van dat ik hier en daar ook een boete zal hebben. Tegenwoordig zet ik de gps aan om me te herinneren aan snelheidsbeperkingen, het wisselt zo vaak, zelf per straat. Het is een gewoonte van vijftig te rijden in de bewoonde kom en 70 daar buiten, alles wat afwijkt vergeet ik soms.
Die tijd van weinig auto's herinner ik me. Als kind zag ik zelden auto's. Iedereen ging te voet of met de fiets. Enkel op de momenten dat de papa's thuiskwamen en op zaterdag zag je af en toe auto's. Dat die tijden verdwenen zijn is best jammer. Het zal ooit terugkeren, tegen dat het niet meer betaalbaar is voor de gewone man.
Een reactie posten