Geleerden hebben en hadden ons zonnestelsel uitgebreid onderzocht, en hadden op basis van hun vaststellingen wetmatigheden ontdekt, deze beschreven en in wiskundige zekerheden uitgewerkt. En de logica zei, dat wat in ons zonnestelsel wet was, ook wet moest wezen in andere zonnestelsels.
Maar dan begon men werkelijk in de ruimte te kijken, met allerlei gesofisticeerde ruimtetuigen ziet men nu voor het eerst verder afstaande zonnestelsels in detail...
En plots klopt er niets meer, ze vinden een planeet met drie zonnen, een reusachtige gasplaneet vlak bij zijn zon, waar hij nooit kan zijn, planeten die in ellipsen om hun zon draaien, planeten die niet in het draaivlak van hun zon liggen, maar schuin of zelfs verticaal , planeten die tegen richting in draaien... en het lijstje bizarre afwijkingen wordt met de dag groter...
En hupla, alle wetmatigheden worden op een hoopje gegooid, goed voor de afvalcontainer...
Ik vind het heerlijk.
In mijn verbeelding zie ik God daar zitten gniffelen: "Aha, jullie dachten iets te weten, wacht een beetje, ik zal eens al uw theorieën ondergraven..." En meteen geeft hij een planeetje een zwaai in de tegengestelde richting...
Nee, alle gekheid op een stokje... Ik vind het heerlijk te weten dat we eigenlijk nog niets weten, dat we nog met ontelbare vragen zitten, dat het aantal vragen niet minder wordt, maar juist exponentieel lijkt te meerderen met de kennis die we hebben. Iedere keer we iets menen te weten, lokt dit weer nieuwe vragen, en meestal meerdere vragen op.
Mijn minderwaardigheidscomplex tegenover al die vernuftige geleerde bollen, smelt als boter voor de zon... Zij weten ook niets.
En gek genoeg blijven ze zich nog steeds vastklampen aan bepaalde wetmatigheden van hier, want ze zijn nog niet weerlegd... Neem nu het leven... Volgens hen is leven maar mogelijk onder bepaalde voorwaarden, en dan sommen ze alle aardse wetmatigheden nog eens voor je op... Heren , Hallo !!! Zie je nu nog niet dat uw wetmatigheden niet universeel zijn ??? Meer zelfs, ben je zeker dat de tabel van Mendeljev wel opgaat ginder ver, in dat andere zonnestelsel? Dat ze daar niet met iets totaal anders zitten? Dat het systeem van de atomen ginder wel bestaat ? Misschien is het goud van ginder wel een hard metaal en is ijzer zacht? Oh ja, het is natuurlijk niet echt ijzer of niet echt goud, toch niet volgens onze wetmatigheden. Wat zou er gebeuren als je het meenam naar hier ?
Heerlijk, al die onbeantwoorde vragen... Weten dat we ...niets weten.
Nee, ik heb niets tegen de wetenschap, alleen... ze doen nogal dikwijls dingen die achteraf helemaal niet zo bedoeld waren...
Nogal dikwijls werden de gevolgen op lange termijn verkeerd ingeschat.
Wij hebben DDT gestrooid tot we ondervonden dat het een verschrikkelijke uitwerking had op het milieu, op het leven. Dan werd het verboden, maar in de ontwikkelingslanden gebruikte men vrolijk de restanten op...
(Wie is dan eigenlijk de ontwikkelde ?)
Nee, ik ben blij dat we altijd weer met vragen blijven zitten, dat er steeds weer zaken zijn die we niet begrijpen, niet kunnen vatten in wetmatigheden... Voor mij is die verwondering God, voor anderen wellicht de demon ?
.jpg)
Op het kunstwerk lijkt God te wijzen naar de vele vragen, terwijl de demon wijst naar de aardse kennis... ?
tot de volgende ?
1 opmerking:
James Lovelock (Gaia theorie) werkte, in opdracht van het Jet Propulsion Labarotory, 3 jaar aan een project om leven op Mars te ontdekken. Uiteindelijk gaf hij op omdat hij begreep dat hij levensvormen die afwijken van de ons bekende nooit zou kunnen herkennen.
Een reactie posten