Maar tot en met zondag was het heerlijk ! Iedere dag een rommelmarkt ! En drie van de vier waren ook nog grote markten, en ja, dit weekend heeft vruchten opgeleverd ! We vonden een prachtig Afrikaans beeld (Waarvan ik nog steeds niet heb gevonden van welk volk het afkomstig is, en ik weet dat ik het al ooit ergens tegen kwam in een boek !!!) en we vonden een wandelstok...
Ach, we gaan al lang niet meer naar de rommelmarkten om te kopen... We gaan er gewoon naar toe om er te slenteren, te wandelen en te kijken naar de vele dingen die er te zien zijn. En zien we iets wat we niet kennen, dan vragen we uitleg - die we helaas niet altijd kunnen krijgen, omdat men soms dingen verkoopt die ze zelf niet eens kennen. (Zo kun je koopjes doen ! Ik kocht het Afrikaans beeld dit weekend ... (een bezoeker gisteren begon het te schatten met 400 euro...) ik kocht het voor 8 euro...)
Zondag zijn we naar Mons geweest, en 's middags zijn we ergens gaan eten, zo was het voor Anny een "rustdag"... Vorige week moest de dokter komen voor Anny, pijn in de rug. Ze had ontstekingswerende middelen gekregen, maar kon die niet nemen, daar ze maagpijn er van kreeg. Haar rug leek echter vanzelf wat te verbeteren, en ze voelde zich goed op de rommelmarkten, ondanks het feit dat het dus grote markten waren. Maar gisterenmorgen kon ze bijna het bed niet meer uit. Pijn in beide benen...
Ik wist meteen wat het was: uitstralingen in de benen: ischias ! En dan ook nog eens aan beide zijden ! We zijn gisterenavond naar de dokter gegaan, en vandaag mag ze al onder de CT-scan en moet er een RX genomen worden, om de precieze oorzaak en lokalisatie te vinden van de pijn, om zo de behandeling te kunnen opstarten. Gek is dat ze minder pijn heeft als ze in beweging is, maar je kunt uiteraard niet heel de tijd rondlopen, bovendien weten we niet of dit wel aangeraden is. De kans zit er dus in dat rommelmarkten (tijdelijk) tot het verleden gaan behoren. Maar dan gaan we op zoek naar iets wat we nog wel samen kunnen en graag doen.
Soms komt dat op een heel onverwachte manier, de rommelmarkten zijn er ook zo gekomen... We zaten in de eerste weken na het overlijden van Koen weer eens naar elkaar te kijken in stil stom verdriet... Op de TV kwam in AVS een reclame over een rommelmarkt in Deinze. "willen we daar eens naar toe gaan ? We zitten hier toch maar te peinzen en te prakkezeren zonder dat het iets opbrengt!" Anny knikte, en zo zijn we voor de eerste keer naar een rommelmarkt gegaan... En het is ons bevallen.
Mochten we dat niet meer kunnen, dan gaan we wel weer iets anders vinden waar we naar toe kunnen, en waar we ons amuseren binnen onze mogelijkheden.
Wij zijn geen mensen om onszelf op te sluiten in onze miserie en/of onze ziektes. We zoeken iets wat we wel kunnen, en omhelzen dat al zaligmakend. Dat is de formule om gelukkig te zijn: aanvaarden ! Aanvaarden wat je hebt en niet hebt, wat je kunt en niet kunt... Je moet niet verlangen naar wat niet mogelijk of niet meer mogelijk is ! Maak je leven goed met wat je wel kan.
Ik denk dat er zo veel mensen ongelukkig zijn, omdat ze nooit tevreden zijn met wat ze hebben, wat ze kunnen... Ze willen steeds meer. Of wij dan geen betrachtingen hebben? Oh ja ! We hebben veel wensen en veel dromen, maar dat is gerangschikt onder "dromen", niet onder "moeten hebben, moeten kunnen"... Soms kun je dan een droom waar maken, of een stukje er van, en pas dan hoort het bij de werkelijkheid. Er is geen "must".
Ik heb nog een tip voor mensen, die net als wij, houden van planten in huis...
Soms heb je last van bladluizen of van die wolluizen , of van die plakluizen... En die krijg je heel moeilijk weg. Er bestaan sproeistoffen, maar die kun je als gewone burger niet krijgen, omdat ze te giftig en te gevaarlijk zijn ! (Maar best ook, ik moet al dat gift niet echt !)
Tot voor kort was onze "oplossing" dan ook maar een noodoplossing, die niet echt werkte. We wasten die kleefluizen af, met een sopje waarin we wat zeep en wat brandalcool deden. Daarmee kon je die beesten afwassen, maar wellicht bleven er eieren zitten, of zaten er beestjes tussen reten en kieren, waar je ze niet kon wegwassen, en binnen de kortste keren waren de luizen er terug...
In iedere bloempot hebben we nu een stukje bananenschil in de aarde gestopt... Nadat we de planten zo goed mogelijk hadden gewassen met het hierboven genoemde sopje... en warempel ! Er komen geen nieuwe luizen meer !
Ons dieet is nu uitgebreid met bananen... voor de bloemen en omdat ze lekker zijn.
tot de volgende ?
1 opmerking:
Over (rommel)markten slenteren is heel zeker een aangenaam tijdverdrijf. Ook Socrates verheugde zich daarbij en ook 'bij het zien van al die dingen die hij niet nodig had'.
Een reactie posten