Voila, gisteren is ook weer voorbij (anders zou het geen gisteren zijn, maar vandaag) ...
Gisteren was meer dan druk... Om 8 uur stonden ze hier al met drie man om de tuin eens grondig op te kuisen. Daar moet je nu en dan bij zijn, willen of niet, want die mensen willen duidelijke richtlijnen over het al dan niet behouden van sommige planten. Bovendien acht ik die mensen hoog, dus koffie zetten en hun van koffie voorzien, en iets dichter bij de middag van limonade. ("Geen bier !" is het voorschrift).
Ondertussen ook nog wat op de pc, wat zorgen voor Anny, alle materiaal in de auto zetten voor de crea- Ziekenzorg van de namiddag.
Maandag hadden we koude pasta gegeten, die Els ons had gebracht, en we hadden nog meer dan genoeg om daar nog eens van te eten, dus er moest niet gekookt worden. (Na deze maaltijd hadden we nog zoveel over, dat we de kippen geen kippenvoer meer hebben gegeven voor die dag... Els overschat ons eetvermogen schromelijk !)
's Middags waren de tuiniers ook al vertrokken, zodat ik na het eten toch een halfuurtje kon gaan liggen in de zetel... Dan naar de Crea...
Gisteren hebben we dakpannen beschilderd, en bewerkt, zodat ze allen met één of twee van die mooie pannen naar huis konden, fier als een gieter, want iedereen heeft een echt mooi stukje weten te maken. Dank zij de vorige oefeningen in het schilderen, zijn ze al heel wat beter geworden, en weten al heel gauw wat ik bedoel als ik bepaalde technieken aan leer, en ze slagen er ook steeds beter in deze technieken correct toe te passen !
(Daar ben ik dan weer fier op)
De meeste van die pannen die je ziet, zijn nogal "plat", er zit geen leven in, de achtergronden zijn veel te egaal. Dank zij mijn uitleg hebben ze dit weten te vermijden, en hebben ze een achtergrond die "leeft" (hoe omschrijf je dat eigenlijk ?).
Gisteren is ook Veerle terug thuis gekomen van het ziekenhuis. Ze moet nog een hele periode revalideren en rusten, maar ze is toch terug thuis !!! Met Anny lijkt het me ook een ietsiepietsie beter te gaan. Ze heeft nog heel veel pijn, maar ik zie aan haar dat het toch ietsje beter is dan in het begin. Van af de middag is het echter weer om zeep, want dan wil ze weer meer doen dan ze eigenlijk kan, en ze is niet tegen te houden. Hopelijk zal de behandeling in de pijnkliniek soelaas brengen, want ze heeft het knap lastig met haar stil zitten.
Ik heb ook contact genomen met familiehulp, om iemand te krijgen die hier komt poetsen. Ik weet dat ze het daar al een hele tijd moeilijk mee heeft (om de living te dweilen, doet ze dat al in drie keer, met telkens een hele rustpauze er tussen - dat zal wellicht niet verbeterd zijn met die hernia's !)
Hopelijk krijgen we zo spoedig mogelijk hulp, want administratie...
Maar zo zijn we dus heel de tijd benomen met van alles en nog wat. Straks ga ik naast Anny zitten, met pen en papier in de hand, en zal ze mij dicteren wat ik allemaal moet gaan halen en in welke winkels. Gwendolyn gaat met me mee om me te helpen, want sommige dingen kan ik ook niet echt makkelijk aan.
Maar zoals je ziet, we redden het (nog)...
tot de volgende (wie weet wanneer)
Oh ja, de kikkervisjes in de vijver beginnen achterpootjes te krijgen ! (niet op deze foto te zien)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten