Tot op heden heb ik altijd het hoofd geschud, en hen uitgelegd, dat: hoe groter het aquarium, hoe minder werk" het leitmotiv is...
Nu ga ik dat niet meer zeggen...
Niet dat het werk plots is toegenomen of zo, maar Anny is ziek.
Mijn aquarium is ingebouwd in een mooie eiken kast, nog een werk van onze Koen, mijn overleden zoon. Om aan het aquarium te kunnen werken, moet ik eerst de houten plaat die het dak van de kast vormt, er af nemen. Dat kun je niet alleen, dat doen Anny en ik alsof het niets is. Het is niet zo zwaar, en we hebben het al zo vaak gedaan, dat het een automatisme is, iets van niets... Maar Anny is ziek...
Dan moet ik een deel van de kast, die het front vormt, er van afnemen... Dat is niet zwaar, het zijn immers maar zes "latten"... Je moet wel wat opletten, en het doen zonder dat je de scharnieren scheef trekt, anders heb je straks miserie om dat ding weer te monteren. Maar dat is niets, Anny en ik doen dat blindelings, we kennen de truuk, we zijn op elkaar afgestemd en getraind... Maar Anny is ziek.
Dan de dekglazen afnemen, de darm nemen om het water en het vuil wat af te zuigen, het raam openen (bloempotten verzetten) om het water meteen in de afloop te laten verdwijnen... Allemaal niets, ik neem een dekglas af, en meteen staat Anny daar om dat ding over te nemen en op de tafel te leggen en indien nodig ook nog eens te reinigen... Maar Anny...
Nu zag ik met lede ogen dat mij aquarium vuil was, de ruiten waren niet meer om door te kijken, de temperatuur was door de warmte binnen en buiten ook nogal aan de hoge kant, de pompen die de filters aan drijven en ook zorgen voor het noodzakelijke bewegen van het water (dat is de enige manier om effectief zuurstof in het water te bekomen !) waren door het vele vuil nodig aan een beurt toe... Maar Anny...
Dus heb ik Bart gevraagd. Bart heeft ook een grote aquarium en kent dus het systeem van reinigen en dergelijke. Hij is wel niet getraind op die kast waarin mijn aquarium zit... Maar dat is maar een kleine zorg. Erger is, dat Bart niet zat te wachten om eens te mogen komen kuisen... De man is bezig met zijn keuken her in te richten, en dat doet hij grotendeels eigenhandig... Al de muren bloothakken tot op de blote baksteen, groeven inhakken waarin straks de leidingen moeten komen... afloop maken op de plaats waar de nieuwe gootsteen komt.... het afwerken wordt nadien wel door een stielman gedaan, maar dat wil dan ook zeggen dat alles klaar moet staan tegen de datum waarop die komt...
Zie je het scenario al voor je ??? Bart laat zijn ouders niet in de steek, maar het zou namiddag worden... Om 16 uur telefoneerde ik hem, nadat Anny al zeven keer had gezegd dat hij het vergeten zou zijn... Nee, Pa, ik kom wel, maar het zal wel 17.30 à 18 uur worden... Ik heb dan maar mijn avondeten genut, voor hij kwam, anders zou ik weer veel te laat mijn pillen pakken, en dan zou ik weer een halve nacht...
Enfin, om een lang verhaal kort te maken, de aquarium is gepoetst, de filters zijn gereinigd, de pompen gekuist en we hebben zo'n driehonderd liter (van de 800) vervangen door vers water... En het ging vlug, veel vlugger dan met Anny, want Bart heeft het water afgezogen en de ruiten gepoetst, terwijl ik de filterpompen kon reinigen en de filters.... Dingen die ik anders alleen doe...
Op die manier is een aquarium nog minder werk dan anders... Alleen, je doet het niet wanneer je dat wilt, je hebt hulp van "buitenaf" nodig... (Nu ja, je zoon buitenaf gaan noemen is ook niet correct...).
Vanmorgen zwommen de vissen vrolijk rond, in helder water, met veel zuurstof, dank u wel zeuneke !
Ik ben heel blij, heel dankbaar, maar die afhankelijkheid... dat ligt een mens niet zo. Anny heeft weer heel veel pijn.
djudedju
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten